Τι κάνει μια 49χρονη γυναίκα με ένα παιδάκι δύο χρονών; Βγάζει βόλτα το εγγονάκι της… Αυτό το συμπέρασμα βγάζουν όλοι όταν με βλέπουν να κυνηγώ το δίχρονο παιδάκι μου στους διαδρόμους του σούπερ μάρκετ, στο δρόμο, στο εστιατόριο ή στην παιδική χαρά…
Αν και λίγο ασυνήθιστο απέκτησα παιδί στα 47 μου και σήμερα στα 49 μου έχω ένα αγοράκι δύο χρονών. Είναι μία από τις πολλές γυναίκες που υπερπήδησαν τα εμπόδια (μια εγώ, μία η Iman και μία η Janet Jackson) και απέκτησαν παιδάκι λίγο πριν μπουν στην έκτη δεκαετία της ζωής τους.
Οι μεγαλύτερες σε ηλικία μαμάδες ήταν κάτι για το οποίο διάβαζα συχνά αλλά καμία σχέση με το να γίνεσαι και εσύ μία. Ένα βράδυ που είχα βγει για φαγητό με τη μεγαλύτερη κόρη μου που είναι στην εφηβεία και το γιο μου, που ήταν ακόμη μωρό η σερβιτόρα με ρώτησε κοιτάζοντάς με ερευνητικά έντονα στα μάτια όταν μου έφερε την απόδειξη: «Είσαι η γιαγιά τους;». Μου έκανε μεγάλη εντύπωση αυτό που με ρώτησε και πολύ απλά της απάντησα «Όχι». Με κοίταξε με δυσπιστία και με ξαναρώτησε. Της είπα και πάλι «όχι» ευγενικά και έφυγα.
Στο δρόμο της επιστροφής προσπάθησα να το παίξω άνετη μπροστά στα παιδιά αλλά μέσα μου ένιωθα χάλια. Ήταν η πρώτη φορά που μπήκα στη διαδικασία να αναρωτηθώ αν όντως φαινόμουν τόσο μεγάλη ώστε να είμαι γιαγιά τους. Όταν γύρισα σπίτι κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και είδα αυτό που έβλεπε ένας ξένος. Γύρω από τα μάτια μου υπήρχαν πολλές λεπτές ρυτίδες και αρκετοί μαύροι κύκλοι. Έτσι είναι όταν σηκώνεσαι συνέχεια μέσα στη νύχτα για να φτιάξεις γάλα στο μωρό και μετά ξανά στις έξι το πρωί για να ετοιμάσεις την μεγάλη σου κόρη για το σχολείο.
Τους μήνες που ακολούθησαν άρχισα να σκέφτομαι περισσότερο τις μεγαλύτερες σε ηλικία μαμάδες. Ήξερα ότι δεν ήμουν η μοναδική που έκανε μωρό μετά την ηλικία των 45 ετών. Έκανα μια γρήγορη έρευνα και διαπίστωσα ότι: τα ποσοστά των γεννήσεων μειώθηκαν σε όλες τις ηλικιακές ομάδες εκτός από εκείνη των 40 ετών. Στην ηλικιακή ομάδα των 45-49 ετών τα ποσοστά γεννήσεων αυξήθηκαν κατά 3% τη χρονιά 2017-2018 και στην ηλικιακή ομάδα των 40-44 κατά 2%.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι γυναίκες αποφασίζουν να κάνουν παιδί σε μεγαλύτερη ηλικία. Στην περίπτωσή μου ο γιος μου ήταν μωρό «εμμηνόπαυσης». Όταν η κόρη μου με ρώτησε κάποτε αν μπορούσα να της κάνω αδερφάκι η απάντησή μου ήταν: «Όχι, είμαι πολύ μεγάλη πια για μωρά» (τελικά δεν ήμουν). Το θεωρούσα αδύνατο να «πιάσω» παιδί στα 47 μου, ούσα στην εμμηνόπαυση, αλλά να που συνέβη.
Πολλές γυναίκες επέλεξαν να επικεντρωθούν στην καριέρα τους ή να ταξιδέψουν. Άλλες δεν παντρεύτηκαν ποτέ ή δεν βρήκαν την αληθινή αγάπη μέχρι τα 40 τους ή και παραπάνω και επέλεξαν να καθυστερήσουν να κάνουν παιδιά μέχρι να χορτάσουν το χρόνο τους μόνες με τους συντρόφους τους. Ήξεραν ότι με την πρόοδο στην επιστήμη και την εξειδίκευση των ιατρών στον τομέα της γονιμότητας μπορούσαν όποτε ήθελαν να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους και να γίνουν μητέρες.
Παρά την αύξηση στα ποσοστά εξακολουθεί να είναι ασυνήθιστο για μια γυναίκα να αποκτά παιδί λίγο πριν ή λίγο μετά τα 50 της χρόνια. Το 2018 πάνω από 950 μωρά στην Αμερική γεννήθηκαν από γυναίκες ηλικίας 45 έως 54 ετών. Αντίθετα πάνω από 566.000 μωρά γεννήθηκαν από γυναίκες ηλικίας 35 έως 39 ετών.
Οι μεγαλύτερες σε ηλικία μαμάδες είναι μειονότητα και πιστεύω ότι ως κοινωνία οφείλουμε να μη βάζουμε ετικέτες και να μην είμαστε προκατειλημμένοι απέναντί τους. Όπως δεν ρωτάμε μια γυναίκα αν είναι έγκυος επειδή μπορεί απλά να έχει παχύνει ή να μην έχει χάσει ακόμα τα κιλά της εγκυμοσύνης, έτσι δεν πρέπει να ρωτάμε μια γυναίκα αν είναι η μαμά ενός μωρού. Θα μπορούσε να είναι μαμά του, γιαγιά του, νταντά του. Γιατί πρέπει να ρωτάμε, γιατί πρέπει να ξέρουμε τη στιγμή που δεν μας αφορά;
Έχω ακούσει πολλά αγενή σχόλια από ξένους όταν βγαίνω έξω με το γιο μου. Το πιο αξέχαστο; «Δεν είσαι αρκετά μεγάλη για να παίζεις με αρκουδάκια;». Το σχόλιο αυτό προήλθε από έναν ηλικιωμένο πελάτη στο σούπερ μάρκετ, ο οποίος δεν το είπε μία αλλά δύο φορές. Ακόμα και η ταμίας του είπε «Σας άκουσε και σας χαμογέλασε».
Όντως του χαμογέλασα γιατί η καλοσύνη και η ευγένεια είναι πολύ πιο ισχυρές από την αγένεια. Λόγω του παιδιού, το οποίο ήρθε 16 χρόνια μετά από την πρώτη μου κόρη, ξαναέπεσα στα «βαθιά» και θυμήθηκα πως είναι να αλλάζεις πάνες, να μαζεύεις εμετούς, να σηκώνεσαι μέσα στη νύχτα για να φτιάξεις γάλα και να παίζεις πάλι με αρκουδάκια. Θυμήθηκα πως είναι να κρατάς αγκαλιά ένα μωράκι, να το χαϊδεύεις, να το μυρίζεις και να παίζετε παρέα. Το διασκεδάζω πιο πολύ απ’ ότι τότε με την κόρη μου.
Το καλύτερο είναι ότι τα χάδια και οι αγκαλιές με το γιο μου με κάνουν να νιώθω και πάλι νέα. Είμαι μάνα… Δεν είμαι ακόμα έτοιμη να γίνω γιαγιά.