Είμαι 60 χρονών και με το σύζυγό μου ζούμε μόνοι μας από τότε που τα δύο μας παιδιά παντρεύτηκαν και έφυγαν από το σπίτι.
Τώρα ο μικρότερος γιος μου αποφάσισε να χωρίσει με τη γυναίκα του και ήρθε να μείνει μαζί μας. Είναι παντρεμένοι 7 χρόνια και έχουν τρία παιδάκια μικρά σε ηλικία.
Δεν έχω κανένα πρόβλημα να μείνει το παιδί μου μαζί μου αλλά δεν τον αντέχω. Θεωρώ ότι είναι επιπόλαιος και κάνει ό, τι του έρθει στο κεφάλι. Δεν είναι ο πρώτος του γάμος αυτός. Ήταν ξανά παντρεμένος και έχει και ένα παιδάκι από τον πρώτο του γάμο αλλά με τη γυναίκα του δεν τα πήγαιναν καλά και χώρισαν. 6 μήνες μετά ξαναπαντρεύτηκε και με τη γυναίκα του έκαναν τρία παιδιά. Πάνω που έλεγα ότι επιτέλους καταστάλαξε, ήρθε και μας κατσικώθηκε σπίτι αποφασισμένος να χωρίσει.
Είναι 35 χρονών αλλά φέρεται σαν παιδί. Προσπαθώ να μην τον αποπαίρνω και να τον λογικέψω, αλλά δεν καταλαβαίνει τίποτα. Έχω καταντήσει υπηρέτριά του και αυτός δεν κάνει καμία προσπάθεια να τα ξαναβρεί με τη γυναίκα του, αντίθετα έχει πάρει σβάρνα τους δικηγόρους και ψάχνει πώς θα χωρίσει μία ώρα αρχύτερα.
Έχω βαρεθεί να του πλένω, να μαγειρεύω και να τον νταντεύω. Δεν κάνει καμία προσπάθεια να με βοηθήσει αλλά και καμία προσπάθεια να ξαναφτιάξει την οικογένειά του.
Η άλλη μου κόρη τα βάζει μαζί μου και μου λέει να τον διώξω αλλά δεν μπορώ να το κάνω. Ξέρω ότι αγαπάει τη γυναίκα του αλλά αυτή τη στιγμή για τους δικούς του λόγους είναι τόσο θυμωμένος που δρα εντελώς απερίσκεπτα.
Δεν ξέρω αν θα το αντέξω να πάρει διαζύγιο για δεύτερη φορά και εκτός αυτού, με τον άντρα μου έχουμε το δικό μας πρόγραμμα και τους δικούς μας ρυθμούς. Δεν τον θέλω άλλο μέσα στα πόδια μας. Να βρει άμεσα τι θα κάνει και να πάρει μία απόφαση. Δεν θα τον νταντεύω μία ζωή. Αν δω ότι το παρακάνει θα του τρίξω τα δόντια αλλά μέχρι στιγμής δεν το έχω κάνει γιατί είναι σε μία φάση που δεν σκέφτεται λογικά κι αν τον αποπάρω μπορεί να πετύχω το αντίθετο.
Τι να κάνω;
Αναστασία