Η οικογενειακή εταιρεία του Κωνσταντίνου Καράλη είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας τυριού στη χώρα, αφού εξάγει ποσότητες εκατομμυρίων ευρώ σε όλο τον πλανήτη, ενώ τα τυριά του χαρακτηρίστηκαν «τα καλύτερα στον κόσμο»
Στην όψη μοιάζει με παραδοσιακό τσέλιγκα. Η ματιά σταθερή. Ευθεία. Κοφτή. Το μουστάκι τσιγκελωτό, να παραπέμπει σε άλλες εποχές.
Σε καιρούς ελληνικής περηφάνιας και λεβεντιάς. Μόλις πρωτοδεί κανείς τον Κωνσταντίνο Καράλη, ιδιοκτήτη της Βιομηχανίας Γάλακτος Ηπείρου Α.Ε, θα πιστέψει πως κάνει ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο. Στις εποχές όπου η ελληνική ύπαιθρος ήταν ξεχασμένη στην τύχη της και η μοναδική σχέση της Ηπείρου με τον έξω κόσμο ήταν το μεταναστευτικό κύμα προς τη Γερμανία, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία.
Φιγούρες σαν τον επιχειρηματία κ. Καράλη περισσότερο θυμίζουν τις παραδοσιακές οικογενειακές ασπρόμαυρες φωτογραφίες, με τον πατέρα να ποζάρει στο φωτογραφείο της επαρχιακής πόλης ή σε κάποιον περιπλανώμενο μάστορα του φιλμ, καμαρώνοντας για μια άλλη Ελλάδα. Αυτήν των αρχών του 20ού ή του τέλους του 19ου αιώνα.
Κι όμως αυτός, ο businessman βρίσκεται πίσω από την κορυφαία εξαγωγική ελληνική εταιρεία τυριού και Προϊόντων Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) κεφαλογραβιέρας.
Ο άνθρωπος που μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από κάποια σελίδα της Ιστορίας είναι ένας δυναμικός επιχειρηματίας που τόλμησε να απλώσει φτερά, με τα προϊόντα του να φτάνουν σε όλο τον πλανήτη, που καινοτόμησε, που ασκεί σύγχρονη διοίκηση και τον οποίο σέβεται και υπολήπτεται όλη η αγορά.
Είναι εκείνος τον οποίο δημοσιεύματα προ ετών έφερναν να διεκδικεί τις τύχες της γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη από τους ξένους επενδυτές, που τελικά και την εξαγόρασαν.
Πώς ξεκίνησε όμως αυτή η επιτυχημένη πορεία ενός επιχειρηματία από την Αρτα και την -άδικη- απομόνωση της ελληνικής περιφέρειας ως προς τις ξένες αγορές και τα μεγάλα κέρδη;
Πώς ένας άνθρωπος που γεννήθηκε σε περιβάλλον βουκολικό και μέσα στις στάνες φτάνει σήμερα να συμμετέχει σε διεθνείς εκθέσεις, να κάνει το 45% των πωλήσεών του εκτός ελληνικών συνόρων και να κερδίζει εκατομμύρια ευρώ πραγματοποιώντας πωλήσεις 22,5 εκατ. ευρώ με άνοδο σε σχέση με το περυσινό έτος κατά 3,4 εκατ. ευρώ;
Από τη στρούγκα στη Νέα Υόρκη
Πόσο απέχει μια ελληνική στάνη της Πρέβεζας από τη Νέα Υόρκη; Εξήντα οκτώ χρόνια – καθώς η επιτυχία δεν πάει με τα χιλιόμετρα, αλλά με τα χρόνια και τον κόπο.
Ο Κωνσταντίνος Καράλης γεννήθηκε στη διάρκεια του αδελφοκτόνου ελληνικού εμφυλίου πολέμου.
Τότε που η χώρα αποφάσισε να ανοίξει την πόρτα του φρενοκομείου και αντί να επουλώσει τις πληγές της γερμανικής κατοχής το έριξε στον πόλεμο.
Η Ηπειρος λόγω των ορεινών της όγκων αποτέλεσε θέατρο επιχειρήσεων και η ζωή των κατοίκων της έγινε ακόμα πιο δύσκολη απ’ ό,τι ήταν. Σε αυτό το πλαίσιο γεννήθηκε ο επιχειρηματίας με τη βλάχικη καταγωγή.
Ας μην ξεχνάμε ότι το βλάχικο στοιχείο, που εκτείνεται σε όλη την ορεινή περιοχή της Πίνδου, είχε στη διάρκεια των κατοχικών χρόνων να αντιμετωπίσει κι άλλη μία πρόκληση: την προσπάθεια Ελλήνων Βλάχων προδοτών, αλλά και των Ιταλών για τη δημιουργία δήθεν ανεξάρτητου πριγκιπάτου στην Πίνδο.
Με ελληνική εθνική συνείδηση, η οικογένεια Καράλη συνέβαλε στην εθνική προσπάθεια, όπως και πολλοί Ελληνες Βλάχοι επιχειρηματίες που στιγμή δεν σταμάτησαν τον αγώνα κατά των σχεδίων αυτών.
Παράλληλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Βλάχοι υπήρξαν -και παραμένουν- σημαντικοί έμποροι, που μετέτρεψαν τους δύσβατους ορεινούς όγκους σε πεδίο εμπορικής δραστηριότητας και κερδών.
Σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο, λοιπόν, ο επιχειρηματίας μεγάλωσε εντός των τυροκομείων και των μαστόρων του τυριού. Παρέες της οικογένειάς του ήταν οι βοσκοί και έτσι από πολύ νωρίς έμαθε ο ίδιος την τέχνη της τυροκομίας.
Μια τέχνη περισσότερο οικοτεχνική παρά βιομηχανική, η οποία όχι απλώς δεν μπορούσε να βγει εκτός συνόρων, αλλά ούτε καν εκτός Ηπείρου. Κι αυτό λόγω της οικονομικής καχεξίας της τότε εποχής κι ενός πολύ κακού οδικού δικτύου που υπήρχε.
Πατέρας του Κωνσταντίνου Καράλη ήταν ο γνωστός τυροκόμος κι έμπορος Σπυρίδων, ο οποίος συνέχισε τη δουλειά του πατέρα του Κώστα σε μια παράδοση που πλέον μετράει τέσσερις γενιές, καθώς και ο γιος του Κωνσταντίνου Καράλη, Σπύρος, είναι αντιπρόεδρος της επιχείρησης. Ανθρωπος με μεράκι και κύρος στην περιοχή.
Οι Βλάχοι εξάλλου ανέκαθεν διατηρούσαν ισχυρούς κοινοτικούς και οικογενειακούς δεσμούς. Το πρώτο τυροκομείο της οικογένειας δημιουργήθηκε μετά την Κατοχή στο χωριό Βαθύπεδο Ιωαννίνων. Η μονάδα εξυπηρετούσε την ευρύτερη περιοχή και η οικογένεια Καράλη κατόρθωνε να ζει με αξιοπρέπεια. Σύντομα ο Κωνσταντίνος Καράλης θα μπει στη δουλειά και μάλιστα με διάθεση ανατροπών.
Το 1969 θα αναλάβει ο ίδιος το οικογενειακό τυροκομείο θέλοντας να αλλάξει τα πάντα και να σπάσει την απομόνωση της εταιρείας σε έναν στενό γεωγραφικό ορίζοντα.
Η έδρα του τυροκομείου μεταφέρθηκε στην Πέτρα της Πρέβεζας και τότε ήταν που η εταιρεία άρχισε να παράγει αποκλειστικά και μόνο κεφαλοτύρι, χρησιμοποιώντας το πρόβειο γάλα των κτηνοτρόφων των γύρω χωριών.
Ο επιχειρηματίας αξιοποίησε το πολύ καλό οικογενειακό όνομα για να αγοράζει την καλύτερη ποιότητα σε άριστη τιμή και σύντομα άρχισε να επεκτείνεται. Αυτό ακριβώς το μοντέλο παραγωγής είναι που η εταιρεία διατηρεί μέχρι και σήμερα.
Από το 1970 διαβλέποντας τις διατροφικές αλλαγές που έρχονται, ο κ. Καράλης άρχισε να παράγει την παραδοσιακή κεφαλογραβιέρα, που έγινε το κύριο προϊόν του τυροκομείου μέχρι το 1982 και έμελλε να εξελιχθεί σε διαβατήριο για τις διεθνείς αγορές.
Και αυτό επειδή κατανόησε ότι η Ελλάδα μπορεί να είναι γνωστή για τη φέτα της, οι ξένοι όμως όταν επισκέπτονται τη χώρα δοκιμάζουν και άλλες εξαιρετικές ποιότητες τυριών.
Με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, οι περισσότεροι επιχειρηματίες ανησύχησαν. Ο Κωνσταντίνος Καράλης, όμως, άνθρωπος με πίστη και επιμονή, το 1982, ενώ μαίνονταν οι κρατικοποιήσεις, αποφασίζει να πάει κόντρα στο ρεύμα. Γνωρίζοντας ότι η Ελλάδα είναι χώρα μεταναστών και μετά από μακρές έρευνες και συζητήσεις βρίσκει έναν συνεργάτη για να επεκτείνει τις πωλήσεις του στην αγορά των ΗΠΑ και να τοποθετήσει εκεί τα τυριά του.
Η κεφαλογραβιέρα του κατακλύζει το Μανχάταν, την Αστόρια και σύντομα λόγω θεαματικών αποτελεσμάτων πηγαίνει και στον Καναδά, όπου βρίσκονταν οι ελληνικές κοινότητες στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Το αποτέλεσμα ήταν η ζήτηση να αυξηθεί και πολλοί Ελληνοαμερικανοί να αναζητήσουν κι άλλες ποιότητες και ποικιλίες τυριών, ξεκινώντας από τη φέτα. Ολοι γνωρίζουν εξάλλου ότι από τη δεκαετία του ’80 υπήρξε ένα μεγάλο κύμα υπέρ του συγκεκριμένου είδους τυριού που ονομάστηκε και greek feta cheese.
Η επέκταση
Η αγορά της Βόρειας Αμερικής υπήρξε η πρώτη στάση της γαλακτοβιομηχανίας Καράλης να επεκταθεί ακόμα περισσότερο. Σύντομα ακολουθεί η αγορά της Αυστραλίας όπου επίσης ζούνε πολλοί ομογενείς με άξονες τις πόλεις της Μελβούρνης και του Σίδνεϊ.
Κι εκεί η επιτυχία θα είναι μεγάλη, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει μια σειρά μεγάλων επενδύσεων και επέκταση της εταιρείας, καθώς στη συνέχεια έπρεπε να γίνουν εξαγωγές και σε άλλες χώρες, κυρίως της Δυτικής Ευρώπης, με έμφαση στην Αγγλία, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στη Σουηδία και το Βέλγιο.
Στήριξη των παραγωγών
Η ταχεία ανάπτυξη πιέζει την ηπειρωτική επιχείρηση να επενδύσει και σε υποδομές. Πάντα συντηρητικός αλλά και καινοτόμος, ο Κωνσταντίνος Καράλης στα τέλη της δεκαετίας του ’90, με χρήση ίδιων πόρων, αλλά και ελεγχόμενου δανεισμού, θα δημιουργήσει νέες υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις επιφάνειας 5.000 τ.μ. στην περιοχή Φιλοθέη της Αρτας.
Η νέα μονάδα έχει τη δυνατότητα να επεξεργάζεται 80.000 κιλά πρόβειο γάλα την ημέρα, ενώ αποτελεί και σημαντική ανάσα για τους κατοίκους της περιοχής, καθώς η Αρτα μαζί με την Περιφέρεια Ηπείρου θεωρούνται από τις φτωχότερες και υψηλότερες σε ανεργία.
Το σημαντικότερο όλων όμως είναι ότι χάρη στις διαρκείς επενδύσεις και ανάγκες της βιομηχανίας Καράλης σε πρώτη ύλη δόθηκε η ευκαιρία στην τοπική κτηνοτροφία να έχει πολύτιμη βοήθεια και να συνεχίσουν να απασχολούνται εκατοντάδες οικογένειες στον κλάδο.
Κάπως έτσι, η τοπική βιομηχανία στήριξε τους Νομούς Αρτας, Ιωαννίνων, Πρέβεζας, αλλά και την Αιτωλοακαρνανία με διαρκείς παραγγελίες.
Για να γίνει κατανοητή η βοήθεια που ο κ. Καράλης παρείχε, θα πρέπει να τονίσουμε ότι η εταιρεία του έπαιρνε πρόβειο γάλα από 1.800 κτηνοτρόφους της περιοχής, ενώ σήμερα ο αριθμός αυτός έχει αυξηθεί.
Τώρα η εταιρεία παράγει ένα ευρύ φάσμα τυριών (κεφαλογραβιέρα, φέτα, γραβιέρα, κεφαλοτύρι, ανθότυρο, μυζήθρα), καθώς και παραδοσιακό και στραγγιστό γιαούρτι, γαλοτύρι και φρέσκο πρόβειο βούτυρο, αποτελώντας τη μεγαλύτερη βιομηχανία παραγωγής και εξαγωγής κεφαλογραβιέρας ΠΟΠ.
Σήμερα η οικογενειακή επιχείρηση συνεχίζει να επενδύει σημαντικά ποσά στην περιοχή και αποτελεί τη σημαντικότερη βιομηχανία της Αρτας.
Τα τελευταία χρόνια έχει κάνει επενδύσεις άνω των 15 εκατ. ευρώ σε μια πορεία που συνεχίζεται. Η εταιρεία είχε ενδιαφερθεί αρχικά και για την εξαγορά της βιομηχανίας Δωδώνη, τελικά, όμως, αποσύρθηκε, καθώς δεν θέλησε να συμμετάσχει σε έναν διαγωνισμό της Αγροτικής Τράπεζας που έδειχνε περίπλοκος.
Αντ’ αυτού, προχώρησε σε επενδύσεις και προσλήψεις προσωπικού στις δικές της μονάδες, αλλά και σε δαπάνες για την κατάρτιση του προσωπικού της. Βέβαια η εξωστρέφεια ήταν και παραμένει το μεράκι του κ. Καράλη. Για τον λόγο αυτό έχει κάνει διαπραγματεύσεις αποσκοπώντας να οδηγήσει τα τυριά του και σε άλλες εκτός δυτικού τόξου αγορές.
Χαρακτηριστικές είναι οι συζητήσεις που έκανε με τον πρέσβη του Αζερμπαϊτζάν, Ραχμάν Μουσταφάγεφ, για να διερευνήσει το ενδεχόμενο διείσδυσης στην αγορά του Αζερμπαϊτζάν ο οποίος μάλιστα επισκέφτηκε τις εγκαταστάσεις της εταιρείας.
Στόχος της εταιρείας είναι να διατηρήσει την έντονη εξωστρέφειά της και στο μέλλον, ενισχύοντας αφενός την παρουσία της στις αγορές όπου ήδη βρίσκεται και αφετέρου να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη διείσδυση σε νέες πολλά υποσχόμενες.
Είναι αξιοσημείωτο ότι σήμερα το 45% του τζίρου προέρχεται από τις εξαγωγές, ενώ οι βασικότερες αγορές όπου κατευθύνονται τα προϊόντα της είναι η Ουκρανία, η Αγγλία, η Ιταλία, η Σουηδία, η Τουρκία, η Πολωνία, η Κίνα κ.ά. Σε επίπεδο κερδών η εταιρεία το 2012 κινήθηκε θετικά με 297.000 ευρώ και το 2013 1,1 εκατ. ευρώ.
Η τάση για το 2014 φαίνεται πως ήταν επίσης θετική καθώς η εταιρεία έχει αυξήσει περαιτέρω τις νέες της αγορές. Επιστέγασμα αυτής της πορείας για την εταιρεία είναι πάντως και το πλήθος βραβεύσεων που έχει δεχτεί σε Ελλάδα κι εξωτερικό.
Δεν είναι τυχαίο ότι η εταιρεία έχει πάρει διεθνείς διακρίσεις στην Πορτογαλία (όπου τα τυριά της εταιρείας χαρακτηρίστηκαν «τα καλύτερα στον κόσμο»), αλλά και στην Αθήνα.
Πηγή: newmoney.gr