Ένα απίστευτο περιστατικό εκτυλίχθηκε στη Βραζιλία όταν έγκυος γυναίκα γέννησε μέσα στο ασανσέρ της πολυκατοικίας όπου διέμενε καθώς δεν πρόλαβε να φτάσει μέχρι το μαιευτήριο.
Οι πόνοι της γέννας την χτύπησαν αργά το βράδυ, όμως δεν κατάφερε να φτάσει στο νοσοκομείο. Έτσι, η 34χρονη Βραζιλιάνα Barbara αναγκάστηκε να γεννήσει μέσα στο ασανσέρ της πολυκατοικίας της.
Η Barbara Trindade Passos Casela γέννησε ένα κοριτσάκι, στα όρθια, στο ασανσέρ του σπιτιού της στη γειτονιά Jardim Tropical, στην Cuiaba, γύρω στις 02:18 τα ξημερώματα της περασμένης Πέμπτης (16/03). Ο τοκετός, που ξεκίνησε όταν ήταν στο σπίτι, διήρκεσε δύο ώρες και το μωρό γεννήθηκε στις 37 εβδομάδες και τέσσερις ημέρες.
Ενθουσιασμένη και με την κόρη της στην αγκαλιά, η Barbara είπε στο CNN ότι άρχισε να νιώθει συσπάσεις γύρω στα μεσάνυχτα και στη συνέχεια τηλεφώνησε στον 36χρονο σύζυγό της Laércio Amaro Alves για να τον ενημερώσει. Το μωρό, που γεννήθηκε πρόωρα, ονομάστηκε Joana Casela Amaro προς τιμήν της γιαγιάς της από τον πατέρα της.
Η μητέρα είπε ότι η γέννηση του παιδιού ήταν προγραμματισμένη για τα τέλη Μαρτίου. Θυμάται ότι ο σύζυγός της τηλεφώνησε στη γειτόνισσα και τη μητέρα της, την 58χρονη Deise Maria Trindade Passos που μένει λίγα τετράγωνα από το σπίτι της. Ήταν η μητέρα, νοσηλεύτρια, που παρείχε τις πρώτες βοήθειες στο σπίτι και στο ασανσέρ.
Αφού γεννήθηκε η μικρή Joana, οι γονείς και η γιαγιά πήγαν το κοριτσάκι στον μεγαλύτερο αδερφό της, τον 4χρονο Petrus Casela Amaro. Στη συνέχεια, με την Joana τυλιγμένη σε μια πετσέτα στην αγκαλιά της μητέρας της, ο σύζυγός της και η πεθερά του κάλεσαν το νοσοκομείο και ενημέρωσαν για την γέννα.
Οι νέοι γονείς πήγαν αμέσως στο νοσοκομείο, όπου κόπηκε ο ομφάλιος λώρος και αφαιρέθηκε ο πλακούντας. Το κορίτσι έχει ύψος 41 εκατοστά και ζύγιζε 2,165 κιλά. Λίγο μετά την άφιξή τους στο νοσοκομείο, η Barbara και η Joana έκαναν εισαγωγή. Παρά το γεγονός ότι η μητέρα πήρε εξιτήριο σχετικά άμεσα, το μωρό χρειάστηκε να φροντιστεί.
Ο πατέρας Laércio μίλησε επίσης στο CNN και είπε ότι: «Η Joana με δίδαξε ότι πλέον δεν είμαι «εγώ» που σχεδιάζω τα πράγματα, αλλά ότι εμείς τα «σχεδιάζουμε»».