Μια γερμανική οικογένεια που έμελλε να αφήσει το όνομά της στην αθλητική βιομηχανία, δύο πασίγνωστες εταιρείες και μια πολύ μεγάλη κόντρα συνθέτουν το παζλ της Adidas.
Θα πρέπει να γυρίσουμε στο 1924. Βρισκόμαστε στη Γερμανία. Την 1η Ιουλίου εκείνου του έτους, ο 24χρονος, τότε, Αντολφ Αντι Ντάσλερ ξεκίνησε μια δική του επιχείρηση.
Όραμά του ήταν να κατασκευάζει αθλητικά παπούτσια. Συνεργάτης του και συνέταιρός του ήταν ο αδελφός του Ρούντολφ. Στο Χερτζοχενάουραχ της Βαυαρίας μπήκαν οι βάσεις μια παγκόσμια μπράντα, και όπως θα δούμε και για μία δεύτερη που ακολούθησε.
Η εταιρεία τους είχε την αρχική επωνυμία «Gebrüder Dassler Schuhfabrik», δηλαδή «Εργοστάσιο Υποδημάτων Αδελφών Ντάσλερ» και εκμεταλλεύτηκαν του Ολυμπιακούς Αγώνες του Αμστερνταμ, που έγιναν τέσσερα χρόνια αργότερα, για να μπουν στην αγορά.
Το 1936 και ενώ ο Αντολφ Αντι Ντάσλερ είχε δημιουργήσει κάτι καινοτόμο, αθλητικά παπούτσια με καρφιά που ήταν πιο κατάλληλα για τους δρομείς, προσπάθησε να ρίξει στην πιάτσα το νέο προϊόν του με σημαντικότερη αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου. Το πέτυχε.
Μέλη του ναζιστικού κόμματος, οι αδελφοί Ντάσλερ κατάφεραν σχετικά εύκολα να πάρουν ένα αξιοσημείωτο μερίδιο της πίτας.
Χαρακτηριστικό είναι πως ακόμη και ο Τζέσε Οουενς, ο αθλητής που έχει μείνει στην ιστορία όχι μόνο για τα κατορθώματά του στους στίβους αλλά και γιατί ταπείνωσε τον Χίτλερ, σάρωσε τα μετάλλια φορώντας τα συγκεκριμένα παπούτσια!
Η εταιρεία του Αντολφ Αντι Ντάσλερ δεν είχε μπει μόνο για τα καλά στην επαγγελματική αθλητική ζωή αλλά αποτελούσε σημείο αναφοράς. Στο εργοστάσιο των Ντάσλερ, που πλέον είχαν ξεφύγει από τα καλούπια των παπουτσιών αλλά επεκτάθηκαν και στα αθλητικά προϊόντα, υπήρχαν προβλήματα μεταξύ των δύο αδελφών. Διαφορές στην επιχειρηματική φιλοσοφία και προσωπικές κόντρες έφεραν τη διάσπαση.
Το 1948, ο Αντι Ντάσλερ (Adi Dassler) δημιουργεί την Adidas ως συνέχεια του κοινού εγχειρήματος που είχε ξεκινήσει 24 χρόνια νωρίτερα. Ο αδελφός του Ρούντολφ Ντάσλερ (Rudolf Dassler) ήταν πλέον ανταγωνιστής του. Είχε φτιάξει την Ruda, η γνωστή σε όλους μας μετέπειτα Puma.
Και οι δύο εταιρείες είχαν εκτός από το ίδιο προϊόν και την ίδια έδρα, το Χερτζοχενάουραχ της Βαυαρίας. Η πόλη, δεν ξεπερνούσε τους 25.000 κατοίκους, χωρίστηκε στα δύο. Όλοι έπρεπε να επιλέξουν συνεργάτη και «στρατόπεδο». Το ίδιο και οι δύο ποδοσφαιρικές ομάδες της περιοχής. Η ASV Herzogenaurach επέλεξε τη φανέλα με τις τρεις παράλληλες γραμμές, της Adidas δηλαδή, τη στιγμή που η φανέλα της FC Herzogenaurach κοσμούσε το αιλουροειδές, αυτό της Puma.
Η κόντρα, αδελφική και επιχειρηματική συνεχιζόταν με αμείωτους ρυθμούς. Το γεγονός που έκανε την Adidas να ξεφύγει ήταν η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου από τη Δυτική Γερμανία του 1954. Στο μεγάλο τελικό, οι Γερμανοί νίκησαν τους Ούγγρους με 3-2 στον αγώνα που έχει ονομαστεί το «Θαύμα της Βέρνης».
Οι παγκόσμιοι πρωταθλητές φορούσαν τα παπούτσια της Adidas με τις βιδωτές τάπες που αποδείχτηκαν πολύ αποτελεσματικά στα λασπωμένα γήπεδα εκείνης της εποχής. Η Adidas καθιερώθηκε στο μυαλό των Γερμανών αλλά απέκτησε και διεθνή φήμη.
Την ίδια ώρα, η Puma που ήταν μια πιο εσωστρεφής εταιρεία φώναζε πως εκείνη είχε ρίξει πρώτη στην αγορά το συγκεκριμένο προϊόν. Υποστήριξε πως τα φορούσαν οι ποδοσφαιριστές της Καϊζερσλάουτερν όταν πήραν το πρωτάθλημα του 1953.
Από ’κει και πέρα ακολούθησαν πολλά. Οι επιχειρήσεις πέρασαν στα χέρια των παιδιών τους. Ιδρύθηκαν κάποιες θυγατρικές εταιρίες αλλά όταν έφυγαν από τη ζωή οι εμπνευστές, έφτασαν στα όρια της χρεοκοπίας. Η μεν Adidas πέρασε αρχικά σε χέρια Γάλλων και στη συνέχεια άλλαζε συνεχώς επενδυτές, η δε Puma σε Ελβετούς.
Οι δύο αθλητικές μάρκες έμειναν αναλλοίωτες στο χρόνο, αν και πάντα βρίσκονται στη σκιά της Nike. Αναλλοίωτη έμεινε και η κόντρα των δύο αδελφών. Ποτέ δεν τα βρήκαν, πότε δεν ξέχασαν αυτά που τους χώρισαν.
Λέγεται πως ο ιδρυτής της Adidas και ο ιδρυτής της Puma ακόμη κι όταν πέθαναν, αν και θάφτηκαν στο ίδιο νεκροταφείο της γενέτειρας πόλης τους, οι τάφοι απείχαν πολύ ο ένας από τους άλλου.