Συγκίνηση προκαλεί η εικόνα ενός πατέρα που αγκαλιάζει τον Άγγελο, τον νεαρό που έσωσε την κόρη του από το μοιραίο τρένο στα Τέμπη.
Ένας πατέρας αγκαλιάζει τον Άγγελο, κλαίει στον ώμο του, δεν τον αφήνει από την αγκαλιά του. Η συγκινητική στιγμή καταγράφηκε σε εκδήλωση για τα θύματα του πολύνεκρου δυστυχήματος στα Τέμπη. Ο πατέρας είναι ευγνώμων στον Άγγελο που έσωσε την κόρη του από το μοιραίο τρένο. Είναι μια από εκείνες και εκείνους που ο Άγγελος βοήθησε να βγει από τα συντρίμμια, σώζοντάς τους τη ζωή.
Ο ίδοος ο Άγγελος, μιλώντας στον ΑΝΤ1, αναφέρει: «Είναι αυτό που με κάνει πιο δυνατό μέρα με τη μέρα η επαφή με αυτά τα παιδιά. Δεν πιστεύω ότι αξίζω τέτοια καλοσύνη. Το βλέπω εντελώς ανθρώπινο. Αυτό που άκουσα από την εκπομπή 1η Απριλίου θα γίνουν τα περισσότερα μνημόσυνα.
1η Απριλίου ξεκινάνε και τα τρένα. Δεν γίνεται αυτός ο κινούμενος δολοφόνος να ξεκινήσει την ώρα που θα γίνονται τα μνημόσυνα των παιδιών. Αυτό για μένα είναι απάνθρωπο. Θα αφήσουμε τέτοια τρένα να ξεκινήσουν, είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Δεν θα ξεχαστεί αυτό το θέμα, θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να μην ξεχαστεί. Αυτή τη στιγμή άτομα που χάσαν τα παιδιά τους αναγκάζονται να εργαστούν γιατί δεν υπάρχει καμία βοήθεια. Είναι εντελώς απαράδεκτο.
Έχω μια σχολή στη Θεσσαλονίκη, δεν έχω το κουράγιο, δεν έχω πατήσει ακόμα. Το καταπολεμώ γιατί με βοηθάει πολύ ο κόσμος. Θα μπω στους ρυθμούς μου γιατί έχω χάσει την καθημερινότητά μου.
Διοργανώσαμε μια εκδήλωση στην Αθήνα με σκοπό να βοηθήσουμε τους συγγενείς των θυμάτων και των τραυματιών. Πρέπει λίγο ο κόσμος να το δει, όσοι μπορούν να ενισχύσουν και να βοηθήσουν.
«Λύγισε» ξανά ο πατέρας της Ελπίδας
Συγκινησιακά φορτισμένος παραμένει ο πατέρας της Ελπίδας Χούπα, που σκοτώθηκε στο τραγικό πολύνεκρο δυστύχημα των Τεμπών. Ο Χρήστος Χούπας, όπως δήλωσε, προετοιμάζει ο ίδιος το μνήμα της κόρης του.
Μόνος του προετοιμάζει το μνήμα της κόρης του Ελπίδας, που χάθηκε στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, ο Χρήστος Χούπας, ο οποίος μίλησε στον ΑΝΤ1.
«Την 1η Απριλίου, το Σάββατο το πρωί θα γίνει το μνημόσυνο της κόρης μου. Με πετύχατε ακριβώς την ώρα που φτιάχνω το μνήμα» ανέφερε ο ίδιος.
«Εγώ το φτιάχνω. Ήξερα τα γούστα της και επέλεξα να το φτιάξω σύμφωνα με τα γούστα της. Έτσι όπως καταντήσαμε, φτιάχνουμε το μνήμα του παιδιού μου. Γιατί ήξερα τις αντιλήψεις, το ήθελε κυβιστικό. Οτιδήποτε ήταν της κυβιστικής σχολής και το φτιάχνω εγώ, ναι. Είναι δύσκολο και επώδυνο» ανέφερε «λυγίζοντας» αρκετές φορές ο Χρήστος Χούπας.
Όσο για το κλίμα που επικρατεί στο σπίτι της οικογένειας, σημειώνει: «Είναι πάρα πολύ βαρύ. Έχω μια γυναίκα η οποία κλαίει νυχθημερόν. Δεν κοιμάται κανένας το βράδυ, φέρνουμε σβούρες. Να την παρηγορήσω εγώ εκείνη; Να παρηγορήσει εκείνη εμένα; Μου τηλεφώνησαν ψυχολόγοι αλλά δεν τους χρειάζομαι».
Στον ανακριτή ο σταθμάρχης
Την πόρτα του ανακριτή περνάει ο συμβασιούχος σταθμάρχης, ο οποίος το βράδυ του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών, θα έπρεπε να βρίσκεται στο σταθμαρχείο της Λάρισας.
Ο ίδιος, σύμφωνα με το MEGA, αναμένεται να υποστηρίξει στην απολογία του ότι είχε έναν επικουρικό ρόλο στο σταθμαρχείο. Πως έπαιρνε και δεχόταν εντολές από τον εμπειρότερο σταθμάρχη.
Θα πει ότι δεν άγγιξε ποτέ τον πίνακα ελέγχου στον σταθμό της Λάρισας και ότι η μόνη φορά που ήταν μόνος του στη βάρδια ήταν στο Βόλο και όχι στο Λάρισα.
Το «θολό» σημείο αφορά την ώρα της αποχώρησή του. Ο ίδιος αναμένεται να υποστηρίξει ότι ο επιθεωρητής συνήθιζε να τον βάζει βάρδια 2 – 11, δηλαδή μια ώρα επιπλέον από το ωράριό του, επειδή ήταν συμβασιούχος και δεν πληρώνεται τις υπερωρίες.
Ο σταθμάρχης όμως αποχωρούσε πάντα νωρίτερα για να προλάβει το τελευταίο δρομολόγιο του τρένου για τον Βόλο, όπου κατοικεί, πάντα σε συνεννόηση με τους υπόλοιπους.
Την Τρίτη στον ανακριτή ο εμπειρότερος σταθμάρχης
Ο εμπειρότερος σταθμάρχης, αυτός που ήταν να φύγει 11 και τελικά έφυγε στις 10:10, ο οποίος πρέπει να δικαιολογήσει το μπλάνκο στο χαρτί των βαρδιών.
Αυτός θα κληθεί να δώσει απαντήσεις, για το χαρτί που σβήστηκαν οι βάρδιες, που τις έγραψαν και τις ξαναέγραψαν ο οποίος αναμένεται να υποστηρίξει ότι εφόσον το λάθος προέκυψε στις 23:05, εκείνος θα είχε ήδη φύγει αφού σχολούσε στις 11.