Ο Jim και η Cindy Mininni είχαν μια πολύ όμορφη ιστορία αγάπης.
Από την πρώτη στιγμή που γνώρισαν ο ένας τον άλλον είναι αχώριστοι και δεν υπήρξε ποτέ κάτι που να μπορούσε να τους χωρίσει.
Έτσι, ακόμα και τις τελευταίες στιγμές της ζωής τους, περνούσαν τον χρόνο τους, κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου.
Δυστυχώς, πριν από 8 χρόνια οι όρκοι αγάπης που είχαν δώσει, πέρασαν από μερικές δοκιμασίες.
Ο Jim διαγνώστηκε με καρκίνο των πνευμόνων και κατά την διάρκεια όλων των επώδυνων χημειοθεραπειών η γυναίκα του, η Cindy και ο γιος του ο Chris ήταν πάντα δίπλα του και τον στήριζαν.
Αν και ο Jim πάλεψε με όλες τις δυνάμεις του, ο καρκίνος δεν εξαφανίστηκε ποτέ τελείως.
Οι γιατροί του έδιναν 10% πιθανότητες να ζήσει. Η οικογένειά του δεν έχασε ποτέ την ελπίδα της, αλλά τα πράγματα δεν βελτιώθηκαν ποτέ. Τελικά, ο Jim νοσηλεύτηκε σε ένα καινούργιο νοσοκομείο για να περάσει τις τελευταίες ώρες του όσο το δυνατόν πιο άνετα.
Καθ’ όλη την διάρκεια αυτής της περιπέτειας και η ίδια η Cindy έπαθε καρδιακή προσβολή και νοσηλεύτηκε σε ένα άλλο νοσοκομείο για θεραπεία.
Καθώς η ζωή του Jim άρχισε να υποχωρεί σιγά σιγά, ο γιος του ο Chris έπρεπε να πηγαινοέρχεται από το ένα νοσοκομείο στο άλλο και να πληρώνει το ενοίκιο για το σπίτι των γονιών του.
Αλλά τις τελευταίες ώρες της ζωής του πατέρα του, κάτι απίστευτο συνέβη…
Η ιστορία του Jim και της Cindy ξεκίνησε πριν από 24 χρόνια, όταν γνωρίστηκαν και ερωτεύτηκαν παράφορα ο ένας τον άλλον.
Ενώ έβγαιναν, η Cindy έμεινε έγκυος, αλλά δίσταζε λίγο να το πει στον σύντροφό της.
Όταν τελικά αποφάσισε να του το πει, η αντίδρασή του ήταν πολύ καλύτερη από αυτή που περίμενε.
Άρχισε να κλαίει από την χαρά του και από εκείνη την στιγμή έγιναν μια ευτυχισμένη και χαρούμενη οικογένεια.
Όταν γεννήθηκε ο μικρός Chris, ο Jim έγινε αυτό που πάντα ονειρευόταν: σύζυγος και πατέρας.
Η αγάπη και η περηφάνια του μεγάλωναν όσο περνούσαν τα χρόνια και έβλεπε τον γιο του να μεγαλώνει.
Η ζωή, όμως, κρύβει πολλές εκπλήξεις και μπορεί να αλλάξει μέσα σε δευτερόλεπτα.
Δυστυχώς, ο Jim διαγνώστηκε με καρκίνο των πνευμόνων. Το πάλεψε όσο πιο πολύ μπορούσε, κάνοντας πολλές επώδυνες χημειοθεραπείες, αλλά ο καρκίνος δεν έπεσε ποτέ σε πλήρη ύφεση.
Τελικά, έγινε ξεκάθαρο, ότι ο Jim δεν θα ζούσε για πολύ ακόμη.
Αλλά ο Chris και η γυναίκα του ήταν κάθε στιγμή στο πλευρό του.
Ακόμα και όταν έπρεπε να αντιμετωπίσουν την πιθανότητα του θανάτου, ο Chris μπορούσε πάντα να βασίζεται στην μητέρα του, που του έδινε δύναμη και θέληση για να συνεχίσει.
Κατά την διάρκεια του καρκίνου, ο Jim και η Cindy δέθηκαν ακόμα περισσότερο.
Και εκεί που φαινόταν, ότι τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να γίνουν χειρότερα, τελικά έγιναν.
Ενώ ο Jim νοσηλευόταν σε ένα καινούργιο νοσοκομείο, για να περάσει εκεί τις τελευταίες μέρες του, η Cindy έπαθε καρδιακή προσβολή και έπρεπε να νοσηλευτεί σε ένα άλλο νοσοκομείο σε διαφορετική πόλη για θεραπεία.
Ο Jim δεν είχε πολύ χρόνο μπροστά του και φαινόταν, ότι η γυναίκα που πέρασαν μαζί και αχώριστοι όλη την ζωή τους δεν θα ήταν μαζί του στις τελευταίες του στιγμές.
Η κατάσταση της υγείας του Jim γρήγορα άρχισε να χειροτερεύει και ήταν εμφανές, ότι δεν θα ζούσε για πολύ.
Μη μπορώντας να μιλήσει, λόγω του σωλήνα στο στόμα του και ενός νέου όγκου, που εμπόδιζε την αναπνοή του, ο Jim έγραψε κάτι σε ένα χαρτί, που τράβηξε αμέσως την προσοχή όλου του προσωπικού:
“Μαμά.”
Παρόλο που είχαν προσπαθήσει να μεταφέρουν την Cindy στο νοσοκομείο, που βρισκόταν ο Jim, δεν τα είχαν καταφέρει.
Ωστόσο, το προσωπικό αποφάσισε να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να ενώσει το αγαπημένο ζευγάρι.
Όμως, ο χρόνος έτρεχε και όλοι ήξεραν, ότι αυτή η στιγμή θα μπορούσε να χαθεί για πάντα.
Τελικά, κατάφεραν να μεταφέρουν την Cindy στο νοσοκομείο που βρισκόταν ο άντρας της.
Ο Jim άρχισε σιγά σιγά να σβήνει, καθώς κρατούσε το χέρι της γυναίκας, που ήταν πάντα στο πλευρό του.
Ο Jim αποχαιρέτησε την ωραία κοιμωμένη του, την μητέρα των παιδιών του και γυναίκα της ζωής του.
Την κρατούσε στα χέρια του, ενώ το σώμα του άρχισε να καταρρέει.
Αργότερα, όταν η Cindy ξύπνησε καταρρακώθηκε στο άκουσμα του θανάτου του συζύγου της, αλλά ευτυχώς ο Chris είχε να μοιραστεί κάποιες φωτογραφίες μαζί της.
Αυτές οι φωτογραφίες ήταν μεγάλη πηγή παρηγοριάς για εκείνη, καθώς προσπαθούσε να αναρρώσει.