Σε εξέλιξη η κακοκαιρία Μπάρμπαρα με χιονοπτώσεις και χαμηλές θερμοκρασίες σχεδόν σε όλη τη χώρα. Τα σχολεία σε πολλές περιοχές παραμένουν κλειστά με τις οδηγίες του Υπουργείου Παιδείας να αναφέρουν ότι όπου δεν γίνεται δια ζώσης μάθημα θα διεξάγεται τηλεκπαίδευση.
Η εν λόγω απόφαση έχει διχάσει τόσο τους γονείς όσο και τους εκπαιδευτικούς καθώς πολλοί εξ αυτών κάνουν λόγο για απόφαση της τελευταίας στιγμής που τους έχει βρει απροετοίμαστους ενώ δεν είναι λίγοι και αυτοί που υποστηρίζουν ότι οι μαθητές δικαιούνται μια μέρα σχολικής ανάπαυλας και ευκαιρίας να παίξουν με το χιόνι που σπάνια συναντάται σε περιοχές της Αττικής.
Προς αυτήν την κατεύθυνση και η δασκάλα Βιργινία Χέρα που με μήνυμά της στους μαθητές της του καλεί να μην κάνουν τηλεκπαίδευση και να αδράξουν την ευκαιρία να βγουν στο χιόνι και να παίξουν με την καρδιά τους.
Μάλιστα όπως τονίζει “Η μόνη τους εργασία είναι να φτιάξουν χιονάνθρωπο, να κάνουν αγγελάκια στο χιόνι, και με τις ανάσες τους να βγάζουν “καπνό”
Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ ΠΟΥ ΧΑΡΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ
Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2023
Ώρα 8.15′
Ανοίγω το παράθυρό μου (αντί να ανοίξω τον υπολογιστή μου), βλέπω να πέφτει το χιόνι πυκνό! Το έχει στρώσει παντού και αναφωνώ( εγώ! Ετών 49): ” Επιτέλους! ”
Κοιτάζω στον δρόμο και βλέπω 2 πιτσιρίκια να παίζουν, να γελάνε, να έχουν βγάλει τις γλώσσες τους και να γεύονται το χιόνι!
Τα καλημερίζω και τους λέω: “Βγήκατε για παιχνίδι;” Απαντούν καταφατικά, χαρούμενα!
Λέω: ” Μπράβο! Έτσι επιβάλλεται! Ούτε webex ούτε τίποτα! Χαρείτε το! Μια φορά τον χρόνο το βλέπετε! Ζήστε το! “
Γιατί, όταν χιονίζει τα παιδιά δεν έχουν καμία θέση μπροστά σε μια οθόνη κι ένα…δήθεν μάθημα. Όλοι ξέρουμε ότι η τηλεκπαίδευση δεν είναι μάθημα και δεν προσέφερε απολύτως τίποτα ακόμα και όταν χρησιμοποιήθηκε αναγκαστικά ως εργαλείο την περίοδο της πανδημίας. Τα κατάλοιπα που άφησε στους μαθητές τα είδαμε και τα βλέπουμε ακόμα και τώρα όλοι μας. Το παραδέχτηκε και το ίδιο το Υπουργείο.
Το Υπουργείο, που σήμερα μάλλον ξέχασε τη δική του παραδοχή, και απαίτησε να εφαρμοστεί ξανά η τηλε(κ)παίδευση, αδιαφορώντας αν το κάθε νοικοκυριό έχει τα μέσα αλλά κυρίως αδιαφορώντας για τις παιδικές ψυχές που διψούν για χιόνι και παιχνίδι! Ξεχνούν αυτοί οι κύριοι και οι κυρίες τη δική τους χαρά, όταν ήταν παιδιά πώς χαίρονταν, κάθε φορά που χιόνιζε κι έκλειναν τα σχολεία. Και με περισσή υποκρισία (να μη χαθεί τάχα ούτε μία ώρα μάθημα ) στερεί το δικαίωμα των παιδιών στη χαρά του απρόβλεπτου! Τη στιγμή που καθημερινά χάνονται εκατοντάδες διδακτικές ώρες εξαιτίας των ακάλυπτων κενών διδακτικού προσωπικού σε όλη την Ελλάδα!
Επειδή λοιπόν εγώ, ως δασκάλα, δεν έχω μάθει να υποκρίνομαι, γιατί καθημερινά κοιτάω τους μαθητές μου στα μάτια, και ζητάω από αυτούς να έχουμε μια τίμια και ειλικρινή σχέση, ένα πράγμα τους ζήτησα.
Αν χιονίσει (που χιόνισε), να μην ανοίξει κανένας τον υπολογιστή του. Να βγουν να παίξουν και να χαρούν με όλη τους την ψυχή. Αυτό είναι το μάθημά μας για σήμερα. Και η μόνη τους εργασία είναι να φτιάξουν χιονάνθρωπο, να κάνουν αγγελάκια στο χιόνι, και με τις ανάσες τους να βγάζουν “καπνό” , όπως τα παιδάκια στο κείμενο με τον Μαρκοβάλντο.
Γιατί το χιόνι και οι “Ιστορίες του χειμώνα ” δε μαθαίνονται μόνο από τα βιβλία. Μαθαίνονται και βιωματικά!
Αν δεν κάνω λάθος…
Η βιωματική μάθηση είναι μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας σύμφωνα με την παιδαγωγική και το Υπουργείο.
Να περάσετε όμορφα, καλά μου παιδιά! Χαρείτε το! Είναι δικαίωμά σας!
Η δασκάλα σας
Βιργινία Χέρα