Αν νομίζεις ότι το τατουάζ είναι ακόμα μία μόδα είσαι γελασμένος. Αν πάλι το μυαλό σου πάει σε παραβάτες, φυλακισμένους, ναυτικούς και πουτάνες μάλλον θα πρέπει να αρχίσεις να κάνεις παρέα με τη γιαγιά μου.
Ακόμα, στροβιλίζει στο μυαλό μου η μορφή της, με την λευκή κεντημένη ποδιά της, να στέκεται με φροντίδα πάνω από το τηγάνι με τους κεφτέδες στην κουζίνα και να σχολιάζει το γείτονα που συνάντησε το πρωί στο δρόμο, που είχε χτυπήσει στο χέρι του ένα τεράστιο δράκο. «Αυτά τα κάνουν οι φυλακόβιοι» μουρμούριζε ενώ γύριζε τους κεφτέδες.
Τα τατουάζ είναι κάτι παραπάνω από όλα αυτά που νομίζεις.
Δεν είναι μία μόδα των καιρών που τη «χτυπάς» και ύστερα βγαίνεις στην παραλία να παίξεις ρακέτες. Δεν είναι η μάσκα για να κρύψεις το σεμνότυφο εαυτό σου, ούτε το καβλιάρικο σχεδιάκι που θα βοηθήσει να βγάλεις καινούργια γκόμενα.
Το τατουάζ είναι θάρρος. Είναι γούστο, ανάμνηση, χώρος και χρόνος. Είναι εκείνα που δε θες να πετάξεις, όσα σημάδεψαν τη ζωή σου, είναι τα όνειρά σου. Είναι το ενθύμιο για τις γαμημένες μέρες που ήσουν έτοιμος να πέσεις σε κατάθλιψη και όμως επιβίωσες. Είναι η οικογένεια σου, τα θέλω σου, εσύ. Το θράσος που τόλμησες να παρακούσεις τα λόγια της μάνας σου και έπεσες στην αλητεία επειδή τόλμησες να χαράξεις με μελάνι το κορμί σου.
Με εκείνο το μελάνι που παραστράτησε μαζί με εσένα, που έγινε εθιστικό και θρασύ και θέλει να εξαπλωθεί σε όλο σου το κορμί. Λες κι εκτός από το σώμα σου, σημάδεψε και το μυαλό σου και τώρα ξέρεις ότι ένα δεν είναι ποτέ αρκετό.
Και είναι ακριβώς έτσι. Όπως στα πατατάκια ισχύει ότι κανείς δεν μπορεί να φάει μόνο ένα, έτσι και στα τατουάζ ισχύει ότι κανείς δεν μπορεί να κάνει μόνο ένα.
Βιολογικά λένε ότι αυτή η εθιστική δράση του τατουάζ οφείλεται στην απελευθέρωση ενδορφινών που συνδέεται με την επικίνδυνη διείσδυσή στο αίμα. Στην πραγματικότητα όμως, το τατουάζ είναι εθιστικό εξαιτίας της μοναδικότητα και της ατομικότητας που σου προσδίδει.
Δε θα ξεχάσω την ημέρα που χτύπησα το πρώτο μου. Μου είχαν μιλήσει για πόνο, τον ξέχασα. Μου μιλούσαν για μόλυνση και εγώ θυμάμαι να του βάζω τις κρεμούλες του με περισσή φροντίδα. Μου έλεγαν ότι θα το μετανιώσω και όμως για κάποιον περίεργο λόγο μόλις έφυγα από το τατουατζίδικο η πρώτη μου σκέψη ήταν ποιο θα είναι το επόμενο.
Αυτή η βελόνα που καρφώθηκε επάνω σου, σου δίνει μια μαγική δύναμη. Ξεχνάς τα όποια άτσαλα εξωτερικά χαρακτηριστικά σου και επικεντρώνεσαι στο σχέδιο που κοσμεί το σώμα σου.
Είναι μια αλητεία που χαράσσεται επάνω σου για να σου υπενθυμίζει ότι είσαι δυνατός. Δεν είναι μόδα, είναι ιδέα, είναι τρόπος ζωής, είναι τέχνη, είναι εσύ.
Μεγάλη υπόθεση να ξέρεις ποιος είσαι και συνειδητοποιημένα να το ζωγραφίζεις επάνω σου. Να επαναστατείς στον καταπιεσμένο σου εαυτό και να ζωγραφίζεις όσα δεν τολμάς να πεις, όσα φοβήθηκες, όσα αρνήθηκες και όσα αγαπάς.