Τετάρτη, 30 Οκτωβρίου 2024
ΕλλάδαΤέμπη: «Είμαι θλιμμένη. Αντί να κάνει η κόρη μου μνημόσυνο σε εμένα,...

Τέμπη: «Είμαι θλιμμένη. Αντί να κάνει η κόρη μου μνημόσυνο σε εμένα, της έκανα εγώ» – Μαμά της 20χρονης Μάρθης

Το ρολόι έδειχνε 23.25, κανένας από τους επιβάτες του μοιραίου τρένου δεν μπορούσε να φανταστεί πως δευτερόλεπτα μετά θα βρισκόταν σε ένα σκηνικό βγαλμένο από εφιάλτη. Η σύγκρουση του μοιραίου Intercity με την εμπορική αμαξοστοιχία ήταν τόσο σφοδρή, άλλωστε οι ταχύτητες που είχαν αναπτυχθεί ήταν μεγάλες, που δύο από τα βαγόνια του επιβατικού τρένου εξαϋλώθηκαν, ενώ όσοι κατάφεραν να βγουν ζωντανοί από το τρίτο κάνουν λόγο για θαύμα.

Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ ΕΓΙΝΕ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟΠΟΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ, ΘΡΗΝΟΥ ΚΑΙ ΑΒΑΣΤΑΧΤΟΥ ΠΟΝΟΥ

4561 252863 371833 type13262 1024x550 1

Η παιδίατρος Μαρία Καρυστιανούμαμά της 20χρονης Μάρθης Ψαροπούλου ενός από τα θύματα της τραγωδίας, έσπασε τη σιωπή της και μίλησε στο ΟΚ για όλα όσα βιώνει από την στιγμή που έμαθε ότι η μοναχοκόρη της χάθηκε τόσο ξαφνικά, τόσο άδικα το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου.

Την 1η Απριλίου η Μάρθη Ψαροπούλου θα γινόταν 20 ετών. Δεν πρόλαβε. Στο ταξίδι της επιστροφής στην πόλη της, τη Θεσσαλονίκη, ο θάνατος παραμόνευε. Βαθιά συγκλονισμένη από την απουσία της κόρης της, δεν μπορεί να κρύψει τη θλίψη της και τον θυμό της για τον καθέναν και όλους τους ενόχους αυτής της ασύλληπτης για τα ελληνικά χρονικά τραγωδίας.

Όπως δήλωσε μεταξύ άλλων “ Όλη τη μέρα είμαι βαθιά θλιμμένη και θυμωμένη. Θυμωμένη και με τον εαυτό μου που επέτρεψα, με τον τρόπο μου, να συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην Ελλάδα μου.

Που αντί να κάνει η κόρη μου μνημόσυνο σε εμένα, της έκανα εγώ. Η απουσία δεν συνηθίζεται ποτέ. Και είμαι εντάξει με αυτό. Δεν θα ήθελα ποτέ να συνηθίσω την απουσία της.

Απλά είναι εξαιρετικά δύσκολο μέσα σε όλο αυτό το πένθος να έχεις επιπλέον έντονα το αίσθημα της αδικίας. Αυτό κάνει την καθημερινότητα έναν γολγοθά.

ΜΗΤΕΡΑ 20ΧΡΟΝΗΣ ΜΑΡΘΗΣ : «ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΑΛΥΝΕΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ»

Η παιδίατρος Μαρία Καρυστιανού, έσπασε τη σιωπή της και μιλώντας στο δελτίο ειδήσεων του STAR ανέφερε μεταξύ άλλων  «Ζητάμε το αυτονόητο, να αποδοθούν οι ευθύνες εκεί όπου πρέπει»

«Ο σταθμάρχης δεν είναι υπεύθυνος για τη μείωση προσωπικού, για την απουσία τηλεδιοίκησης, για την κατανάλωση κονδυλίων που δεν ξέρουμε καν πού πήγαν και για την αισχρή κατάσταση στον ΟΣΕ εδώ και τόσα χρόνια» είπεεκφράζοντας την οργή της για τις μέχρι τώρα εξελίξεις

«Οι ευθύνες είναι πολύ πιο πάνω από τον σταθμάρχη Λάρισας, προϊσταμένους, διευθυντές στον ΟΣΕ, υφυπουργούς και υπουργούς» τονίζει και ζητά πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης και απόδοση ευθυνών.

«Ήθελα να δει τη μάνα ενός παιδιού που χάθηκε στα Τέμπη. Τα θύματα δεν είναι απλά ονοματεπώνυμα, ιδιότητες και ηλικίες. Τα θύματα είναι άνθρωποι και έχουν αφήσει πίσω εμάς για τους δικαιώσουμε» λέει εξηγώντας την απόφασή της να πάει στο ανακριτή που έχει αναλάβει την υπόθεση.

«Προσπαθώ να βγει η μέρα, κάθε μέρα. Προσπαθούμε να μαζεύψουμε τα κομμάτια μας», είπε η κυρία Καρυστιανού που με θαυμαστή ψυχραιμία περιέγραψε: «Πήγα στον εισαγγελέα, γιατί ήθελα να νιώσει, να καταλάβει την αγωνία μας και την επιθυμία μας να αποδοθεί δικαιοσύνη. Είναι έγκλημα, να το λέμε ΄’οπως είναι, είπε η μητέρα της 20χρονης Μάρθης, Μαρία Καρυστιανού.

Η ταχύτητα δεν είναι απαραίτητη, να γίνει σε τέτοιο χρόνο ώστε να γίνει σωστά. Θέλω να δω τον ανακριτή. Ζω μια ευρωπαϊκή χώρα, και επί 19 λεπτά δύο τρένα κινούνταν στην ίδια γραμμή. Να βρεθεί ποιος φταίει. Υοπήρχαν αναφορές για την επικινδυνότητα. Ο ανακριτής με κοίταξε στα μάτια. Η Δικαιοσύνη είναι το τελευταίο καταφύγιο. Θέλουμε δικαιοσύνη.

Η ψυχραιμία μου είναι λόγω του ιερού σκοπού, να δικαιωθούν τα παιδιά, αλλά είναι λίγο και η φαρμακευτική αγωγή. Ποια ψυχολογική υποστήριξη από το κράτος; Μου ήρθε ένα αυτοματοποιημένο μήνυμα να πάρω σε ένα πενταψήφιο, να ζητήσω υποστήριξη. Να μας στηρίξουν με το να βλέπουμε ότι γίνονται οι σωστές νομικές κινήσεις.

Δεν έχω ελπίδα ότι θα φτάσουμε στη δικαίωση. Η δικαιοσύνη έχει αποδείξει το αντίθετο, το μυαλό μου είναι στο Μάτι. Η διαφθορά σκοτώνει, σε λίγα χρόνια κάτι θα ξαναγίνει. Ο,τι μπορέσω να κάνω. Γι’ αυτό μαζεύω υπογραφές, νιώθω ότι κάτι πρέπει να κάνω», κατέληξε.




Τα πιο σημαντικά