Η μηχανοδηγός Σοφία Π. μίλησε στο Reader.gr τόσο για τις δικλείδες ασφαλείας που ισχύουν στο σιδηρόδρομο της Γερμανίας όπου εργάζεται όσο και για την τριετή εκπαίδευση που λαμβάνει κάθε μηχανοδηγός πριν αρχίσει τα δρομολόγια.
Oδηγεί κάθε μέρα επιβατικά τρένα μήκους έως 210 μέτρων και χωρητικότητας έως 1.800 επιβατών σε γερμανικό σιδηρόδρομο. Η Σοφία είναι μηχανοδηγός στη Χαϊδελβέργη και μετά από τριετή εξαντλητική εκπαίδευση κάνει από τον περασμένο Σεπτέμβριο δρομολόγια σε επιβατικές αμαξοστοιχίες που αναπτύσσουν ταχύτητες έως 160 χλμ/ώρα. Όσο δηλαδή και το μοιραίο ελληνικό Intercity που συγκρούστηκε με την επιβατική αμαξοστοιχία.
Σύμφωνα με τα όσα δηλώνει, κανένα ανθρώπινο λάθος δεν μπορεί να καταλήξει σε σύγκρουση δύο τρένων. «Δεν υπάρχει καμία τέτοια περίπτωση, καθώς μία σειρά από ασφαλιστικές δικλείδες αποκλείουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο», λέει χαρακτηριστικά δίνοντας ουσιαστικά και την απάντηση για τα όσα συνέβησαν στα Τέμπη με τα τρένα
Όπως αναφέρει, ο σταθμάρχης έχει αναλυτική επικοινωνία με τον μηχανοδηγό κάθε τρένου στην περιοχή ευθύνης του. «Ο σταθμάρχης ενημερώνει γραπτώς τον μηχανοδηγό για τη γραμμή στην οποία θα κινηθεί το τρένο του, πριν την έναρξη του δρομολογίου. Υπάρχει επίσης η σχετική ένδειξη στους φωτεινούς σηματοδότες. Μπορεί ο σταθμάρχης να καλέσει τον μηχανοδηγό στο τηλέφωνο του τρένου και να υπαγορεύσει την εντολή για κίνηση σε συγκεκριμένη γραμμή του δικτύου και για συγκεκριμένη απόσταση, με συγκεκριμένη ταχύτητα. Αναφέρουμε τα ονόματά μας και την ώρα της συνομιλίας. Έτσι είμαστε καλυμμένοι και οι δύο 100%. Αυτή η συνομιλία ηχογραφείται. Πάντως η προφορική εντολή δίνεται σπάνια. Μόνο όταν πας να σταθμεύσεις το τρένο. Όταν έχεις τρένο με επιβάτες, ισχύει η γραπτή εντολή που σου έχει δοθεί νωρίτερα. Χωρίς αυτήν δεν θέτεις σε κίνηση το τρένο».
«Αν γίνει λάθος, τότε ανάβει το κόκκινο φανάρι»
Μπορεί να κινηθεί ένα τρένο στην αντίθετη κατεύθυνση και τι γίνεται σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; «Αν τώρα ζητηθεί από τον μηχανοδηγό να ακολουθήσει αντί για τη δεξιά γραμμή την αριστερή, υπάρχουν τα αντίστοιχα σήματα, μαζί με το πράσινο ότι μπορεί να εισέλθει στη συγκεκριμένη γραμμή. Αν δεν υπάρχουν αναμμένα και τα δύο αυτά σήματα, τότε γίνεται αντιληπτό ότι κάτι δεν πάει καλά», μας απαντά η Σοφία.
«Εμπιστεύεσαι το σταθμάρχη, αλλά εννοείται ότι ως μηχανοδηγός ελέγχεις τη διαδρομή. Αν δεις ότι ακολουθείς λάθος διαδρομή, ακινητοποιείς το τρένο όσο πιο γρήγορα μπορείς και επικοινωνείς μαζί του τηλεφωνικά. Αν χρειαστεί να κινηθείς προς την αντίθετη κατεύθυνση θα πρέπει και πάλι να λάβεις σχετική εντολή για να το πράξεις».
«Ακόμα και αν γίνει το οποιοδήποτε λάθος και μπεις σε λάθος γραμμή, τότε ανάβει το κόκκινο φανάρι. Αυτό σημαίνει ότι ο μηχανοδηγός δεν μπορεί να περάσει το φωτεινό σηματοδότη. Αν προσπαθήσεις να περάσεις το κόκκινο, τότε ενεργοποιούνται αυτόματα τα φρένα της αμαξοστοιχίας. Τα τρένα έχουν μαγνήτες, οι οποίοι κολλάνε πάνω στις ράγες και το τρένο ακινητοποιείται αυτόματα. Αν γίνει κάτι τέτοιο ενημερώνεται άμεσα ο σταθμάρχης».
Η τελευταία δικλείδα ασφαλείας είναι η εκπομπή σήματος GPS. «Με το που θα πατήσουμε το κόκκινο κουμπί έκτακτης ανάγκης μέσα στο τρένο, ειδοποιούμε τόσο το σταθμάρχη όσο και όλες τις υπόλοιπες αμαξοστοιχίες που βρίσκονται σε μεγάλη ακτίνα στην περιοχή. Τότε όλοι οι μηχανοδηγοί είναι υποχρεωμένοι να ακινητοποιήσουν άμεσα τα τρένα τους». Η Σοφία πέρασε από τριετή εκπαίδευση στο γερμανικό σιδηρόδρομο, σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο, πριν αρχίσει τα δρομολόγια. «Η εκπαίδευση είναι πραγματικά πολύ δύσκολη.
Μαθαίνεις τα πάντα για το τρένο, ακόμα και όλα τα μηχανικά του μέρη. Όχι για να το επισκευάσεις, αλλά για να διαπιστώσεις άμεσα ποιο είναι το πρόβλημα και να αντιδράσεις ανάλογα. Υπάρχει π.χ. πρωτόκολλο ανώτατης επιτρεπόμενης ταχύτητας για κάθε ενδεχόμενο. Από βλάβη στα φρένα, μέχρι να σπάσει ένα εσωτερικό ή εξωτερικό τζάμι στην αμαξοστοιχία».