Βανδή – Νικολαΐδης: Ο έρωτας, ο γάμος, η ζωή σαν παραμύθι και ο χωρισμός μετά από 22 χρόνια κοινής πορείας

Σαν «βόμβα έσκασε» η είδηση του χωρισμού της Δέσποινας Βανδή με τον Ντέμη Νικολαΐδη.

Επέλεξαν με κοινή ανακοίνωση στα Μέσα να γνωστοποιήσουν τον χωρισμό τους μετά από 18 χρόνια γάμου και 22 χρόνια κοινής ζωής.

Παντρεύτηκαν στις 17 Ιουνίου του 2003 σε κλειστό κύκλο ύστερα από τέσσερα χρόνια σχέσης. Τότε άρχισαν να τους αποκαλούν «Έλληνες Μπέκαμ».

«Τον Ντέμη τον γνώρισα το 1999. Κλείνουμε 21 χρόνια. Με πήρε τηλέφωνο και μου είπε πως είναι ο Ντέμης Νικολαΐδης. Δεν τον πίστεψα και ρώτησα ποιος είναι. Τον είχα δει σε κάτι εξώφυλλα, γιατί δεν ήξερα από ποδόσφαιρο.

Είχε γίνει ένας χορός της ΑΕΚ και με είχε δει. Μετά από τρεις μήνες που μιλούσαμε χωρίς να έχουμε συναντηθεί, μου λέει “μήπως να βρεθούμε;” Και του λέω “νομίζω πως βιάζεσαι λιγάκι”. Δε θα το ξεχάσει ποτέ αυτό. Μα κάτι ήξερα. 21 χρόνια», είχε πει σε συνέντευξή της η τραγουδίστρια στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω».

Ο Ντέμης Νικολαΐδης μάλιστα είχε μιλήσει για τη γυναίκα του στην εκπομπή. «Η Δέσποινα είναι μια σπουδαία γυναίκα. Πρώτη φορά την είδα σε μια αφίσα. Μετά πήγα στο μαγαζί.  Την πήρα τηλέφωνο από το πουθενά και μετά από τρεις μήνες συναντηθήκαμε. Μου άρεσε. Νέος ήμουν. Κατάλαβα πολύ γρήγορα πως δεν θα είναι κάτι περαστικό. Πέρασαν 21 χρόνια. Είχαμε πει πως θα παντρευτούμε όταν θέλουμε να κάνουμε παιδί.

Θυμάμαι πως ήμουν στο γραφείο μου και η Δέσποινα μαγείρευε. Και τη φωνάζω, έρχεται και της λέω “λέω να παντρευτούμε”. Αυτό. Χωρίς να με ταλαιπωρεί κάποια σκέψη, ήθελα να κάνουμε παιδί. Αν και ήμουν νέος για άντρας.

Τον Ιούνιο παντρευτήκαμε, ήταν έγκυος και δεν το ξέραμε. Οι πιο δύσκολες στιγμές ήταν όταν είχα αναλάβει πρόεδρος στην ΑΕΚ και γέννησε η Δέσποινα. Έλειπα μονίμως. Εκεί περάσαμε την πιο δύσκολή περίοδο», είπε στην ίδια συνέντευξη ο Ντέμης Νικολαΐδης.

Στην πρώτη εγκυμοσύνη της η τραγουδίστρια τα παρατάει όλα και ακολουθεί τον άντρα της στο εξωτερικό καθώς είχε πάρει μεταγραφή σε ομάδα στη Μαδρίτη και εκεί γεννιέται η κόρη τους, Μελίνα. Το 2007 στην Ελλάδα πλέον φέρνει στη ζωή τον γιο της, Γιώργο.

«Τα χρόνια που μεσολάβησαν από τότε μέχρι σήμερα ήταν τα πιο ωφέλιμα, τα πιο χρήσιμα, τα πιο ώριμα χρόνια της ζωής μου, αυτά που με άλλαξαν ως άνθρωπο. Ξέρεις, όταν είσαι 20-25, ο χρόνος σου μοιάζει ατέρμονος. Εκεί γύρω στα 30 αρχίζεις να συνειδητοποιείς την έννοια του χρόνου. Ίσως αν έκανα παιδιά νωρίτερα, να ήταν διαφορετικά. Για μένα, όμως, τα χρόνια πριν τα παιδιά περιστρέφονταν γύρω από τη δουλειά μου. Οι πρεμιέρες, οι καινούριοι δίσκοι, τα επόμενα επαγγελματικά σχέδια.  Φυσικά και μοιραζόμουν με τον κόσμο βαθιά συγκινητικές στιγμές μέσα από αυτό, αλλά δεν είχε έρθει κάτι να με αλλάξει ως άνθρωπο. Το 2003 έδωσα αυτή τη συναυλία έφυγα για τη Μαδρίτη, μετά ήρθε η Μελίνα. Δεν ξέρω αν ήταν μια συγκυρία παιδιών και ηλικίας, αλλά έκτοτε άλλαξαν άρδην οι προτεραιότητες μου. Το “εγώ” μου πήγε στην άκρη και το κέντρο της ζωής μου έγινε η Μελίνα και μετά και ο Γιώργος.

Δημιουργήθηκαν, κατά κάποιον τρόπο, δύο παράλληλοι κύκλοι, η οικογένεια και η δουλειά, αλλά πάντα το μυαλό και η καρδία μου ήταν πρώτα στα παιδιά. Όλα άλλαξαν, ακόμα και η σχέση μου με τον Ντέμη. Και εκείνος κλήθηκε να αντέξει αυτή τη δική μου αλλαγή, που ξεκινά από το σώμα της γυναίκας στην εγκυμοσύνη και τις μεταπτώσεις στη διάθεση της, μέχρι τα πάντα, αλλαγές που ενίοτε δημιουργούν και εντάσεις. Μετά τη γέννηση της Μελίνας, έκανα πέντε μήνες να κοιμηθώ.

 Την ίδια περίοδο το “Γεια” στην Αμερική χτυπούσε κορυφές, όμως εγώ ήμουν σε εντελώς διαφορετικές “κορυφές” – με πάνες, γάλατα, δόντια και ξενύχτια. Υπήρξαν ουσιαστικές αλλαγές στη ζωή μας και εκεί τελικά μετράει το πόσο ένα ζευγάρι έχει ουσιαστικές βάσεις.

Είναι τεράστιο λάθος να πιστεύει κάποιος πως, αν κάνει παιδιά, μπορεί να σώσει ένα γάμο. Το να έρθει ένα παιδί σε μια σχέση που δεν έχει βάσεις είναι καταστροφή. Μια γυναίκα, τουλάχιστον όπως εγώ έζησα τη μητρότητα, ξεχνά για ένα διάστημα όλους τους υπόλοιπους ρόλους της ζωής της. Ξεχνά να είναι γυναίκα, να είναι φίλη, κόρη, αδελφή. Είναι αποκλειστικά μαμά στην αρχή κι εκεί ο σύντροφος καλείται να σε βοηθήσει να ξαναβρείς τις ισορροπίες σου. Να σου δώσει χρόνο. Εγώ ήμουν τυχερή γιατί το είχα αυτό», είχε δηλώσει λίγα χρόνια μετά.

Ο έρωτάς της με τον Ντέμη Νικολαΐδη μεγάλος και η αγάπη τους μεγάλη. «Δεν ξέρω πως γίνεται να είμαι ακόμα καψούρα με τον Ντέμη, μου προέκυψε. Τον άνθρωπο που αγαπάς ή ερωτεύεσαι, τον αγαπάς και τον ερωτεύεσαι για συγκεκριμένα πράγματα. Αυτά στη διάρκεια των χρόνων, μπορεί να χαθούν, να μετατραπούν, να μεταλλαχθούν…

Δεν αισθάνθηκα ποτέ κοιτώντας τον Ντέμη ότι δεν είναι ο άνθρωπος που αγάπησα. Κάθε μέρα βλέπω σε αυτόν τον λόγο και την αιτία που είμαι μαζί του και τον θέλω ακόμη. Του το λέω και του το δείχνω. Δεν μπορώ να σου πω ότι 18 χρόνια που είμαστε μαζί τα χαρακτηρίζει ένα αχαλίνωτο πάθος. Σημασία έχει ότι υπάρχουν αυτές οι στιγμές. Σημασία έχει να τον θέλεις και να σε θέλει ο άλλος, να μην αισθανθείς ποτέ δεδομένος», είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή της.