Σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο Φίλιππος, γιος του Ολυμπιονίκη Αλέξανδρου Νικολαΐδη και της σπουδαίας αθλήτριας Ρούξι Ντουμιτρέσκου, βίωσε την απώλεια και των δύο γονιών του.
Η είδηση του θανάτου της Ντουμιτρέσκου, σε ηλικία 46 ετών, προκάλεσε σοκ και θλίψη στον αθλητικό κόσμο και τους ανθρώπους που την αγαπούσαν.
Μια ζωή γεμάτη επιτυχίες και προκλήσεις
Η Ρούξι Ντουμιτρέσκου ήταν παντρεμένη με τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη, με τον οποίο απέκτησαν έναν γιο, τον Φίλιππο. Παρόλο που το ζευγάρι είχε χωρίσει και εκείνη είχε εγκατασταθεί μόνιμα στη Ρουμανία, όπου διατηρούσε ακαδημία βόλεϊ, η μεταξύ τους ιστορία έμεινε ανεξίτηλη.
Η Ντουμιτρέσκου έχασε τον πρώην σύζυγό της πριν από 1,5 χρόνο, ενώ η ίδια έφυγε από τη ζωή την Κυριακή 3 Μαρτίου, έπειτα από ανακοπή καρδιάς στο σπίτι της.
Η συμβολή της Ντουμιτρέσκου στον Παναθηναϊκό
Η Ρούξι Ντουμιτρέσκου υπήρξε μια από τις πιο αγαπητές φιγούρες στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Αγωνίστηκε στον σύλλογο για επτά χρόνια, κατακτώντας έξι πρωταθλήματα, πέντε Κύπελλα Ελλάδας, καθώς και ένα ασημένιο μετάλλιο στο Challenge Cup το 2009. Παράλληλα, υπήρξε προπονήτρια βόλεϊ με δίπλωμα Α’ κατηγορίας από το 2015, αναλαμβάνοντας σημαντικές θέσεις στο χώρο του αθλητισμού.
Εκτός από την πορεία της στον Παναθηναϊκό, η Ντουμιτρέσκου άφησε το στίγμα της και σε άλλες ομάδες, όπως τα Βριλήσσια, όπου πανηγύρισε επιτυχίες, συμπεριλαμβανομένου ενός πρωταθλήματος Ελλάδας και τριών Κυπέλλων Ελλάδας. Η συμμετοχή της στην Εθνική ομάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 αποτελεί ακόμη μια λαμπρή στιγμή της καριέρας της.
Το συναισθηματικό «αντίο» της Ρούξι Ντουμιτρέσκου
Όταν η Ρούξι Ντουμιτρέσκου αποχώρησε από την ενεργό δράση το 2010, δεν έκρυψε την αγάπη της για τον Παναθηναϊκό. «Ήταν τιμή μου να είμαι μέλος αυτής της τεράστιας οικογένειας και να αγωνιστώ με το τριφύλλι στο στήθος», είχε δηλώσει, τονίζοντας τη βαθιά της σύνδεση με τον σύλλογο και τους φιλάθλους του. Η ίδια επισήμανε πως, αν μπορούσε να αλλάξει κάτι, θα ήταν να είχε ενταχθεί στον Παναθηναϊκό νωρίτερα.
Η απώλειά της αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό, τόσο στην αθλητική κοινότητα όσο και στην οικογένειά της.
«Θερίζει» τους νέους: Τι προκαλεί το σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου από το οποίο πέθανε ξαφνικά η αγαπητή αθλήτρια
Ο θάνατος της Ρούξι Ντουμιτρέσκου έχει φέρει στο επίκεντρο τη συζήτησης αρκετά το θέμα του “Συνδρόμου Αιφνίδιου Θανάτου Ενηλίκων” (SADS), προκαλώντας ανησυχία σε πολλούς. Η Ρούξι Ντουμιτρέσκου, σε ηλικία μόλις 46 ετών, έφυγε από τη ζωή λόγω ανακοπής καρδιάς, προκαλώντας απόλυτο σοκ στον κόσμο του αθλητισμού. Ο θάνατός της έχει ξαναφέρει στο επίκεντρο τη συζήτηση το SADS, μια σοβαρή καρδιακή πάθηση που επιτείνεται απότομα και αποτελεί αιτία θανάτου σε νέους ενήλικες.
Τί είναι το «Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου Ενηλίκων» (SADS);
Οι φήμες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο ισχυρίζονται ότι μια νέα πάθηση που ονομάζεται “Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου Ενηλίκων” εμφανίστηκε μυστηριωδώς από την έναρξη της πανδημίας και της επακόλουθης εκστρατείας εμβολιασμού. Ωστόσο, αυτό είναι απολύτως αναληθές. Ενώ το «Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου Ενηλίκων» είναι ένα πραγματικό πράγμα, στην πραγματικότητα υπάρχει εδώ και δεκαετίες.
Μάλιστα, η σωστή ονομασία είναι «Το Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου από Αρρυθμία» (Sudden Arrhythmia Death Syndrome – SADS) και εμφανίζεται όταν η καρδιά ενός ατόμου φαίνεται να σταματά χωρίς αιτία, συχνά σε άτομα που φαίνονται να είναι απολύτως υγιείς, νεαροί ενήλικες ή άτομα μέσης ηλικίας. Το SADS σημειώθηκε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ως «σύνδρομο αιφνίδιου, απροσδόκητου νυχτερινού θανάτου».
Μπορεί να προκληθεί από μια σειρά διαταραχών που ευθύνονται για ακανόνιστους καρδιακούς παλμούς (αρρυθμίες), αλλά είναι αρκετά ανεπαίσθητες ώστε να περνούν απαρατήρητες ή είναι τόσο σπάνιες που δεν εξετάζονται για αυτές στις συνήθεις εξετάσεις. Αυτές οι καταστάσεις δεν προκαλούν φυσικές ανωμαλίες ή βλάβες στην καρδιά, και αντίθετα, παρεμβαίνουν σε κάποιο επίπεδο στα ηλεκτρικά ερεθίσματα που προκαλούν τον καρδιακό παλμό. Επειδή η καρδιά σταματά να χτυπά μετά το θάνατο, είναι συχνά δύσκολο να διαγνωστούν αυτές οι αρρυθμίες, γεγονός που οδηγεί στη συνέχεια στη μυστηριώδη ετικέτα. Η σύγχρονη τεχνολογία, ωστόσο, έχει ρίξει φως σε μερικές πιθανές αιτίες.
Πολλαπλές αιτίες για το SADS:
Υπάρχουν πολλές διαφορετικές παθήσεις (μερικές γενετικές, μερικές προκαλούμενες από φάρμακα) που μπορούν να προκαλέσουν ακανόνιστους καρδιακούς παλμούς. Μερικές αρρυθμίες περιλαμβάνουν: σύνδρομο LQT, σύνδρομο Brugada και προοδευτική καρδιακή αγωγιμότητα, σύμφωνα με το Βρετανικό Ίδρυμα Καρδιάς.
Το σύνδρομο LQT μπορεί να είναι τόσο γενετικό όσο και να προκαλείται από ορισμένα φάρμακα, σύμφωνα με το Johns Hopkins Medicine . Σε μια υγιή καρδιά, ένα ηλεκτρικό ερέθισμα προκαλεί τη συστολή των καρδιακών μυών με συντονισμένο τρόπο που γνωρίζουμε ως καρδιακό παλμό. Στο σύνδρομο LQT, τα κύτταρα χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να επαναφορτιστούν για τον επόμενο καρδιακό παλμό από ό,τι θα αναμενόταν. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έναν δυνητικά θανατηφόρο καρδιακό ρυθμό κατά τον οποίο οι κατώτεροι θάλαμοι (κοιλίες) της καρδιάς χτυπούν ταχύτερα από τους ανώτερους θαλάμους (κόλποι). Συνήθως δεν υπάρχουν συμπτώματα για το LQT, αν και ορισμένοι ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν αίσθημα παλμών της καρδιάς, ζάλη, λιποθυμία ή επιληπτικές κρίσεις. Μπορεί επίσης να διαγνωστεί μέσω ενός υπερηχοκαρδιογραφήματος.
Το σύνδρομο Brugada, είναι μια γενετική κατάσταση στην οποία δυσλειτουργούν τα κανάλια νατρίου στα καρδιακά κύτταρα και προκαλεί ακανόνιστο καρδιακό παλμό. Σε ακραίες περιπτώσεις, οι κάτω κοιλίες της καρδιάς μπορεί να αρχίσουν να χτυπούν ταχύτερα από τους κόλπους, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανακοπή. Η πάθηση αυτή είναι πολύ σπάνια, επηρεάζοντας περίπου πέντε από κάθε 10.000 άτομα παγκοσμίως.
Προειδοποιητικά σημάδια για το SADS:
Παρόλο που μπορεί να μην υπάρχουν εμφανή σημάδια επικίνδυνων καρδιακών αρρυθμιών, επειδή πολλές από τις καταστάσεις είναι γενετικές, όποιος έχει οικογενειακό ιστορικό καρδιακών αρρυθμιών ή καρδιακής ανακοπής μπορεί να θέλει να μιλήσει στον γιατρό του. Άλλα προειδοποιητικά σήματα που πρέπει να προσέχετε περιλαμβάνουν λιποθυμίες ή επιληπτικές κρίσεις κάθε φορά που ο καρδιακός ρυθμός είναι αυξημένος, για παράδειγμα κατά τη διάρκεια σωματικής δραστηριότητας, συναισθηματικής διέγερσης ή ενθουσιασμού ή όταν τρομάζετε ή φοβάστε.