Προς όλα τα παιδιά και τις μητέρες τους…
Γάμος, οικογένεια, παιδιά!
Ο,τι ονειρεύεται μια γυναίκα από πολύ μικρή ηλικία.
Έτσι κι εγώ… Όλα ρόδινα, όλα ήρεμα, και τρία παιδιά με αδυναμία… στον πατέρα.
Δούλευα πολλές ώρες, με αποτέλεσμα να τα χαίρεται παραπάνω.
Ήρθε και η στιγμή που μη αντέχοντας μερικές καταστάσεις, ζήτησα διαζύγιο συναινετικό για να μην τον στερηθούν τα παιδιά…για να είναι όλα ήρεμα.
… Λίγους μήνες αργότερα, ήρθε η αποκάλυψη.
Η μεγάλη μου κόρη απέφευγε πάσα επαφή μαζί του, ο αδερφός της από την άλλη την πίεζε να του πει το λόγο κι ύστερα από πολλή πίεση, αποφάσισε να μιλήσει σε μένα.
Τον απέφευγε, επειδή είχε φτάσει πια σε ηλικία να κρίνει και να καταλαβαίνει ότι αυτό που της έκανε ο πατέρας της από παιδί ακόμη, δεν ήταν σωστό…
Χρόνια ασελγούσε το τέρας εις βάρος της, χρόνια του είχε τρελή αδυναμία, χρόνια ένιωθε πως δεν ήταν κάτι κακό… μα τώρα κατάλαβε.
Το τί ακολούθησε θέλει τουλάχιστον σελίδες βιβλίου λογοτεχνικού…
Φτάνω στο σήμερα που σε λίγες μέρες κι ύστερα από τρία χρόνια, δικάζεται το ΤΕΡΑΣ.
Παρακαλώ όλα τα παιδιά να μιλάνε και να μην κρατούν μυστικά με κανέναν…
Παρακαλώ όλες τις μητέρες να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά τους και να προσευχηθούν να λυτρωθεί το παιδί μου, με την τιμωρία του…
Διονυσία