Οντισιόν σε μεγάλο θέατρο της Αθήνας είχε οργανώσει ο Δημήτρης Λιγνάδης, ο οποίος συνελήφθη το Σάββατο και κρατείται στη ΓΑΔΑ με την κατηγορία του «βιασμού κατά συρροήν». Ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, έψαχνε στα μάτια 100 ανήλικων αγοριών ηλικίας 10 έως 14 ετών, τον πρωταγωνιστή που θα υποδυόταν τον «Μπίλι Έλιοτ» στο ομώνυμο μιούζικαλ.
Όμως, το θέαμα που παρουσίασε ήταν τόσο σοκαριστικό που αρκετοί θεατές αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν μαζί με τα παιδιά τους στη μέση της παράστασης μην αντέχοντας τις βωμολοχίες και τα σeξουαλικά υπονοούμενα από τους ανήλικους πρωταγωνιστές.
Η οντισιόν είχε πραγματοποιηθεί το διήμερο 6 – 7 Ιουνίου του 2015 στο γνωστό θέατρο και το ενδιαφέρον των νεαρών ηθοποιών ήταν μεγάλο καθώς σύμφωνα με πληροφορίες 100 ήταν τα ανήλικα αγόρια ηλικίας 10 έως 14 ετών που συνοδευόμενα από τους γονείς τους, οι οποίοι αδημονούσαν να τους δουν στη σκηνή με τον πρωταγωνιστικό ρόλο, έλαβαν μέρος στην ακρόαση. Το γνωστό μιούζικαλ «Μπίλι Έλιοτ» του Λι Χολ, σε μουσική Έλτον Τζον θα ανέβαινε στη θεατρική σκηνή του εν λόγω θεάτρου τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς και ο Δημήτρης Λιγνάδης που θα το σκηνοθετούσε έψαχνε να επιλέξει «τον καλύτερο από τους καλύτερους απ’ όλη την Ελλάδα» όπως αναφερόταν χαρακτηριστικά στο δελτίο Τύπου.
«Όσα αγόρια ηλικίας 10 έως 14 χρονών χορεύουν, τραγουδούν και θέλουν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους, μπορούν να προσέλθουν με τους γονείς τους έχοντας μαζί τους ένα σύντομο βιογραφικό και μια φωτογραφία» αναφερόταν αμέσως παρακάτω και πράγματι όπως προαναφέραμε, η ανταπόκριση ήταν εντυπωσιακή.
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη λάμψη και την ικανοποίηση στα μάτια μιας μητέρας, που είδε το παιδί της να επιλέγεται από τον Δημήτρη Λιγνάδη για τον πρωταγωνιστικό ρόλο» λέει στο protothema.gr ένας άλλος γονέας που είχε βρεθεί στην οντισιόν μαζί με το παιδί του.
«Συγκεκριμένα, είχαν επιλεγεί τρία αγόρια για τις ανάγκες της παράστασης καθώς δεν θα μπορούσε να παίζει ένα παιδί κάθε μέρα, θα ήταν εξοντωτικό» λέει στο protothema.gr ο ηθοποιός Αιμίλιος Χειλάκης, ο οποίος ήταν ένας εκ των πρωταγωνιστών του μιούζικαλ. Στο ερώτημα, αν είχε παρατηρήσει κάτι περίεργο στην συμπεριφορά του Δημήτρη Λιγνάδη απέναντι στους εκκολαπτόμενους ηθοποιούς, ο Αιμίλιος Χειλάκης αποφεύγει να απαντήσει. «Θεωρώ ότι η ερώτηση που μου κάνετε είναι σε λάθος βάση. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι η υπόθεση του Δημήτρη Λιγνάδη έχει πάρει τον δρόμο της Δικαιοσύνης και τίποτα παραπάνω».
Οι κριτικές
Όταν το μιούζικαλ ανέβηκε, το κοινό που το παρακολούθησε σοκαρίστηκε. Κάποιοι θεατές μάλιστα αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν στα μέσα της παράστασης μην μπορώντας να αντέξουν το θέαμα. «Απλά απαράδεκτο έργο για μικρά παιδιά. Και όμως διαφημίζεται σαν το απόλυτο μιούζικαλ για τα παιδιά. Υπήρχαν πολλές βωμολοχίες και χυδαιότητες» αναφέρεται σε μια από τις δεκάδες κριτικές που φιλοξενούνται στην σελίδα του Αθηνοράματος για την εν λόγω παράσταση.
Ένας άλλος θεατής γράφει: «Το θέμα της καταπίεσης της ατομικότητας από γονείς που θέλουν να φτιάξουν παιδιά καρμπόν του εαυτού τους είναι πολύ ενδιαφέρον και σοβαρό. Όταν όμως φτιάχνεις μια παράσταση με παιδιά που απευθύνεται σε μικρά παιδιά, δεν μπορείς να βάζεις τον μικρό ηθοποιό να βρίζει χυδαία τον πατέρα του, ούτε και να χαμουρεύεσαι σεναριακά με την παιδική απουσία ώριμης σeξουαλικής ταυτότητας. Η ταινία, παρά την αποστασιοποίηση που εκ φύσεως παρέχει το σινεμά, έθιξε αυτά τα θέματα με πολύ πιο σωστό τρόπο. Ο σκηνοθέτης ήταν τραγικά προπαγανδιστικός και χυδαία προκλητικός απέναντι στα παιδιά και τους γονείς τους».
Και παρακάτω, ένας άλλος θεατής σχολιάζει: «Τι να πω. Ενθουσιάστηκα με τα σκηνικά μόλις ξεκίνησε η παράσταση, ενθουσιάστηκα με τις σωστές φωνές των ηθοποιών στο τραγούδι, με το πάθος τους και την ένταση και μετά….κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό. Μα είναι δυνατόν; Ήμασταν με μικρά παιδιά και έβλεπαν το κοpιτσάκι να ρωτάει τον BILLIE ELLIOT αν θέλει να του δείξει το….πιπί της για να την συμπαθήσει; Να προβάλλουν το gay ως το απόλυτα φυσιολογικό για τους άντρες ντύνοντας μικρά αγόρια με γυναικεία ρούχα; Να φεύγουν οι βρισιές του χειρίστου είδους από πατέρα προς τον γιο, από τον γιό προς τον πατέρα, απο τον πατέρα προς την δασκάλα του χορού; Ειλικρινά, ήθελα να σηκωθώ να φύγω. Πήγαμε εκεί ευελπιστώντας να δούμε ένα μιούζικαλ με ποιοτικό χορό και τις χορευτικές προσδοκίες ενός παιδιού να γίνονται πραγματικότητα. Αυτό που τελικά είδαμε ήταν ένας ύμνος προς την σeξουαλική διαφορετικότητα και ο ύμνος αυτός απευθυνόταν στα μικρά παιδιά».
Και οι κακές κριτικές δεν έχουν τέλος, καθώς οι γονείς που πήγαν να παρακολουθήσουν το μιούζικαλ μαζί με τα παιδιά τους, δεν έκρυψαν τον αποτροπιασμό τους από το θέαμα που αντίκρυσαν.
Συγκεκριμένα: «Τα βαθύτερα νοήματα του έργου ήταν: α)Κοpιτσάκια, δείξτε τα γεννητικά σας όργανα σε όποιον προσπαθείτε να πλησιάσετε. Μην ακούτε τους γονείς σας που σας λένε τα αντίθετα για την αυτοπροστασία σας και τον έλεγχο του σώματός σας. β) Αγοράκια, ζήτω η διαφορετικότητα. (Λυπάμαι που είμαι τόσο οπισθοδρομικός τύπος και δεν τα κατάλαβα όπως οι προοδευτικοί συντελεστές του έργου)», γράφει ένας και άλλος συμπληρώνει: «Είναι δυνατόν τέτοιο κείμενο να βγαίνει από το στόμα των παιδιών; Έχουν αναλογιστεί οι γονείς και η παραγωγή σε τι έχουν εκθέσει τα παιδιά τους; Ας διαβάσουν λίγο τον ποινικό κώδικα!»