«Εξαιτίας της απότομης αύξησης του αριθμού των κρουσμάτων, η γερμανική κυβέρνηση κατατάσσει την Ολλανδία, την Ελλάδα και τμήματα της Δανίας ως περιοχές κινδύνου από την Κυριακή. Αυτό σημαίνει ότι 122 χώρες βρίσκονται πλέον σε μία από τις τρεις κατηγορίες κινδύνου για τον κορωνοϊό» αναφέρει στην ιστοσελίδα της η Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Όπως επισημαίνει, εκτός από τις χώρες που εμφανίζουν απλώς κίνδυνο μετάδοσης του κορωνοϊού, αυτή τη στιγμή Κύπροςκαι Πορτογαλία θεωρούνται «περιοχές με υψηλό δείκτη μετάδοσης και ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό μολύνσεων».
Όσοι επιστρέφουν από αυτές τις δύο χώρες και δεν έχουν εμβολιαστεί πλήρως ή δεν έχουν νοσήσει, πρέπει να μπαίνουν σε καραντίνα για 5 έως 10 ημέρες, αναφέρει η FAZ. Στην τρίτη κατηγορία ανήκουν χώρες με «υψηλό βαθμό εξάπλωσης ιδιαίτερα επικίνδυνων μεταλλάξεων του κορωνοϊού εκτός Ευρώπης», για τις οποίες ισχύει 14ήμερη καραντίνα ανεξαρτήτως εμβολιαστικού στάτους.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης στοιχεία δημοσκόπησης του ινστιτούτου YouGov: «Τα δύο τρίτα των Γερμανών θεωρούν ότι δεν είναι σωστό να κάνουν διακοπές σε περιοχές που θεωρούνται επικίνδυνες από τη γερμανική κυβέρνηση. Μόνο το 25% θεωρεί πιθανές διακοπές σε περιοχές κινδύνου. Το 8% δεν παρείχε πληροφορίες».
Συνταγματικός ο υποχρεωτικός εμβολιασμός υγειονομικών;
Το ερώτημα κατά πόσον η ελληνική κυβέρνησημπορεί να επιβάλει την υποχρέωση εμβολιασμού σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό θέτει το περιοδικό DER SPIEGEL στον Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Νίκο Αλιβιζάτο, ο οποίος απαντά: «H υποχρέωση εμβολιασμού είναι νόμιμη. Το κράτος έχει τη συνταγματική υποχρέωση να μεριμνά για την υγεία των πολιτών.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει ήδη αποφανθεί ότι η υποχρέωση εμβολιασμού για γνωστές, συνήθεις ασθένειες – κυρίως παιδικές – συνάδει με το Σύνταγμα». Κατά πόσο όμως η COVID-19 θεωρείται συνήθης και γνωστή και θα μπορούσε κάποιος να απέχει εξαιτίας του φόβου παρενεργειών; «Από στατιστική άποψη ο κίνδυνος παρενεργειών είναι ελάχιστος.
Επομένως, δεν πιστεύω ότι αυτή η γενική αρχή μπορεί να αμφισβητηθεί με τέτοια επιχειρήματα» απαντά ο Ν. Αλιβιζάτος, ενώ σε άλλο σημείο σημειώνει: «Οποιαδήποτε παρέμβαση στο ανθρώπινο σώμα μπορεί να εκληφθεί ως παρέμβαση στη σωματική και ψυχική ακεραιότητα. Αλλά σε αυτήν την περίπτωση η παρέμβαση αυτή δεν είναι αρκετά σοβαρή ώστε να θεμελιώσει αντιρρήσεις απέναντι σε μια υποχρέωση εμβολιασμού.» Όσο για το ενδεχόμενο δικαστικών προσφυγών ο ίδιος θεωρεί ότι είναι πιθανό, ωστόσο αντίστοιχες προσφυγές κατά άλλων μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας έχουν εκπέσει.
Δήμητρα Κυρανούδη
Πηγή: DW