από την Κατερίνα Πρίφτη
Αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο του πολέμου και δεν μπορούμε πλέον να το αγνοούμε…
Γονείς πετούν παιδιά πάνω από τα συρματοπλέγματα και άλλοι τα ρίχνουν – για να τα ανασύρουν αργότερα -μέσα στα χαντάκια. Γυναίκες εξουθενωμένες κουβαλούν μια βαλίτσα στην οποία στρίμωξαν το βιος μια ολόκληρης ζωής. Νεαροί άνδρες αλλά και γέροι μεταφέρουν στις πλάτες τους ανήμπορους.
Δεν επιτρέπεται να μείνει κανείς πίσω. Γιατί πίσω τους δίνεται μια μάχη μέχρι θανάτου. Μεταξύ των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους και των κουρδικών δυνάμεων- των μόνων επίγειων δυνάμεων που αντιστέκονται στην επέλαση τους- για την ανάκτηση της συριακής πόλης Τάλ Απμιάντ.
Εάν αυτή η πόλη περάσει στα χέρια των Κούρδων τότε κόβεται στη μέση η βασική γραμμή ανεφοδιασμού των τζιχανιστών. Γι’ αυτό και η μάχη είναι λυσσαλέα.
Αυτή είναι μόνη μια σύντομη περιγραφή των δεκάδων εικόνων που ακολουθούν οι οποίες φέρνουν ένα σφίξιμο στην καρδιά και μας «μεταφέρουν» οι φωτογράφοι που βρέθηκαν στη συνοριακή γραμμή Συρίας-Τουρκίας, στο Ακτσάκαλε.
Τα φωτογραφικά καρέ τους έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου προκαλώντας – σε όσους δεν αντιμετωπίζουν τέτοιες σοκαριστικές εικόνες ως μια ακόμη αδιάφορη είδηση- ένα ξέσπασμα αγανάκτησης. Δυστυχώς όμως κατά κύριο λόγο μόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης…
Ο πόλεμος, οι βομβαρδισμοί από αέρος των ΗΠΑ, ο φόβος για το τι μπορεί να συμβεί εάν οι οι δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους υπερισχύσουν αλλά και η συμβουλή των Κούρδων μαχητών να απομακρυνθούν οι άμαχοι από την περιοχή για να μην χρησιμοποιηθούν ως ασπίδα από τους άνδρες του Ισλαμικού Κράτους, οδήγησαν χιλιάδες Σύριους για μια ακόμη φορά στα σύνορα της χώρας τους με την Τουρκία.