Η 55χρονη Μαρία Μίαρη βρήκε τραγικό θάνατο στο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Η αδελφή της άτυχης γυναίκας από την Κέρκυρα η οποία ήταν ελεγκτής στη μοιραία αμαξοστοιχία μίλησε στο newsit.gr και ζήτησε να «πληρώσουν όλοι όσοι ευθύνονται».
Η Γεωργία Μίαρη, αδελφή 55χρονης Μαρίας, που σκοτώθηκε στα Τέμπη συγκλόνισε μιλώντας στο newsit.gr για την αδικοχαμένη Κερκυραία ελεγκτή του επιβατικού τρένου. «Η Μαρία δούλευε για το μεροκάματο. Μιλήσαμε εκείνο το πρωί και μου είχε πει ότι θα ξεκινούσε στις 15:30 για Θεσσαλονίκη και δεν την ξαναείδα ποτέ», λέει στην αρχή και συνεχίζει:
«Η αδελφή μου εργαζόταν ως ελεγκτής στα τρένα. Κάθε μέρα δούλευε και είχε επαφή με τα τρένα. Το βασικό της δρομολόγιο ήταν Θεσσαλονίκη-Αθήνα. Δυστυχώς ήταν σε αυτό το τρένο τώρα. Όλοι εμείς, όλος ο κόσμος που έχασε δικούς του ανθρώπους ζητούμε δικαίωση, όμως εμείς είμαστε ο μικρότερος τροχός του τρένου και δεν εξαρτάται τίποτα από εμάς. Την επόμενη μέρα από το δυστύχημα πήγα στη Λάρισα. Ψάξαμε με την άλλη αδελφή μου παντού, ρωτούσαμε στο νοσοκομείο, όπου μπορούσαμε. Ζήσαμε όλη την αγωνία».
Τέμπη: «Το μοιραίο ταξίδι»
Η Γεωργία Μίαρη περιγράφει στο newsit.gr τον αγώνα που έδινε η αδικοχαμένη αδελφή της για την επιβίωση, αλλά και για τα καθημερινά προβλήματα στη δουλειά της με τα τρένα.
«Η αδελφή μου δούλευε για το μεροκάματο της. Μιλήσαμε εκείνο το πρωί και μου είχε πει ότι θα ξεκινούσε στις 15:30 για Θεσσαλονίκη και δεν την ξαναείδα ποτέ. Έκανε αυτή τη βάρδια μαζί με τον σύντροφο της που δυστυχώς και αυτός έφυγε από τη ζωή. Επειδή δεν υπήρχαν διαθέσιμα άτομα να δουλέψουν ανέλαβαν αυτοί να το κάνουν, να δουλέψουν υπερωρία. Και έκαναν συχνά πολλοί εργαζόμενοι το ίδιο για να εξυπηρετούν συναδέλφους λόγω ελλείψεων», είπε και συμπληρώνει απελπισμένα:
«Όμως, ήταν το μοιραίο ταξίδι. Γι’ αυτό τον λόγο δεν πιστέψαμε οτι από την αρχή ότι έχασε τη ζωή της. Είχαμε ελπίδες ότι κάτι έγινε και δεν ήταν στο τρένο. Όποιος είναι υπεύθυνος πρέπει να πληρώσει. Εκτός από την αδελφή μου χάθηκαν τόσα νέα παιδιά που ακόμα δεν είχαν αρχίσει τη ζωή τους. Χρειάστηκαν πέντε μέρες μέχρι να ταυτοποιηθεί η σορός της και να μας ενημερώσουν. Έχω την εντύπωση ότι τη στιγμή της τραγωδίας η αδελφή μου καθόταν στο γραφείο που βρισκόταν δίπλα στο κυλικείο του τρένου. Μπροστά δηλαδή…»!
«Ήταν καθημερινά πάνω στο τρένο με κίνδυνο της ζωής της»
Η αδελφή μου – προσθέτει καταλήγοντας η κ. Μίαρη στο newsit.gr, ήταν ένας άνθρωπος εργατικός και προσέφερε πολλά στη δουλειά της. Ήταν η ζωή της. Ήθελε να βοηθάει και να διορθώσει όλα όσα έβλεπε. Ήταν 20 χρόνια στη δουλειά. Είδε πολλές άσχημες καταστάσεις στις βάρδιες της και είχε κάνει πολλές καταγγελίες αλλά τίποτα δεν έγινε. Είχαν γίνει θανατηφόρα τροχαία με πεζούς που περνούσαν από τις διαβάσεις. Εδώ και χρόνια έπρεπε να αλλάξουν πράγματα αλλά δεν έγινε ποτέ. Ήταν καθημερινά πάνω στο τρένο με κίνδυνο της ζωής της».
Το τελευταίο αντίο στην 55χρονη Μαρία είπαν στις 7 Μαρτίου συγγενείς και φίλοι της στους Βιταλάδες της Κέρκυρας, χωρίς κανείς να μπορεί να πιστέψει ότι έφυγε από τη ζωή τόσο άδικα.
Ρεπορτάζ: Άγγελος Λαμπίδης