Ο 63χρονος Μελεθουβετίλ Σάσι από την Κεράλα της Ινδίας, πρέπει να είναι ένας από τους πιο αποφασισμένους ανθρώπους του κόσμου – και είναι ημιπαράλυτος. Με την αποφασιστικότητά του κατάφερε να ανοίξει έναν δρόμο σε έναν μικρό λόφο κοντά στο σπίτι του σε μόλις 3 χρόνια, χρησιμοποιώντας μόνο τα βασικά εργαλεία.
Ο πρώην αναρριχητής δέντρων καρύδας δεν μπορεί να κουνήσει το δεξί του χέρι και να περπατήσει.
Sreekesh Raveendran Nair
Ο Σάσι εργαζόταν ως αναρριχητής δέντρων καρύδας, από την ηλικία των 15.
Sreekesh Raveendran Nair
Μια μέρα πριν από 18 χρόνια, η συνηθισμένη αναρρίχησή του πήγε στραβά και έπεσε στο έδαφος. Τραυματίστηκε βαριά και η δεξιά του πλευρά έμεινε παράλυτη.
Εξαιτίας του ατυχήματος, ο γιος του Σάσι έπρεπε να παρατήσει το σχολείο και να ξεκινήσει να δουλεύει. Χρειάστηκε να περάσουν αρκετοί μήνες για να μπορέσει ο Σάσι να κινήσει λίγο τα άκρα του και χάρη στις φυσιοθεραπείες μπόρεσε να ξαναπερπατήσει. Επίσης, μπόρεσε εν μέρει να ανακτήσει τον έλεγχο τον δεξιού του χεριού. Παρόλο που δεν μπόρεσε ποτέ να ξαναπερπατήσει όπως πριν το ατύχημα, δεν του πέρασε ποτέ από το μυαλό να παρατήσει τη δουλειά του.
Ο Σάσι ήταν αποφασισμένος να δουλέψει για να ταΐσει την οικογένειά του.
Sreekesh Raveendran Nair
Στη συνέχεια σκέφτηκε να πουλάει λαχεία, αλλά για να το κάνει αυτό χρειαζόταν ένα σκούτερ με 3 τροχούς. Ζήτησε οικονομική ενίσχυση από τις τοπικές Αρχές, αλλά δεν έλαβε ποτέ απάντηση.
“Για σχεδόν 10 χρόνια, χτυπούσα κάθε πόρτα που γνώριζα για να φτιάξω έναν δρόμο στο σπίτι μου. Έκανα πολλές αιτήσεις στις Αρχές, αλλά τίποτα και κανένας δεν με βοήθησε”, δήλωσε ο ίδιος στο News Minute.
Τότε, ο Σάσι αποφάσισε να πάρει μια αξίνα και να ανοίξει μόνος του τον δρόμο ανάμεσα στον λόφο και μπροστά από το σπίτι του.
Sreekesh Raveendran Nair
Για να ολοκληρώσει τον στόχο του, έπρεπε να περνάει 6 ώρες την ημέρα δουλεύοντας.
Sreekesh Raveendran Nair
“Ποτέ δεν με απασχόλησε το πότε θα τελείωνα τη δουλειά. Ήμουν αποφασισμένος να ανοίξω έναν δρόμο. Κάθε μέρα, ξεκινούσα στις 5 π.μ. μέχρι τις 8:30 π.μ. που ανέβαινε η θερμοκρασία και ξαναέπιανα δουλειά γύρω στις 4 μ.μ. μέχρι τη δύση του ηλίου.”
Στην αρχή οι άνθρωποι γελούσαν με τον Σάσι και του έλεγαν ότι είναι τρελός.
Sreekesh Raveendran Nair
Παρόλο που τον αγνόησαν, τον απέρριψαν και τον κορόιδεψαν, το τέλος ήταν ευτυχισμένο για τον Σάσι και την οικογένειά του. Οι τοπικές Αρχές δεν τον βοήθησαν με την χρηματοδότηση για το σκούτερ του, αλλά η ιστορία του έγινε ανάρπαστη στο διαδίκτυο. Οι άνθρωποι που διάβασαν την ιστορία του αποφάσισαν να μαζέψουν χρήματα και να του αγοράσουν ένα σκούτερ.
Δείτε το βίντεο που ακολουθεί.