Μία παντρεμένη μητέρα νιώθει ερωτευμένη με τον γυναικολόγο της, από τη μέρα που γέννησε, αλλά δεν τους το έχει πει και δεν ξέρει πως να το διαχειριστεί.
“Όλα ξεκίνησαν πριν από περίπου 2 χρόνια. Είμαι παντρεμένη εδώ και 5 χρόνια και πριν από περίπου 2 χρόνια έμεινα έγκυος. Πέρασα πολύ δύσκολη εγκυμοσύνη αλλά παρ’ όλα αυτά τα κατάφερα και ο μπέμπης μου είναι ό, τι πιο ωραίο έχω στη ζωή μου. Μετά τη γέννα κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά μέσα μου. Στην αρχή πίστεψα ότι έχω επιλόχεια κατάθλιψη αλλά όσο περνούσε ο καιρός κατάλαβα ότι δεν ήταν αυτό. Έχω πάθει εμμονή με το γιατρό μου. Κατά τη γνώμη μου αυτό είναι τουλάχιστον παράλογο γιατί δεν έχω ακούσει να έχει συμβεί σε καμία άλλη. Πήγα σε ψυχίατρο και μου είπε ότι απλά έχω ερωτευτεί και δεν είναι καθόλου παράλογο. Εν τω μεταξύ ο γιατρός μου δεν έχει ιδέα και δεν μου έχει δώσει τέτοιο δικαίωμα και ούτε ο άντρας μου. Το μόνο που θέλω είναι να βγει αυτή η ψύχωση από το κεφάλι μου γιατί ακούω ένα τικ τακ συνεχόμενο και νομίζω θα τρελαθώ.
Δεν δέχομαι την λέξη έρωτας γιατί είναι εμμονή. Τόσο που συνέχεια παθαίνω ταχυκαρδία και δεν μπορώ να πάρω ανάσα. Θέλω απλά να απαλλαγώ… Και δεν ξέρω τον τρόπο. Ο ψυχίατρος μου είπε ότι πρέπει να τον απομυθοποιήσω με κάποιο τρόπο και έτσι να βγει από το μυαλό μου. Δεν τα καταφέρνω”.
Η απάντηση της ψυχολόγου στην παντρεμένη μητέρα
“Αγαπητή φίλη,
καταλαβαίνω πόσο δύσκολα μπορεί να νιώθετε με αυτήν την κατάσταση, θα ήθελα να σας πω όμως ότι δεν είναι κάτι τόσο ασυνήθιστο. Προφανώς το αποκαλείτε εμμονή, αφενός γιατί αδυνατείτε να σκεφτείτε ότι μπορεί να είναι μια μορφή έρωτα καθώς δεν μοιάζει με κάτι απ’όσα έχετε ζήσει. Αφετέρου, γιατί νιώθετε ίσως ενοχές που σας συμβαίνει κάτι τόσο αναπάντεχο. Δεν ξέρω και πόσο μακριά είναι κάτι τέτοιο από το αξιακό σας σύστημα, αν δηλαδή το θεωρείτε ηθικό ή ανεπίτρεπτο. Αυτό μπορεί να επηρεάζει πολύ το πώς αντιδράτε σε αυτό που νιώθετε και τα συμπτώματα που περιγράφετε θα μπορούσαν ενδεχομένως να σχετίζονται με αυξημένο στρες από αυτήν την ηθική κρίση. Από την άλλη, δεν αποκλείεται αυτή η ορμονική ευαλωτότητα μετά τον τοκετό να έχει επεκταθεί μέχρι τώρα και σε όλην αυτήν την κατάσταση δεν γνωρίζουμε από εσάς καθόλου, αν και με ποιο τρόπο έχει αποκατασταθεί μια είδους ισορροπία με το σύζυγό σας σε όλα τα επίπεδα. Αναφέρετε ότι δε γνωρίζει κάτι για το πώς νιώθετε, αλλά δεν μας λέτε πώς επηρεάζεται το μεταξύ σας και αν έχει βρει το χώρο να σας προσεγγίσει ξανά ως γυναίκα.
Ο λόγος που μπορεί να σας έχει δημιουργηθεί αυτή η έντονη έλξη για το γιατρό σας, λίγο πολύ θεωρώ ότι σχετίζεται με αυτό που σας είπε ο ψυχίατρος. Δεν θα έλεγα ακριβώς ότι τον έχετε μυθοποιήσει, ενδεχομένως να έχει όντως όλα αυτά τα χαρακτηριστικά πού μπορεί να ερωτευτείτε. Αυτό που δεν είναι ασυνήθιστο, όσο και αν εσείς δεν το έχετε ακούσει, είναι το ότι αυτός ο άνθρωπος βρέθηκε μέσω του επαγγέλματός του τόσο κοντά σας σε μια πολύ δύσκολη φάση, η οποία κατέληξε, με τη βοήθειά του, σε αίσιο τέλος, κάτι που σας άλλαξε ολότελα τη ζωή. Θα έλεγα λοιπόν ότι η ασφάλεια και η ψυχραιμία που εκ των πραγμάτων μπόρεσε να σας προσφέρει, είναι χαρακτηριστικά που πιθανόν να μην είχατε αυτήν την περίοδο της ζωής σας και για το λόγο αυτόν σας έγινε απαραίτητος. Μην ξεχνάτε επιπλέον ότι η απέραντη ευγνωμοσύνη συχνά μπορεί να φτάσει σε λατρευτικό σημείο σε πολλές περιστάσεις και σε πολλών ειδών σχέσεις.
Καλό θα ήταν, βέβαια, να ψάξετε με τη βοήθεια κάποιου ειδικού τι είναι αυτό που σας καλύπτει και τον κάνει τόσο απαραίτητο στη ζωή σας. Αν σιγά σιγά μπορέσετε να ανακτήσετε από τον εαυτό σας ή το σύζυγό σας ή άλλες σημαντικές σχέσεις γύρω σας αυτά τα τόσο απαραίτητα για τη ζωή σας στοιχεία που είδατε σε αυτόν τον άνθρωπο, νομίζω ότι σιγά σιγά θα χάνει τη χρησιμότητα του και άρα την ανεξέλεγκτη επιρροή που έχει η ιδέα του πάνω σας.
Βίκυ Κυριαζή
Ψυχολόγος, MSc
Ψαρών 1 & Φλέμινγκ, 12132, Περιστέρι”