Στα 37 μου χρόνια, μετά από 4 έτη σπουδών στο Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου του Βόλου, αφού ξόδεψα πολλά χρήματα και μελέτησα εκατοντάδες ώρες για να ενημερώνομαι για τις νέες εξελίξεις στο χώρο της εκπαίδευσης των μαθητών με αναπηρία και μετά από 15 έτη εργασίας (ως αναπληρώτρια φυσικά) σε δομές της Ειδικής Αγωγής, τμήματα ένταξης και ειδικά σχολεία, άκουσα με τα αυτιά μου εχθές, Παρασκευή 7 Απριλίου, τον υπουργό Κο Γαβρόγλου να μου πετάει κατάμουτρα ότι το πτυχίο μου δεν έχει αξία γιατί η εξωτερική αξιολόγηση των Πανεπιστημιακών Τμημάτων Ειδικής Αγωγής είναι ελλιπής.
Με λίγα λόγια αμφισβήτησε την αξία του πτυχίου μου κάτι που δεν έχει ακουστεί ποτέ μέχρι σήμερα για τα πτυχία που παρέχουν τα Ελληνικά Δημόσια Πανεπιστήμια.
Όμως εγώ δεκαπέντε χρόνια τώρα έστησα πολλά Τμήματα Ένταξης. Βοήθησα στην εξέλιξη και στην καλύτερη λειτουργία των Ειδικών Σχολείων. Βοήθησα και συνεργάστηκα με δεκάδες συναδέλφους. Δούλεψα σκληρά με πολλούς μαθητές.
Και επειδή το κράτος και οι εκάστοτε κυβερνήσεις ήταν ελλιπείς και αδιαφόρουσαν για τη σωστη στήριξη των μαθητών μου και των οικογενειων τους, έπαιξα και άλλους ρόλους. Έκανα την ψυχολόγο όταν άκουγα τον πόνο και σκούπιζα τα δάκρυα δεκάδων γονιών. Έκανα τη καθαρίστρια, για να μάθουν να παιδιά μου να καθαρίζουν το χώρο τους.
Έκανα τη νοσηλεύτρια, δίνοντας φαρμακευτική αγωγή στους μαθητές μου ή φροντίζοντας τους κατά τη διάρκεια μιας κρίσης τους. Μέχρι και τον εργάτη έκανα, κάνοντας τη μετακόμιση ενός ειδικού σχολείου με άλλους συναδέλφους (οι περισσότεροι αναπληρωτές) μέσα σε 2 μέρες, για να υποδεχθούμε τους μαθητές σε ένα νέο σχολείο και μάλιστα στα μέσα της χρονιάς.
Αναγκάστηκα μάλιστα να αλλάξω και το κούρεμα μου, το έκανα κοντό, για να είναι λιγότερος ο πόνος μου όταν κάποιος μαθητής μου, κατά τη διάρκεια μιας κρίσης του, μου τραβούσε τα μαλλιά. Και ύστερα από αυτά έρχεται η απόλυτη απαξίωση από τον προϊστάμενο σου, τον υπουργό.
Και αναρωτιέμαι….
Τι φταίω εγώ ως εργαζόμενη με ελαστική σχέση εργασίας μάλιστα, να πληρώνω τις υποτιθέμενες ελλείψεις, σύμφωνα με την άποψή σας, ενός πανεπιστημιακού τμήματος;
Γιατί τόσο καιρό η πολιτεία δεν φρόντιζε να βελτιώσει την κατάσταση των συγκεκριμένων Πανεπιστημιακών Τμημάτων;
Τι φταίνε οι γονείς μου που ξοδεύτηκαν 4 χρόνια για να έχω ένα πτυχίο «κουρελόχαρτο» σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Γαβρόγλου;
Τι να πω στους γονείς μου όταν με ρωτάνε όλα καλά με τη δουλειά; Μήπως να πω ότι ο υπουργός με αξιολόγησε με συνοπτικές διαδικασίες και με είπε ελλιπή;
Τι να πω στους άλλους συναδέλφους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς; Ότι έρχεται και η σειρά τους να τους απαξιώσουν τα πτυχία τους;
Τι να πω στους γονείς των μαθητών μου όταν με ρωτάνε για την πρόοδό των παιδιών τους; Μήπως να τους πω ότι δεν είμαι αρμόδια να τους απαντήσω και ότι τόσα χρόνια οι τύχες των παιδιών τους ήταν σε χέρια ελλιπή εκπαιδευτικού, με βάση τα λεγόμενα του υπουργού;
ΟΧΙ όμως δεν θα το βάλω κάτω! Ξέρω τι έχω κάνει τόσα χρόνια! Έχω δουλέψει σκληρά και δεν θα επιτρέψω σε κανένα να το αμφισβητήσει. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να αμφισβητήσει το πτυχίο μου στην Ειδική Αγωγή.
Κύριε εκάστοτε υπουργέ ακούστε με καλά,
Είμαι εδώ, κρατάω γερά και αγωνίζομαι για το δικαίωμα μου στην αξιοπρεπή εργασία αλλά και για το δικαίωμα των μαθητών μου στην ποιοτική εκπαίδευση. Θα με βλέπετε να αγωνίζομαι με τους συναδέλφους μου, με τους μαθητές μου και τους γονείς τους στα Υπουργεία, στη Βουλή, στους δρόμους και όπου αλλού χρειαστεί… και σήμερα και αύριο και για πάντα!!!!!!
Γοδέβενου Ελένη
Η δασκάλα
του Φάνη, του Στέλιου, του Παναγιώτη, του Άγγελου, του Μανου, της Κων/νας, του Δημήτρη, του Βασίλη, του Πάνου, του Διονύση, της Νεκταρίας, του Νίκου, της Ειρήνης, της Λάουρας, της Ειρήνης, του Κων/νου, του Γιάννη και δεκάδων άλλων μαθητών.