Σε αδιέξοδο έχει βρεθεί ένας άνδρας που έχασε τη γυναίκα του από καρκίνο και βρήκε παρηγοριά στην μητέρα της.
«Με λένε Άκη Γ. και έχω 3 παιδάκια 8, 7 και 5 ετών. Πέρσι χάσαμε τη γυναίκα μου από καρκίνο, μέσα σε ένα 6μηνο την είχε λιώσει, δεν μπορέσαμε να κάνουμε τίποτα.
Δεν πρόλαβα ούτε να πενθήσω, έπρεπε να βρω και δεύτερη δουλειά για να ζήσω τα παιδιά. Ευτυχώς η πεθερά μου μένει κάτω από εμάς, χήρα και εκείνη, και είχα βοήθεια.
Ένα χρόνο δεν έκανα τίποτα με καμία, δεν μου έβγαινε τίποτα ερωτικό, σπίτι δουλειά και τα παιδιά και μια φορά την εβδομάδα στο μνήμα της γυναίκας μου για να κλαίω μόνος και να μην με βλέπει κανεις. Ήταν 33 χρονών. Είχαμε τόσα όνειρα.
Πώς έφτασε στο κρεβάτι με τη μητέρα της νεκρής γυναίκας του
Ένα βράδυ ήπια παραπάνω, μόλις είχα βάλει τα παιδιά για ύπνο και καθόμουν μόνος. Ετοιμαζόμουν να πάω και εγώ για ύπνο αλλά χτύπησε το κουδούνι και ήταν η πεθερά μου. Ανησύχησε γιατί είδε τα φώτα αναμμένα τόσο αργά και νόμιζε πάθαμε κάτι. Σας ορκίζομαι δεν ξερω πώς έγινε αλλά το κάναμε όλο το βράδυ.
Αυτή η ιστορία πάει ένα μήνα. Δεν υπάρχει μέρα που να μην το κάνουμε. Δεν έχουμε καμία άλλη επαφή μέσα στη μέρα ούτε συζητάμε για αυτό. Όλες τις άλλες ώρες μιλάμε μόνο για το σπίτι και τα παιδιά. Εκείνη την ώρα όμως, νιώθω κοντά στη γυναίκα μου. Στα μάτια της βλέπω τη γυναίκα μου και νιώθω ανακουφισμένος.
Νιώθω όμως τρομερές τύψεις, έχω ένα μήνα να πάω στο μνήμα από τη ντροπή μου.
Δεν το κάνω επίτηδες, απλά με ηρεμεί.
Μήπως πρέπει να δω ειδικό; Μήπως έχω αρχίσει να τρελαίνομαι;
Άκης Γ.»