Είμαι 50 ετών και για 7 ολόκληρα χρόνια είχα παράλληλη σχέση με μία γυναίκα (εν αγνοία πάντα της γυναίκας μου), η οποία μου λείπει πολύ τώρα που δεν είμαστε μαζί.
Με τη γυναίκα μου είμαστε παντρεμένοι πολλά χρόνια (είναι ο δεύτερος γάμος μου) και έχουμε δύο παιδιά.
Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που εντελώς βλακωδώς έκανα το λάθος και ξέχασα το κινητό μου σπίτι μία μέρα και η γυναίκα μου έψαξε και βρήκε τα μηνύματα που στέλναμε. Καταλαβαίνετε τι έγινε. Το σώσε. Αφού αναγκάστηκα να φύγω μία ολόκληρη εβδομάδα από το σπίτι μέχρι να ηρεμήσει και να μπορέσουμε να μιλήσουμε.
Το σκέφτηκα καλύτερα και αφού το συζητήσαμε, αποφάσισα να ξεκόψω από τη γυναίκα αυτή και να επιστρέψω στη γυναίκα μου. Τα πράγματα όμως σπίτι δεν βελτιώθηκαν. Εξακολουθούσε να είναι πολύ καχύποπτη με μένα και σε κάθε ευκαιρία έψαχνε τα πράγματά μου και το κινητό μου μήπως με πιάσει στα «πράσα». Της είπα ότι δεν τρέχει τίποτα και με καμία και πως ο, τι έγινε ανήκει στο παρελθόν. Ήθελα να μου δείξει εμπιστοσύνη μήπως και καταφέρουμε να σώσουμε τη σχέση μας, αλλά της είχαν μπει ψύλλοι στα αυτιά και δεν θα με εμπιστευόταν τόσο εύκολα ξανά.
Προσπάθησα και προσπαθώ, αλλά δεν σας κρύβω ότι μου λείπει πολύ η γυναίκα εκείνη. Την αγαπούσα και την αγαπώ πολύ και δεν μπορώ να τη βγάλω από το μυαλό μου. Περνούσαμε τέλεια μαζί και καταλαβαίναμε ο ένας τον άλλον. Μου λείπει και δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν θέλω να πάρω διαζύγιο. Τα παιδιά μου δεν μου φταίνε σε κάτι να τα βάλω σε αυτή τη διαδικασία.
Τι να κάνω; Ξέρω ότι είμαι δειλός, αλλά τι άλλο μπορούσα να κάνω; Σίγουρα μπορούσα να διεκδικήσω την ευτυχία μου, αλλά εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις εδικά όταν υπάρχουν παιδιά στη μέση.
Χρήστος