Ένας… μίνι παράδεισος που πραγματικά θα βρεις όσα χρειάζεσαι για να το απολαύσεις όπως πρέπει
ίναι δίπλα μας, για τους περισσότερους έστω εξ ημών που μένουμε στην πρωτεύουσα. Είναι οικονομικά, να πας, να μείνεις. Είναι όμορφο, καταπράσινο και με υπέροχες παραλίες. Το προτιμά φουλ ο νεαρόκοσμος, οι φοιτητές, όλα τα παραπάνω εξηγούν επαρκώς το γιατί.
Το Αγκίστρι πάντως, είναι πολλά περισσότερα από απλώς προορισμός της τελευταίας στιγμής και σε καμία περίπτωση λύση ανάγκης.
Πρόκειται για ένα νησί περήφανο για τα προτερήματα του, γι’ αυτά που έχει να προσφέρει στον επισκέπτη του. Δεν είναι πάρα πολλά αριθμητικά. Είναι, όμως, όσα έχει, όλα τους, πολύ καλά. Με βασικότερο ίσως το πόσο πολύ σε κάνει να ξεφεύγεις από την καθημερινότητα ενώ, που λέει ο λόγος, μπορεί να βλέπεις από εκεί ως και το… σπίτι σου!
Έχει να κάνει με αυτή τη μοναδική γοητεία ενός μικρού τόπου που μέσα σε 14 μόλις τ.χλμ. ενώνει αυθεντικότητα και ποιότητα. Οι περισσότεροι το έχουν συνδυάσει με μίνι αποδράσεις. Του διημέρου, του ΣΚ. Είναι γι’ αυτό (ιδανικό), δεν είναι μόνο αυτό. Ειδικά στης ακρίβειας τον καιρό που ζούμε, μπορεί να δώσει μια εξαιρετική λύση για τις διακοπές σου. Ακόμα και της τελευταίας στιγμής…
Οι περισσότεροι επιλέγουν να μείνουν στη Σκάλα, εκεί χτυπάει η καρδιά της δράσης. Υπάρχουν αρκετές επιλογές, σε ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα. Αν είσαι τυχερός, γρήγορος και ξέρεις να ψάχνεις, βρίσκεις δωμάτια από λίγο πάνω από 50 ευρώ τη μέρα, εμείς εντοπίσαμε ένα με 54 ευρώ στην καρδιά του Αυγούστου.
Τα ακτοπλοϊκά, άλλη πονεμένη ιστορία των καιρών μας, είναι εν προκειμένω σε πολύ νορμάλ επίπεδα. Το εισιτήριο κάνει 13,50 ευρώ και κάνεις για να φτάσεις 1,5 ώρα από τον Πειραιά. Για τους πιο βιαστικούς υπάρχει και το δελφίνι που κάνει κοντά στα 55 λεπτά για να καλύψει την απόσταση, αλλά δεν σε αφήνει στην Σκάλα, «δένει» στο Μεγαλοχώρι.
Οι παραλίες είναι πανέμορφες. Κατάφυτες από δέντρα που έρχονται να κάνουν το τέλειο σμίξιμο με τα γαλαζοπράσινα νερά. Πραγματικά μπορούμε να κάνουμε ολόκληρη λίστα. Θα το κρατήσουμε πάντως στις 4-5 που δεν πρέπει να χάσεις με τίποτα.
Την Χαλικιάδα, την παραλία – θεσμό του νησιού με το ζόρικο πάντως μονοπάτι για να φτάσεις. Την εντυπωσιακή Δραγονέρα, που σε καλεί να κολυμπήσεις, με την πυκνή βλάστηση. Την Απόνησο, που είναι μια ιδιωτική περιοχή (με πολύ προσιτό κόστος για είσοδο) που θα νιώσεις σαν να τηλεμεταφέρθηκες σε τόπο εξωτικό και ονειρεμένο και ότι κολυμπάς σε πισίνα. Την «παιχνιδιάρικη» Μαρίζα για βουτιές. Την Μπαριάμα, που θα βρεις ησυχία και θα απολαύσεις το βιβλίο σου.
Όσο περισσότερο μένεις στο Αγκίστρι τόσο περισσότερο δένεσαι με τον τόπο. Αυτή η ανεμελιά των πάμπολλων φοιτητών θαρρείς και είναι μεταδοτική, κάνει ακόμα και τους μεγαλύτερους να παρασέρνονται, να νικούν για λίγο το χρόνο. Το βράδυ θα βρεις αρκετά σημεία, σε μπαρ και όχι μόνο, που παίζουν ωραία σκηνικά, που οι άνθρωποι γελάνε και διασκεδάζουν μέσα από τη ψυχή τους.
Το Αγκίστρι το αγαπάνε πολύ και οι campers. Υπάρχει μια ανοχή από την τοπική κοινωνία παρότι, ως γνωστόν, επισήμως το «ελεύθερο» δεν επιτρέπεται. Είπαμε, είναι αυτό το free spirit, πανταχού παρών. Κι όταν πεινάσεις, κανένα πρόβλημα, το Αγκίστρι είναι κάτι παραπάνω από κομπλέ και στην κατηγορία «φαγητό». Σου προτείνουμε το Copa Cabana για φοβερό και τρομερό brunch, την Αλκυόνη για ψάρι και μοναδική θέα, τον Τοξότη για μαμαδίσιες γεύσεις (ο κοκκινιστός κόκορας και το σαγανάκι γαρίδας είναι τα best seller) και το Γυροκομείον για νόστιμο, μεγάλο σουβλάκι.
Πηγή: menshouse