Η κόρη μου είναι 29 χρονών και ετοιμάζεται να παντρευτεί σε ένα μήνα από τώρα. Λόγω κορονοϊού τον έχει ακυρώσει δύο φορές αλλά αυτή τη φορά όπως δείχνουν τα πράγματα ο γάμος θα γίνει.
Ο πατέρας της ήταν ένας πολύ κακός άνθρωπος και κακοποιούσε και εμένα και το παιδί γι’ αυτό και φρόντισα να τον βγάλω οριστικά από τη ζωή μας όσο ήταν ακόμα νωρίς. Άργησα πολύ να ξαναφτιάξω τη ζωή μου και δεν το έκανα παρά μόνο όταν η κόρη μου έγινε 14 χρονών. Παρόλο που ο άντρας μου είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος η κόρη μου δεν θέλει ούτε να τον βλέπει. Ήταν πάντα πολύ ειρωνική απέναντί του και του την έλεγε σε κάθε ευκαιρία χωρίς ποτέ αυτός να της έχει κάνει κάτι ή να της έχει πει την παραμικρή κουβέντα.
Τώρα που παντρεύεται μου ξεκαθάρισε ότι δεν τον θέλει στο γάμο της ούτε ζωγραφιστό. Χρησιμοποιεί μάλιστα τον κορονοϊό σαν δικαιολογία, ότι δηλαδή θα έχει πολύ λίγους καλεσμένους οπότε προτιμά μόνο τα άτομα εκείνα που είναι σημαντικά για εκείνη και τα εκτιμά. Προτιμά να έρθουν οι φίλοι της που τους αγαπά πολύ και είναι χρόνια φίλοι παρά ο άντρας μου. Ποτέ δεν περίμενα να ακούσω τέτοιες κουβέντες από το ίδιο μου το παιδί. Έβγαλε μία απίστευτη κακία που δεν δικαιολογείται.
Όταν προσπάθησα με ηρεμία και λογική να το συζητήσω με το σύζυγό μου βγήκε έξω από τα ρούχα του και μου είπε πως αν είναι να μην παρευρεθεί στο γάμο τότε να μην πάω ούτε εγώ, αν είναι να πάω ασυνόδευτη. Μου είπε επίσης ότι η θέση μου είναι δίπλα του και όχι δίπλα στην κόρη μου και μετά το γύρισε στο ότι φοβάται τον κορονοϊό (είναι και κάπως μεγάλος στην ηλικία) και φοβάται μην κολλήσω τίποτα στο γάμο και του το φέρω σπίτι.
Είμαι στη μέση και δεν ξέρω τι να κάνω. Από τη μία λέω από μέσα μου ότι δεν πρόκειται να χάσω το γάμο του παιδιού μου από την άλλη δεν είναι ωραίο όλο αυτό που γίνεται. Ο άντρας μου έχει κάθε δίκιο να εκνευρίζεται αλλά δεν έχει το δικαίωμα να με κρατήσει με το ζόρι σπίτι και να χάσω το γάμο του μοναδικού παιδιού μου. Κανονικά η κόρη μου πρέπει να ρίξει λίγο νερό στο κρασί της αλλά δεν βλέπω να το κάνει. Εγώ από τη μεριά μου, τι να κάνω; Να ακούσω τον άντρα μου και να μην πάω ή να τον αψηφήσω και να σταθώ δίπλα στο παιδί μου αυτή την τόσο μεγάλη μέρα;
Νίκη