Τον έλεγαν «Ινδιάνο της τρύπας» και ήταν αναμφισβήτητα ο πιο μοναχικός άνθρωπος στον κόσμο.
Πέρασε τη μισή ζωή του εντελώς μόνος, έχοντας χάσει όλα τα μέλη της οικογένειάς του και τα μέλη της φυλής του και έκανε τα πάντα για να παραμείνει αθέατος μέσα στο παρθένο δάσος του Αμαζονίου.
Όποιον αντίκριζε τον κρατούσε μακριά με τα βέλη του, ή απλά εξαφανιζόταν από προσώπου γης. Κανένας δεν έμαθε το όνομά του, ούτε άκουσε τι γλώσσα μιλούσε.
Άγνωστη είναι και η φυλή στην οποία ανήκε, η οποία εξοντώθηκε από συμμορίες που καταστρέφουν τα δάση στον Αμαζόνιο για να τα μετατρέψουν σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις.
Ο πιο μοναχικός άνθρωπος στον κόσμο βρέθηκε νεκρός. Ήταν το τελευταίο μέλος μιας φυλής του Αμαζονίου που κατάφερε να αποφύγει σχεδόν κάθε επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο. Και η μόνη φορά που δέχτηκε κάποια επαφή αποδείχτηκε καταστροφική.
Ο πιο μοναχικός άνθρωπος στον κόσμο πιστεύεται ότι έζησε περίπου 60 χρόνια και βρέθηκε νεκρός στη δυτική Βραζιλία στις 23 Αυγούστου, κοντά στα σύνορα με τη Βολιβία.
Ήξερε πως ερχόταν το τέλος
Το σώμα του ήταν σε αποσύνθεση. Ήξερε πως ερχόταν το τέλος. Ξάπλωσε σε μία αιώρα, σκέπασε το κορμί του με πολύχρωμα φτερά παπαγάλου, που συμβολίζουν τη γονιμότητα και περίμενε το τέλος… Μόνος, όπως έζησε…
«Περίμενε τον θάνατο, δεν υπήρχε ίχνος βίας», είπε ο Μαρσέλο ντος Σάντος, ειδικός σε θέματα ιθαγενών του Αμαζονίου. Πιθανολογείται ότι έφυγε ειρηνικά, από φυσικά αίτια, σε αντίθεση με το τέλος που είχαν τα μέλη της φυλής του.
Οι περισσότεροι είχαν σκοτωθεί στις δεκαετίες του 1970 και 1980 από τους παράνομους καλλιεργητές γης που καταστρέφουν τα δάση και εξοντώνουν τους Ινδιάνους για να κλέψουν τη γη τους. Πρόκειται για μια γενοκτονία, που λίγοι μιλούν γι αυτή.
Τα μέλη της φυλής του «Ινδιάνου της τρύπας» δηλητηριάστηκαν από τους εισβολείς, οι οποίοι τους ξεγέλασαν προσφέροντάς τους ζάχαρη δηλητηριασμένη με ποντικοφάρμακο.
Η πλήρης απομόνωση του «Ινδιάνου της τρύπας» άρχισε στη δεκαετία του 1990, όταν τα τελευταία έξι μέλη της φυλής του δολοφονήθηκαν από ενόπλους.
Αξιωματούχοι της κυβερνητικής υπηρεσίας της Βραζιλίας για τους αυτόχθονες (FUNAI) τον παρακολουθούσαν από απόσταση στην περιοχή των αυτοχθόνων Τανάρου, στην πολιτεία Ροντόνια.
Η Φιόνα Γουάτσον, που έχει αφιερώσει πολλά χρόνια της ζωής της για να βοηθάει τους ιθαγενείς λέει πως «το μόνο που μπορούμε να φανταστούμε είναι τι σκεφτόταν αυτός ο άνθρωπος, πως τα έβγαζε πέρα μόνος του, χωρίς να έχει κανέναν να μιλήσει και νομίζω πολύ φοβισμένος αφού έβλεπε τους άλλους ως απειλή, δεδομένης της φρικτής εμπειρίας που είχε».
Το 1996 ένας εικονολήπτης που συνόδευε αποστολή της FUNAI είχε καταγράψει μία μοναδική εικόνα αυτού του ανθρώπου.
Τα μάτια του έδειχναν φόβο
Τα μάτια του έδειχναν φόβο, κρυβόταν δίπλα σε μια φωτιά. Δεν έκανε κανέναν ήχο. «Προσπαθήσαμε να αρχίσουμε διάλογο μαζί του και του προσφέραμε καλαμπόκι και βέλη, αλλά ήταν τρομαγμένος και πολύ επιθετικός», δήλωσε ο Μαρσέλο ντος Σάντος, που συμμετείχε σε αυτή την αποστολή. «Από εκείνη τη στιγμή και μετά υποχρεωθήκαμε να σεβαστούμε την απομόνωσή του».
Αργότερα μέλη της FUNAI μπήκαν στην περιοχή του, μαζί με μέλη άλλων ινδιάνικων φυλών για να εξακριβώσουν τι γλώσσα μιλούσε και να συγκεντρώσουν στοιχεία για τη φυλή του.
Όμως ο άνδρας αυτός κατέστησε σαφές με τη συμπεριφορά του ότι δεν ήθελε καμία επαφή με κανέναν. Από τότε οι ερευνητές του έδωσαν χώρο και περιόρισαν τις επισκέψεις τους με μόνο στόχο να διαπιστώνουν κατά διαστήματα ότι ήταν ζωντανός.
Το 2018 τραβήχτηκε μία φωτογραφία του μοναχικού Ινδιάνου, που κρυβόταν σε ένα μεγάλο δέντρο κρατώντας στα χέρια ένα εργαλείο που έμοιαζε με τσεκούρι. Ζούσε σε μία έκταση περίπου 8000 στρεμμάτων, περιτριγυρισμένος από κτηνοτρόφους που εκτρέφουν αγελάδες και καλλιέργειες σόγιας.
Το 2009 σε μία περιπολία ρουτίνας, μέλη της υπηρεσίας προστασίας των αυτοχθόνων του Αμαζονίου βρήκαν κάλυκες πυροβόλων όπλων.
Οι αγρότες που εκμεταλλεύονται τα εδάφη γύρω από την περιοχή όπου ζούσε ο μοναχικός Ινδιάνος είχαν προσπαθήσει να τον δολοφονήσουν, καθώς θεωρούσαν ότι ήταν ανόητο να έχει τόση γη ένας και μόνο άνθρωπος.
Ο «Ινδιάνος της Τρύπας» ήξερε να κρύβεται. Άνοιγε τρύπες στη γη, που είχαν μία είσοδο προστατευμένη από παγίδες με κοφτερά ξύλα και εκεί κρυβόταν. Έχουν εντοπιστεί 53 τέτοιες κρυψώνες.
Από όλους τους αυτόχθονες της περιοχής μόνον αυτός ο Ινδιάνος ακολουθούσε τη συγκεκριμένη τακτική απόκρυψης. Ίσως μάλιστα ο τρόπος αυτός είχε και κάποια μυστικιστική σημασία για τον Ινδιάνο.
Ο Ινδιάνος ήξερε να κυνηγάει θηράματα και να καλλιεργεί κήπους με παπάγια, κασάβα και καλαμπόκι, τους οποίους φρόντιζε με επιμέλεια.
100 φυλές αυτοχθόνων
Στα σύνορα της Βραζιλίας με το Περού και τη Βολιβία ζουν περίπου 100 φυλές αυτοχθόνων, που είναι σε απομόνωση και μετακινούνται σε μικρές ομάδες, που συνδέονται με οικογενειακούς δεσμούς.
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι οι φυλές αυτές αποφεύγουν κάθε επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο γιατί γνωρίζουν τις συνέπειες- θάνατος και ασθένειες.
Ο θάνατος του «Ινδιάνου της τρύπας» πρέπει να λειτουργήσει σαν ξυπνητήρι για να προστατευτούν οι αυτόχθονες, λέει η Φιόνα Γουάτσον, προσθέτοντας ότι «ένα πολύ σημαντικό τμήμα της πλούσιας ποικιλομορφίας του ανθρώπινου είδους έχει εξαφανιστεί δια παντός»
Ο «Ινδιάνος της τρύπας» έδειξε «ιδιαίτερο κουράγιο και επιμονή» για να καταφέρει να επιζήσει στην πλήρη απομόνωση για τόσο διάστημα.
Οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων πιστεύουν ότι πρέπει να επιτραπεί στις φυλές που ζουν απομονωμένες να επιλέξουν αν θα έχουν επαφές με τον υπόλοιπο κόσμο ή θα συνεχίσουν τον μοναχικό τους βίο.
Αν λάβουμε υπόψη το τρομερό τέλος της φυλής του, η αποφασιστικότητα του πιο μοναχικού ανθρώπου στον πλανήτη να μην έχει καμία επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο, είναι απολύτως κατανοητή επιλογή.