Είμαι ξεναγός και είμαι παντρεμένη εδώ και 24 χρόνια με έναν υπέροχο άντρα. Ο γάμος μας ήταν χωρίς προβλήματα και η σχέση μας αρμονική και ευτυχισμένη.
Ο άντρας μου είναι αρχιτέκτων και λείπει πολύ συχνά στο εξωτερικό γιατί δραστηριοποιείται και στη Βουλγαρία.
Εγώ, από την πλευρά μου, κάνω επίσης πολλά ταξίδια δεδομένου πως το επάγγελμά μου επιβάλει μετακινήσεις εντός Ελλάδος κυρίως από την άνοιξη και μετά.
Ο γιος μας είναι φοιτητής ιατρικής και σπουδάζει στην Αγγλία. Έρχεται όμως συχνά στο πατρικό του γιατί μας λείπει πολύ. Όλα καλά μέχρι την στιγμή που ερωτεύτηκα το γιο της καλύτερης μου φίλης.
«Θα μου πείτε και εσείς μια ζωή ήρεμη είναι αυτή που περιγράφεις και στρωμένη σε ήρεμες βάσεις. Τι θες και τα σκαλίζεις; Γιατί μπλέκεις σε περιπέτειες»;
Πιστέψτε με δεν ήταν κάτι που το επεδίωξα ποτέ ούτε και υπήρχε λόγος. Έγινε εντελώς μα εντελώς ξαφνικά. Ο έρωτας εισέβαλε σα σίφουνας και μου πήρε τα μυαλά και τη ψυχή μαζί.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε ήμασταν καλεσμένοι στο εξοχικό της καλύτερης μου φίλης. Εκεί έτυχε να ήταν και ο γιος της φιλενάδας μου. Είχα να τον δω χρόνια γιατί εργαζόταν μετά τις σπουδές του στην Ιταλία. Άρχισε στην αρχή να με φλερτάρει διακριτικά και μετά όλο και πιο κτητικά.
Προσπάθησα να τον αποφύγω αν και οφείλω να είμαι ειλικρινής και να πως πως κολακεύτηκα πολύ. Πρόκειται για ένα παλικάρι 3 χρόνια μεγαλύτερο του παιδιού μου. Όμορφος άνθρωπος και ψυχικά και εμφανισιακά.
Ήμουν όμως μαγκωμένη και συγκρατημένη γιατί έπρεπε να σεβαστώ το γάμο μου, τη φιλενάδα μου και τις αρχές μου.
Πραγματικά αν και η έλξη ήταν αμοιβαία κατάφερα να μην ενδώσω. Το φθινόπωρο, όμως, όλο και εμφανιζόταν ο γιος της φίλης μου μπροστά μου. Σε κάθε μου ξενάγηση ήταν παρόν διακριτικά πάνω στη μηχανή του λες και περίμενε να πάρω το χρόνο μου.
Πράγματι ήρθαν έτσι οι καταστάσεις και γίναμε ζευγάρι. Είμαι πολύ ευτυχισμένη μαζί του.
Νιώθω κάθε κύτταρο του κορμιού μου να ξαναζεί και να ξανανιώνει. Πέραν της σωματικής μας έλξης επικοινωνούμε εξαιρετικά μεταξύ μας. Μας αρέσουν τα ίδια πράγματα και είναι λες και έχω βρει την αδελφή ψυχή.
Το είπα στο παιδί μου και αν και στην αρχή σοκαρίστηκε το αποδέχθηκε με χαρά. Το ανακοίνωσα επίσης και στο σύζυγό μου ο οποίος και θύμωσε και μου ζήτησε διαζύγιο.
Η φιλενάδα μου είναι έξω φρενών μαζί μου και βέβαια με αποκαλεί τσούλα. Λυπάμαι γι΄ αυτό και αντιλαμβάνομαι την πικρία της. Καταλαβαίνω πως η διαφορά ηλικίας πάντα σοκάρει. Όμως είμαστε ένα φυσιολογικό ζευγάρι που η αγάπη μας ενώνει.
Επιπλέον δεν είμαι η γυναίκα που της αρέσουν τα σκάνδαλα και ποτέ δεν προκάλεσα εξωσυζυγική σχέση.
Δε με δικαιολογώ γιατί μάνα είμαι και εγώ και θέλω το καλό του παιδιού μου. Αυτά όμως γίνονται χωρίς σχέδιο και πραγματικά προκαλούν πόνο και ευθύνη.
Ευθύνη γιατί δε θέλω οι πράξεις μου να πληγώνουν και λυπάμαι που κατέστρεψα μια ταχτοποιημένη ζωή. Ήταν όμως πάνω από τις δυνάμεις μου και θέλω να το ζήσω με όλο μου το «είναι»….
Ελπίζω και εύχομαι να με καταλάβουν όλοι τους και τα πράγματα να μπουν σιγά σιγά σε μια τάξη. Ο καιρός θα δείξει.
Μαρίνα