Δείτε παρακάτω τα πιο εντυπωσιακά αγάλματα που δημιουργήθηκαν ποτέ από δεξιοτέχνες του χτες και του σήμερα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τα γνωρίζουν αλλά έχουν την δύναμη να εκπλήξουν με τη ατόφια ομορφιά τους με την πρώτη ματιά.
‘Το φιλί’, του Auguste Rodin, Παρίσι,1882.Αυτό είναι ένα από τα πιο διάσημα αγάλματα του Rodin και περιγράφει κάποια ευγενή που έζησε τον 13ο αιώνα. Η Francesca da Rimini, ερωτεύτηκε τον νεότερο αδερφό του άνδρα της. Ο ζηλιάρης σύζυγος όταν το ανακάλυψε τους σκότωσε και τους δυο.
‘Ο βιασμoς της Proserpina’, του Gian Lorenzo Bernini,Ρώμη, 1621-1622. Όταν ο Bernini άρχισε να δημιουργεί το άγαλμα ήταν μόλις 23 χρονών. Έγραψε ‘Κατέκτησα το μάρμαρο. Το έκανα τόσο ευλύγιστο σαν κερί’. Εννοώντας ότι το άγαλμα ήταν σαν πίνακας.
‘Η έκσταση της Αγίας Τερέζας’, του Gian Lorenzo Bernini,1645-1652. Το άγαλμα είναι αφιερωμένο στην Αγία Τερέζα, μια ισπανίδα καλόγρια και καθολική αγία που αγαπήθηκε κατά τον 16ο αιώνα.Σε ένα από τα γράμματά της η Τερέζα γράφει ότι σε κάποιο όνειρο της ‘ένας άγγελος με σάρκα’ ήρθε και της τρύπησε την μήτρα με χρυσό τόξο.
‘The Veiled Vestal’, του Raffaelle Monti,μέσα του 19th century. Ο Monti είχε την ικανότητα να φτιάχνει φιγούρες με τόση ακρίβεια πουφ έμοιαζαν λες και φορούσαν πέπλο.
‘Το φιλί του θανάτου’, που βρίσκεται στο νεκροταφείο του Poblenou στην Βαρκελώνη, 1930. Ο καλλιτέχνης είναι άγνωστος αλλά λέγεται ότι το έκανε ο Jaume Barba. Λέγεται ότι το άγαλμα ενέπνευσε τον σκηνοθέτη Ingmar Bergman για να κάνει την ταινία ‘ Η έβδομη σφραγίδα’, που εστιάζει στην μάχη ανάμεσα σε έναν σταυροφόρο και τον θάνατο.
Ένα κομμάτι από το άγαλμα ‘Ugolino and his sons’ από τον Jean-Baptiste Carpeaux, 1857-1860. Η ιδέα ήταν από το ‘inferno’, μέρος ενός επικού ποιήματος του Dante Alighieri. Περιγράφει την πτώση του τυράννου της Pisa, που φυλακίστηκε σε ένα πύργο μαζί με τα παιδιά του και πέθαναν από την πείνα.
‘Danaid’, του Auguste Rodin, Μουσείο Rodin, Παρίσι, 1885. Αυτό το άγαλμα ήταν μέρος ενός μεγαλύτερου έργου του ‘The Gates of Hell’ αλλά κατέληξε να διατηρηθεί σαν μεμονωμένο κομμάτι.
Μαρμάρινη κεφαλή στο κοιμητήριο του Staglieno, Γένοβα, Ιταλία. Λειτούργησε το 1851 και είναι διάσημο για τον μεγάλο αριθμό αγαλμάτων, μαυσωλείων και σαρκοφάγων.
Σχεδόν όλες οι επιτύμβιες στήλες στο κοιμητήριο δημιουργήθηκαν από διάσημους γλύπτες του 19ου αιώνα. Santo Varni, Giulio Monteverde και άλλοι. Οι κάτοικοι της Γένοβα αποφεύγουν αυτό το μέρος λόγω των πολλών αγαλμάτων που μοιάζουν να έχουν ζωή.
Η ‘Psyche Revived by Cupid’s Kiss’, του Antonio Canova, Λούβρο, Παρίσι, και στο Hermitage, Αγία Πετρούπολη, 1787-1793. Το άγαλμα περιγράφει την στιγμή που ο θεός Έρωτας ξυπνά την Psyche με ένα φιλί.
‘Chastity’ του Antonio Corradini, Cappella Sansevero,Νάπολη, 1752. Αυτό το άγαλμα έγινε σε μνήμη της μητέρας του πρίγκιπα Raimondo, που πέθανε μόλις τον γέννησε.
’Sleeping Ariadne’ της Cristina Garcia Rodero,Μαδρίτη,1991.
‘Sunday Morning’ του Philippe Faraut, 2009. Ο Faraut, ένας γλύπτης ξύλου στο επάγγελμα, δουλεύει τον πηλό, το μάρμαρο και τον χαλκό για να φτιάξει τα αγάλματα του. Οι μορφές του χαρακτηρίζονται από μια έμφαση στην λεπτομέρεια και τη υπερ-ρεαλιστική φύση τους.
‘Ophelia’ του Michael James Talbot. Αυτός ο καλλιτέχνης με έδρα το Λονδίνο, δημιουργεί ασυνήθιστες γυναικείες φιγούρες εμπνευσμένος από την Ελληνική μυθολογία, συνδυάζει την γυναικεία φόρμα με αφηρημένα σχέδια και εικόνες. Μερικά από τα γλυπτά του είναι δυο μέτρα σε ύψος.
‘Ballerina and Boy’ του Kevin Frances Gray, 2013. Ο Gray χαρακτηρίζεται από το πάθος του να δημιουργεί ‘απρόσωπα’ γλυπτά. Εδώ περιγράφει μια μπαλαρίνα που στέκεται στα δάχτυλα των ποδιών και κρατά το άψυχο κορμί ενός αγοριού.
Άγαλμα φτιαγμένο από σύρμα, πάρκο Seung Mo,2013. Ο Κορεάτης καλλιτέχνης δημιουργεί αγάλματα από χοντρά στρώματα fibreglass και σύρμα από αλουμίνιο. Αυτό το υλικό δίνει την δυνατότητα να αναπαράγει τις διπλώσεις και τις ρυτίδες του ανθρώπινου σώματος με μεγάλη ακρίβεια.
Αυτό το άγαλμα έχει τον τίτλο ‘The Lena Beauty’ και έχει τοποθετηθεί στις όχθες του ποταμού που φέρει το ίδιο όνομα, και διασχίζει τον μακρινό βορρά στην Ρωσία. Το τριών μέτρων άγαλμα δείχνει την ενσάρκωση του ποταμού και είναι δημιουργία του Nikolai Chochasov.