Αυτός είναι ο Όσκαρ Φιγκουέροα. Αγωνίστηκε την Τρίτη στον τελικό της άρσης βαρών αντρών στην κατηγορία των 62 κιλών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.
Lars Baron / Getty Images
Είχε ήδη καταφέρει να σηκώσει 142 κιλά, όπου έπρεπε να κρατήσει την μπάρα πάνω από το κεφάλι του με μια καθαρή κίνηση και να την κρατήσει για 2 δευτερόλεπτα.
Επίσης, είχε σηκώσει 176 κιλά, σηκώνοντας πρώτα την μπάρα μέχρι τους ώμους του και μετά να την κρατήσουν πάνω από το κεφάλι τους.
Έχοντας σηκώσει συνολικά 318 κιλά, ήταν ήδη αρκετά μπροστά από τον πλησιέστερο αντίπαλό του, όταν προσπάθησε να σηκώσει την μπάρα των 179 κιλών.
Παρόλο που κατάφερε να σηκώσει την μπάρα μέχρι τους ώμους του, δεν μπορούσε να την κρατήσει πάνω από το κεφάλι του.
Lars Baron / Getty Images
Αλλά δεν είχε σημασία: Η τελική βαθμολογία του ήταν ήδη 6 κιλά περισσότερο από τον Ινδονήσιο αντίπαλό του. Ήταν η πρώτη φορά που κέρδιζε χρυσό μετάλλιο.
Goh Chai Hin / AFP / Getty Images
Οι τέσσερις φορές Ολυμπιονίκης τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια των αγώνων του Πεκίνου και υποβλήθηκε σε εγχείρηση στην πλάτη τον περασμένο Ιανουάριο. Αυτό κάνει το κατόρθωμά του ακόμα πιο εντυπωσιακό.
Goh Chai Hin / AFP / Getty Images
Στην συνέχεια, έβγαλε τα παπούτσια του, που είναι μια παραδοσιακή χειρονομία για εκείνους που αποσύρονται από τον αθλητισμό, και έβγαλε μια κραυγή.
Goh Chai Hin / AFP / Getty Images
Με την μητέρα του και χιλιάδες Κολομβιανούς υποστηρικτές να βρίσκονται στις κερκίδες, η συγκίνηση ήταν διάχυτη στον χώρο.
Pool / Getty Images
Υποκλίθηκε μπροστά στο πλήθος με κλάματα στα μάτια.
Lars Baron / Getty Images
“Έχουν περάσει 22 χρόνια από το ξεκίνημά μου και νομίζω, ότι τώρα ήρθε η ώρα να αποσυρθώ και γι’ αυτό ακριβώς έβγαλα τα παπούτσια μου. Αλλά, είμαι πολύ συγκινημένος , γιατί εκείνη την ώρα ένιωθα να σηκώνω όλη την χώρα στα χέρια μου. Αυτά τα δάκρυα ήταν για την Κολομβία”, ανέφερε ο αθλητής, σύμφωνα με την Διεθνή Ομοσπονδία Άρσης Βαρών.
Φυσικά, η συγκίνηση δεν έλειψε και από την απονομή των μεταλλίων.
Goh Chai Hin / AFP / Getty Images
Οι Κολομβιανοί που βρίσκονταν στο πλήθος ήταν γεμάτοι περηφάνια, καθώς του πέρναγαν το μετάλλιο γύρω από τον λαιμό. Στην συνέχεια, τραγούδησαν με όλη τους την ψυχή τον Εθνικό Ύμνο της Κολομβίας.
Goh Chai Hin / AFP / Getty Images
“Τα δάκρυά μου ήταν δάκρυα χαράς”, δήλωσε ο Φιγκουέροα.
