Με τον άντρα μου ήμασταν στο τέλος του καλοκαιριού καλεσμένοι στο γάμο ενός συναδέλφου του. Με τη γυναίκα του αποφάσισαν να παντρευτούν στο νησί από το οποίο καταγόταν η νύφη και που ομολογουμένως δεν είχα πάει ποτέ. Ήταν λοιπόν μια ευκαιρία να κάνουμε ένα μίνι ταξιδάκι αφού η άδειά μας είχε τελειώσει. Ευτυχώς ο πολύς κόσμος είχε επιστρέψει στη βάση του οπότε και βρήκαμε πολύ εύκολα και εισιτήρια και μέρος να μείνουμε.
Ο γάμος αυτός θα μου μείνει αξέχαστος για πολλούς λόγους. Πρώτον, έγινε σε ένα ξωκλήσι ψηλά στο βουνό με θέα το απέραντο Αιγαίο με λίγους συγγενείς και φίλους χωρίς πολλές φανφάρες και τα διάφορα εξωπραγματικά που πολλές νύφες κάνουν. Δεύτερον, μετά το γάμο κατεβήκαμε όλοι μαζί «μπουλούκι» στην παραλία όπου είχε στηθεί ένα καταπληκτικό beach party, κάπως πιο παραδοσιακό, με φαγητά, ποτά, τραπέζια, καταπληκτικό στολισμό και απέραντο χώρο για χορό με ζωντανή, παραδοσιακή μουσική του νησιού. Η αλήθεια είναι πως όλο αυτό ήταν κάτι που δεν είχα ξαναδεί και το καταχάρηκα. Ήταν απλό και πανέμορφο.
Τρίτος και βασικότερος λόγος που αυτός ο γάμος θα μου μείνει αξέχαστος είναι γιατί δεν υπήρχαν παιδιά. Με τον άντρα μου έχουμε τρία παιδιά αλλά δεν τα πήραμε μαζί κι αυτό όχι για οικονομικούς λόγους ή επειδή δεν βρήκαμε πεντάκλινο δωμάτιο. Απλά δεν ήταν καλεσμένα. Στην αρχή όταν το διάβασα στην πρόσκληση μου ήρθε κάπως, αλλά μόλις πάτησα το πόδι μου στο νησί κατάλαβα πόσο θείο ήταν το δώρο που μου είχαν κάνει.
Δεν καταλαβαίνω γιατί οι άνθρωποι εκνευρίζονται όταν το μελλόνυμφο ζευγάρι επιλέγει ένα γάμο χωρίς παιδιά. Όταν σε καλούν, πρέπει να αισθάνεσαι ευγνώμων που είσαι καλεσμένος ασχέτως αν είναι καλεσμένα και τα παιδιά σου γιατί οι άνθρωποι αυτοί δείχνουν πόσο σε εκτιμούν και σε θέλουν εκεί στην τόσο σημαντική για εκείνους ημέρα. Εκείνοι κανονίζουν, εκείνοι πληρώνουν, εκείνοι αποφασίζουν. Σίγουρα με τα χρήματα αυτά που θα ξοδέψεις για το δώρο τους θα μπορούσες να κάνεις κάτι άλλο, ίσως μαζί με τα παιδιά σου, δεν είναι όμως έτσι… Σε καλούν στην ωραιότερη μέρα της ζωής τους και αυτό από μόνο του πρέπει να είναι μεγάλη τιμή για σένα. Αν τα παιδιά σου δεν είναι καλεσμένα και αυτό δεν το «σηκώνεις», τότε βρες ένα τρόπο να το ξεπεράσεις αλλιώς μην πας καθόλου.
Δεν είναι δικός σου ο γάμος ούτε δική σου η μέρα για να αποφασίζεις εσύ. Οι φίλοι σου έχουν ξοδέψει πολλούς μήνες, χρήματα και εγκεφαλικά κύτταρα για να οργανώσουν την τέλεια μέρα. Δεν μπορείς να γνωρίζεις τους λόγους για τους οποίους έκαναν τη συγκεκριμένη επιλογή. Δεν μπορείς να γνωρίζεις το μπάτζετ του κάθε ζευγαριού ή την εικόνα που έχει πλάσει στο μυαλό του για μία άψογη και αξέχαστη μέρα. Μπορεί ο χώρος στον οποίο θα πραγματοποιηθεί το μυστήριο ή η δεξίωση να μην είναι κατάλληλος για παιδιά, ακόμα όμως και αν είναι, πάλι δεν μπορείς να πάρεις θέση.
Τα παιδιά έχουν τον τρόπο τους να «κλέβουν» τη δόξα του ζευγαριού με διάφορους τρόπους όπως για παράδειγμα διακόπτοντας το μυστήριο με φωνές και κλάματα ή προκαλώντας άθελά τους διάφορα προβλήματα, όπως για παράδειγμα αν πέσουν και χτυπήσουν ενώ τρέχουν γύρω από τα τραπέζια των άλλων καλεσμένων στη δεξίωση. Πόσες φορές έχει τύχει να χορεύει το ζευγάρι τον πρώτο του χορό και να πεταχτεί ένα πιτσιρίκι στη μέση κάνοντας «χαλάστρα» σε όλες τις φωτογραφίες; Πόσες φορές έχει τύχει κατά τη διάρκεια του μυστηρίου να αρχίσει ένα παιδάκι να κλαίει επειδή η μαμά του αρνήθηκε να το πάρει αγκαλιά εκείνη τη στιγμή; Ποιο ζευγάρι θέλει κάτι τέτοιο εκείνη τη μοναδική μέρα; Έχουν καιρό μπροστά τους να ασχοληθούν με τα δικά τους παιδιά μια μέρα. Δεν χρειάζονται μια τέτοιου είδους «προεπισκόπηση» της μελλοντικής τους ζωής την ημέρα του γάμου τους. Γι’ αυτό ας αφήσουμε το κάθε ζευγάρι να απολαύσει το γάμο και την ευτυχία του πριν «πνιγεί» σε ένα τόνο πάνες και άγρυπνες νύχτες.
Όταν ένα ζευγάρι σχεδιάζει το γάμο του, το τελευταίο πράγμα για το οποίο πρέπει να ανησυχεί είναι το πως αισθάνεσαι. Ναι, θέλει να αισθάνεσαι χαρά και ενθουσιασμό για το γεγονός ότι θα είσαι μάρτυρας ενός τέτοιου γεγονότος αλλά δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να αισθάνεσαι ενοχλημένη.
Δεν μου είχε τύχει να παρευρεθώ ποτέ σε γάμο στον οποίο τα παιδιά δεν ήταν ευπρόσδεκτα. Έχω συνηθίσει σε όποιο γάμο έχω πάει να έχω και τα παιδιά μου μαζί και στη δεξίωση να υπάρχει κάποιος ανιματέρ, ο οποίος να απασχολεί τα παιδιά για να μπορούν οι γονείς να χορέψουν, να φάνε, να διασκεδάσουν και να κουβεντιάσουν με φίλους και συγγενείς που έχουν καιρό να δουν. Ξέρετε όμως κάτι; Ο καλύτερος γάμος στον οποίο έχω πάει ήταν αυτός γιατί δεν υπήρχαν παιδιά. Υπήρχαν έγκυες κυρίες, δεν υπήρχαν όμως παιδιά να γκρινιάζουν και να παραπονιούνται για το καθετί και να βγάζουν το λάδι των γονιών τους, επειδή έπρεπε όλη την ώρα να τρέχουν από πίσω τους.
Ένας γάμος στον οποίο τα παιδιά δεν είναι καλεσμένα είναι δώρο θεού όχι μόνο για το ίδιο το ζευγάρι αλλά και για τους γονείς των παιδιών αυτών. Ας το παραδεχτούμε, δεν ντυνόμαστε, δεν φτιαχνόμαστε, δεν βαφόμαστε για να γίνουμε η «ουρά» του παιδιού μας και του κάθε παιδιού, ούτε για να φύγουμε άρον άρον επειδή το παιδί κουράστηκε ή νύσταξε και πρέπει να πέσει για ύπνο.
Δες το κι αλλιώς. Αν δεν σου αρέσει η ιδέα του να παρευρεθείς σε ένα γάμο επειδή δεν είναι καλεσμένα τα παιδιά σου μπορείς να το χρησιμοποιήσεις σαν δικαιολογία και να μην πας καθόλου. Ειδικά αν ο γάμος αυτός είναι κάποιας πρώην συναδέλφου που έχετε κόψει επαφές ή κάποιου φίλου που έχετε να μιλήσετε 15 χρόνια, εεε τότε εντάξει. Ούτε να ξοδευτείς χρειάζεται ούτε να πιέσεις στον εαυτό σου φορώντας άβολα παπούτσια ή να κάτσεις σε ένα τραπέζι με άλλους 10 αγνώστους, όσο και αν το ζευγάρι που παντρεύεται σου υπόσχεται ότι θα περάσεις την καλύτερη νύχτα της ζωής σου.
Οπότε «Τι κρίμα που δεν μπορούμε να έρθουμε. Τα πεθερικά μου έχουν μια υποχρέωση και η μητέρα μου μόλις είχε ένα σοβαρό χειρουργείο. Δυστυχώς δεν έχουμε πού να αφήσουμε το παιδί οπότε δεν θα έρθουμε ούτε εμείς. Σας ευχόμαστε όμως τα καλύτερα. Όποτε ευκαιρήσουμε, θα περάσουμε να σας φέρουμε το δώρο μας».
Κατά τη γνώμη μου αν είσαι τόσο τυχερή ώστε να λάβεις έστω και μία φορά στη ζωή σου πρόσκληση σε γάμο που δεν περιλαμβάνει παιδιά, κοίτα να το εκμεταλλευτείς. Αν δυσκολεύεσαι οικονομικά και δεν έχεις λεφτά για μπεϊμπισίτερ, ολο και κάποιος γείτονας ή συγγενής που εμπιστεύεσαι θα μπορεί να σου κρατήσει για λίγες ώρες το παιδί. Όχι μόνο θα το διασκεδάσεις όσο δεν πάει, αλλά θα έχεις την ευκαιρία να γνωριστείς με νέους ανθρώπους. Άσε τα παιδιά κάπου και απόλαυσε το. Οι γάμοι έχουν τον τρόπο τους να φέρνουν ένα παντρεμένο ζευγάρι και πάλι κοντά – αν είσαι παντρεμένη – και ανανεώνουν τον έρωτα. Αν είσαι ελεύθερη και ωραία μπορεί ο γάμος αυτός να σου φέρει τύχη και να γνωρίσεις τον άντρα της ζωής σου. Λένε ότι οι γάμοι είναι γούρικοι. Μπορείς να το διαπιστώσεις.
Αν λοιπόν λάβεις πρόσκληση, στην οποία τα παιδιά σου δεν αναγράφονται ως καλεσμένοι έχεις δύο επιλογές: Ή αφήνεις κάπου τα παιδιά και πηγαίνεις ή δεν πας καθόλου.
Προσωπικά όταν ξαναέρθει πρόσκληση για γάμο πρώτα θα κοιτάξω αν είναι και τα παιδιά καλεσμένα και μετά θα κοιτάξω από ποιον είναι!
Πηγή: scarymommy, singleparent