Όταν χώρισα πριν από δύο χρόνια ο πρώην μου εξαφανίστηκε και με άφησε εντελώς μόνη με δύο παιδιά. Σε όλο μας τον γάμο, υπήρξε τσιγκούνης και πάρα πολύ ψείρας με τα οικονομικά του πράγμα που με έχει βάλει σε υποψίες ότι κάτι άλλο συμβαίνει…
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Εργαζόμασταν και οι δύο όσο ήμασταν παντρεμένοι αλλά δεν μου είπε ποτέ πόσα παίρνει. Ήμασταν παντρεμένοι τόσα χρόνια, είχαμε δύο παιδιά αλλά οτιδήποτε είχε σχέση με τη δουλειά του και τα χρήματα το κρατούσε μόνο για τον εαυτό του. Ήταν συνεπής στις υποχρεώσεις του, πλήρωνε κανονικά τους λογαριασμούς μας, δεν έλειψε τίποτα στα παιδιά αλλά αν και κατά πόσο περίσσευαν χρήματα και τι τα έκανε δεν το έμαθα ποτέ.
Ο χαρακτήρας του ήταν περίεργος γενικά όχι μόνο στο οικονομικό και αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισα να χωρίσουμε. Δεν πήγαινε άλλο αυτός ο γάμος. Με είχε κουράσει απίστευτα η παραξενιά του, αυτό το άγχος ότι όλοι τον κυνηγούν να τον κλέψουν, να του φάνε χρήματα ή να τον βλάψουν.
Τον χωρισμό μας τον δέχτηκε καλά και χωρίς αντιδράσεις, μόλις όμως υπογράψαμε, μάζεψε τα πράγματά του και εξαφανίστηκε. Από τότε ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Όσες φορές και αν προσπάθησα να επικοινωνήσω μαζί του γιατί τα παιδιά τον ζητούσαν εκείνος άφαντος. Για διατροφή ούτε λόγος. Μας παράτησε στο έλεος του Θεού να τα βγάλουμε πέρα με τον πενιχρό δικό μου μισθό.
Περίπου 8 μήνες μετά το διαζύγιο αποφάσισα να απευθυνθώ ξανά στον δικηγόρο μου να ψάξει να τον βρει να κανονίσουμε τα της διατροφής. Τότε ο δικηγόρος του, είπε στον δικηγόρο μου, ότι ο πρώην άντρας μου έχει πεθάνει!
Πραγματικά σοκαρίστηκα. Μπορεί να είχαμε χωρίσει αλλά όχι και να πεθάνει. Οι πρώτες μου σκέψεις ήταν πώς θα το πω στα παιδιά και τι θα κάνω από δω και πέρα. Επίσης γιατί κανείς από την οικογένειά του να μη μας ειδοποιήσει; Δεν είχαμε δικαίωμα να ξέρουμε; Ανεπίτρεπτο να συμβαίνει κάτι τέτοιο και εμείς να ζούμε στον κόσμο μας!
Τηλεφώνησα στη μητέρα του κλαίγοντας αλλά εκείνη μου ακούστηκε κάπως περίεργη. Ήταν μες στην τρελή χαρά, καμία σχέση με μία μάνα που θρηνούσε για τον χαμό του παιδιού της. Υποψιάζομαι ή ότι τρελάθηκε ή ότι κάτι άλλο συμβαίνει. Τη ρώτησα λεπτομέρειες και μου τα μάσαγε. Τη ρώτησα πού είναι ο τάφος του να του πάω λουλούδια και δεν ήξερε να μου εξηγήσει.
Μετά από πολλές μέρες, με πήρε τηλέφωνο μία κυρία από εταιρεία κινητής τηλεφωνίας στην οποία είχαμε τα κινητά μας εγώ και ο πρώην άντρας μου και με ενημέρωσε για ένα καινούριο πρόγραμμα. Της εξήγησα ότι είχε πεθάνει και ότι δεν ήμουν σε θέση εκείνη τη στιγμή να ασχοληθώ και με το λογαριασμό του τηλεφώνου. Η απάντηση της ήταν καθηλωτική. «Μα εχθές μίλησα με το σύζυγό σας. Αυτό δεν είναι το όνομα του;». «Ναι» της απαντώ. Μου είπε ότι μόλις εχθές είχαν μιλήσει και ότι κάποιο λάθος πρέπει να είχε γίνει.
Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το τηλεφώνημα που έκανα στη μητέρα του με έκαναν να σιγουρευτώ ότι ο άνθρωπος αυτός όχι μόνο ζει αλλά κρύβεται για να αποφύγει τη διατροφή.
Μα καλά σοβαρά τώρα; Ποιος άνθρωπος θα έκανε κάτι τέτοιο; Τα παιδιά του δεν τα σκέφτηκε; Προτιμά να πιστεύουν ότι είναι ορφανά και ότι δεν θα ξαναδούν τον μπαμπά τους για να γλιτώσει λίγες πενταροδεκάρες; Μα πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει κάποιος; Που έφτασε το μυαλό του; Φυσικά και δεν θα το αφήσω έτσι! Θα τον κυνηγήσω όσο δεν πάει (αν ζει). Ήδη επικοινώνησα με τον δικηγόρο μου, θα του πάρω ό, τι έχει και δεν έχει έτσι και αποδειχτεί ότι ζει. Όσα μάζευε τόσα χρόνια και τα έκανε μασούρι θα του τα φάω εγώ μονοκοπανιά. Η μήνυση που θα του κάνω και νεκρούς θα αναστήσει!
Φωτεινή