Ανοιχτή επιστολή στον υπουργό Παιδείας, Κώστα Γαβρόγλου, με αφορμή την απόφασή του να μειωθούν οι θέσεις στα Πανεπιστήμια, στέλνει ο Γιώργος-Άγγελος Παπαϊωάννου, ένας μαθητής της Γ’ Λυκείου, υποψήφιος των Πανελλαδικών.
Η επιστολή δημοσιεύεται μέσω της ThessNews.
Η επιστολή του μαθητή:
“Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
Ξυπνάω το πρωί με τύψεις, γιατί δε διάβασα όσο έπρεπε την προηγούμενη μέρα.
Πάω στο σχολείο, διαβάζω “κρυφά” και η καθηγήτριά μου εκνευρίζεται που δε συμμετέχω στο μάθημα.
Γυρνάω σπίτι, τρώω, κοιμάμαι και αγχώνομαι μήπως δε μου φτάσει ο χρόνος.
Ώρα για μάθημα -ιδιαίτερα- ετοιμάζομαι, παίρνω το λεωφορείο και διαβάζω στα “κλεφτά” εφημερίδες και βιβλία, όχι για να τα μάθω απ’έξω αλλά για να χαλαρώσω έστω και για λίγο.
Οι Ερινύες με κοιτάνε από το διπλανό κάθισμα.
Όταν επιστρέφω μία τελευταία επανάληψη.
Πέφτω για ύπνο και σκέφτομαι τους στίχους των Pink Floyd “don’t give in without a fight” αλλά στην πραγματικότητα νιώθω περισσότερο σαν “another brick in the wall”.
Εδώ και δύο χρόνια σχεδόν δε βγαίνω έξω. Δεν έχω δει καμία ταινία. Δε διαβάζω τα βιβλία που θέλω. Απεύχομαι τον έρωτα σαν κακό δαιμόνιο που θα μου ξοδέψει τον τόσο πολύτιμο χρόνο μου.
Αρχικά, πίστευα πως θα αντέξω, διότι για πρώτη φορά θα έκανα στο σχολείο κάτι που μου αρέσει πραγματικά: φιλοσοφικός λόγος στα αρχαία και θέματα νεοελληνικής ιστορίας.
Τώρα μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο δε διαβάζουμε βιβλία. Για ποιο λόγο η Πολιτεία του Πλάτωνα είναι απλώς ένα βιβλίο που βρίσκεται, αν βρίσκεται, σ’ ένα ράφι ξεχασμένο και σκονίζεται.
Μάλλον για κάποιους είναι πιο σημαντικό οι μαθητές και οι μαθήτριες να αποστηθίσουν ερμηνευτικά σχόλια και σημειώσεις (Αρχαία), μεταφράσεις (Λατινικά), βιβλία ολόκληρα (Ιστορία), παρά να καταλάβουν το πνεύμα της φιλοσοφίας του Πρωταγόρα, του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη• να έρθουν σ’επαφή, έστω και επιφανειακή, με τα Λατινικά• και να έχουν στοιχειώδεις ιστορικές γνώσεις για να μην επιβεβαιώνεται συνεχώς ο Χέγκελ που έλεγε πώς τελικά το μόνο πράγμα που μας διδάσκει η Ιστορία είναι “ότι δεν μας διδάσκει τίποτα”.
Ίσως η νέα σας απόφαση για μείωση των θέσεων στα πανεπιστήμια, μόλις δύο μήνες πριν τις Πανελλαδικές, να αποτελεί αντίφαση σε σχέση με τις δηλώσεις στις οποίες προβήκατε ο ίδιος πριν λίγες μέρες.
” Το 25% των φοιτητών μας μόνο, πάει στις 5 πρώτες επιλογές που έχει επιλέξει. Δεν είναι καλά πράγματα αυτά, δεν δείχνουν αξιοπιστία της εξέτασης…”, κρίνατε, ωστόσο μάλλον άλλα θα εννοούσατε.
Προφανώς και η κατάσταση στα ελληνικά πανεπιστήμια πρέπει να αλλάξει. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μία μέρα στην άλλη. Ακόμα και αν το συγκεκριμένο μέτρο θεωρείται απαραίτητο για τη βελτίωση της εκπαίδευσης, η εφαρμογή του μέσα σ’ ένα περιβάλλον που αναπαράγει κοινωνικά στερεότυπα για σχολές με ανώτερο κοινωνικό “κύρος”, απλώς θα ενισχύσει την παραπαιδεία και θα αποδυναμώσει τα όνειρα των μαθητών.
Προϋπόθεση για απαλλαγή από αυτά τα συμπλέγματα κατωτερότητας είναι ο μαθητής να μάθει “πώς να μαθαίνει”, αναζητώντας, αμφισβητώντας, συνθέτοντας. Όλα αυτά, μέσα στο σχολείο. Μόνο τότε οι σχολές επιλογής, ανεξαρτήτως των θέσεων, θα αποτελούν τον αντικατοπτρισμό της προσωπικότητας, των ικανοτήτων και των γνώσεων των υποψηφίων, ενώ τα αποτελέσματα θα είναι απλώς η μεταφορά αυτών των όρων σε αριθμούς.
Δεν ξέρω αν θα περάσω στη σχολή που θέλω κύριε Υπουργέ αλλά κλείνοντας θα ήθελα να σας αφιερώσω τη διαπίστωση του Κορνήλιου Καστοριάδη:
“Αν έχει ακόμη σώμα, κι αν έμαθε μερικά γράμματα το χρωστάει στην αντίστασή του απέναντι στο σύστημα.”
Με εκτίμηση,
Ένας υποψήφιος”