Την εισαγωγή της στην Ιατρική Σχολή της Αλεξανδρούπολης, εξασφάλισε πριν από λίγες ημέρες η εργαζόμενη μητέρα έξι παιδιών, Μαριάννα Λαζάρου, που στα 50 της έτη, πήρε την απόφαση να δώσει ξανά Πανελλήνιες.
«Ζω και εργάζομαι με τον σύζυγό μου στην Καβάλα. Τα τελευταία 15 χρόνια δουλεύω στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς ως προσωπικό καθαριότητας. Μέσα από τις Πανελλήνιες κατάφερα να εισαχθώ στην Ιατρική Σχολή, στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στην Αλεξανδρούπολη. Έχω 6 παιδιά. Το μεγαλύτερο είναι 26 ετών και το μικρότερο 8», είπε μιλώντας στο star.gr.
Για την Iατρική Σχολή η κ. Λαζάρου συγκέντρωσε 18.880 μόρια, ωστόσο όπως ένιωσε την ανάγκη να διευκρινίσει, η ίδια δε στέρησε τη θέση από κανένα νέο υποψήφιο.
Δήλωσα και έδωσα Πανελλήνιες με το ποσοστό 1% των Εσπερινών Λυκείων. Μία θέση δίνουν τα Εσπερινά Λύκεια της χώρας στην Αλεξανδρούπολη και αυτήν θα πάρω. Δε στερώ τη θέση από κανένα νέο παιδί.
«Αρχικά ήθελα να σπουδάσω Βοηθός Βρεφονηπιοκόμου»
Πίσω από την απόφαση της κ. Λαζάρου να επιστρέψει στα θρανία, υπήρξε η επιθυμία να εξελιχθεί επαγγελματικά. Αυτός ήταν και ο λόγος που αρχικά ήθελε να σπουδάσει Βοηθός Βρεφονηπιοκόμου.
«Ίσως να ήταν κάποιο απωθημένο. Δε γεννήθηκε, βέβαια, εξ αρχής η επιθυμία να πάω σχολείο και να περάσω στην Ιατρική.
Το Εσπερινό ΕΠΑΛ δεν είχε την ειδικότητα των Βοηθών Βρεφονηπιοκόμων. Αυτή δημιουργήθηκε πριν από δύο χρόνια. Έτσι, λοιπόν, γραφτήκαμε με τον σύζυγο στο Εσπερινό ΕΠΑΛ και γίναμε μαθητές στον Τομέα Υγείας και συγκεκριμένα στην τάξη των Βοηθών Βρεφονηπιοκόμων.
Στην πορεία των δύο ετών απέδειξα όμως ότι είμαι πολύ καλή, στο να διαβάζω. Ήμουν μία επιμελής και άριστη μαθήτρια», είπε.
«Μελετούσα σε κάθε ευκαιρία… »
Την απαιτητική δοκιμασία των Πανελληνίων, η κ. Λαζάρου την πέρασε, όπως όλοι οι υποψήφιοι που στοχεύουν σε μια σχολή, με πολύωρο διάβασμα και στρες πριν από την ημέρα της εξέτασης.
Τα ξενύχτια πάνω από ένα βιβλίο ήταν ατελείωτα, ενώ θυμάμαι το άγχος που είχα να προλάβω να “ξαναβγάλω” την ύλη. Μελετούσα σε κάθε ευκαιρία. Διάβαζα στα μισάωρα διαλείμματα στην εργασία μου.
«Στόχευε ψηλά… »
Η προσπάθεια που έκανε η κ. Λαζάρου μέσα στη χρονιά δεν πέρασε τελικά απαρατήρητη από τους καθηγητές της.
«Οι καθηγήτριες με παρακινούσαν, λέγοντάς μου, “Στόχευε ψηλά”. Εγώ βέβαια πάντα ήμουν χαμηλών τόνων, και ήθελα τη σχολή της Αγωγής και Φροντίδας στην Πρώιμη Παιδική Ηλικία, στη Θεσσαλονίκη. Έδωσα όμως Πανελλήνιες και πήγα πάρα πολύ καλά», είπε.
«Ο άνδρας μου έδωσε Πανελλήνιες για να με στηρίξει και πήρε “Άριστα” ως σύζυγος»
Συμμαθητής και συνοδοιπόρος στην πορεία προς τις Πανελλήνιες εξετάσεις υπήρξε ο σύζυγος της κ. Λαζάρου, ο οποίος μάλιστα έδωσε και ο ίδιος Πανελλήνιες Εξετάσεις, χωρίς όμως να τα ανάλογα αποτελέσματα.
«Του δίνω άριστα τα τελευταία 26 χρόνια, ως σύζυγο. Ο άντρας μου, πάντα υποστηρικτικός, μου είπε, “Όρμα! Μην κολλάς πουθενά! Εγώ είμαι εδώ…“. Να στοχεύσω ψηλά, στα ρετιρέ των σχολών.
Ο ίδιος βέβαια, δεν το έχει με το διάβασμα τόσο πολύ. Από την αρχή είπε, “Εγώ δεν μπορώ να αποστηθίσω”, οπότε ήρθε και έδωσε Πανελλήνιες μαζί μου, καθαρά υποστηρικτικά, για να με στηρίζει για ψυχολογικούς λόγους. Χαρά στο κουράγιο του, γιατί έπρεπε και μία ώρα μέχρι την ώρα αποχώρησης, να παραμένει στην αίθουσα των εξετάσεων… », είπε.
Για την ιστορία, ο σύζυγός της, αφού δεν έπιασε την ελάχιστη βάση εισαγωγής, έκανε την αίτησή του στο παράλληλο μηχανογραφικό και πέρασε Τεχνικός Μαγειρικής Τέχνης, αρχισέφ, στο ΙΕΚ Καβάλας.
«Θα το παλέψω… δε φοβάμαι την απόσταση»
Με δεδομένο ότι η Ιατρική Σχολή είναι απαιτητική και έχει παρουσίες, υποχρεωτικά μαθήματα και εργαστήρια θα είναι πρόκληση η φοίτηση της κ. Λαζάρου στην Αλεξανδρούπολη. Η ίδια όμως εμφανίζεται αποφασισμένη να μην το βάλει εύκολα κάτω και να κάνει τα πάντα για να πραγματοποιήσει το όνειρό της.
«Πρώτα θα εγγραφώ στη σχολή και στη συνέχεια θα δω το πρόγραμμα σπουδών και τα υποχρεωτικά εργαστήρια. Σε κάθε περίπτωση δεν φοβάμαι την απόσταση. Ήταν η πιο κοντινή εξάλλου επιλογή μου η Αλεξανδρούπολη. Γι’ αυτό και τη δήλωσα πρώτη», είπε.
Όπως πρόσθεσε μάλιστα, θέλει να μιλήσει με τους προϊσταμένους της, προκειμένου αν οργανωθεί το εγχείρημα σωστά, να καταφέρει να παρακολουθήσει τα μαθήματα της σχολής.
«Θα το παλέψω όμως. Πραγματικά, θεωρώ ότι έχω το μυαλό, την όρεξη, τη διάθεση και τις αντοχές. Εξάλλου, η ζωή μου από μόνη της αποδεικνύει ότι αντέχω», σημείωσε.
«Δεν ήμουν μόνο μαμά στα λόγια… »
Αναφερόμενη στα 6 παιδιά της, η κ. Λαζάρου σημείωσε ότι νιώθουν κι αυτά περήφανα με το επίτευγμα της μητέρας τους.
«Τα παιδιά μου με στήριξαν και αυτά, ιδιαίτερα τις ώρες που ήμουν στο σχολείο με τον άντρα μου. Είδαν τον αγώνα μου και με βοήθησαν σε αυτόν.
Είναι τόσο περήφανα για εμένα. Πάντα τους έλεγα “Μπορείτε και καλύτερα! Να στοχεύετε ψηλά!” Εγώ το έλεγα σε αυτά, κι εκείνα το έκαναν εν μέρει πράξη στη ζωή τους. Πλέον όμως, είδα ότι το έκανα και η ίδια πράξη. Δεν ήμουν δηλαδή μόνο μαμά στα λόγια», είπε.
«Ως γιατρός στο μέλλον, ίσως να επιλέξω ένα νησί ή μία πιο απομακρυσμένη περιοχή»
Δικαιωμένη για τον αγώνα της, αλλά και προσγειωμένη στην πραγματικότητα η κ. Λαζάρου, μίλησε για τα όνειρα που έχει μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της.
«Πατάω στα πόδια μου. Ξέρω τις δυνάμεις μου. Σαφέστατα δε θα είμαι μία γιατρός καριέρας. Ίσως στο μέλλον είμαι γιατρός Γενικής Ιατρικής ή παθολόγος. Δηλαδή κάτι περισσότερο στα μέτρα μου. Θα είμαι και μεγάλη σε ηλικία, οπότε δε θα γίνω προφανώς μία επεμβατική γιατρός.
Ίσως να επιλέξουμε ένα νησί ή μία πιο απομακρυσμένη περιοχή, που οι γιατροί δεν το έχουν ως στόχο ζωής. Αν αυτό είναι ρεαλιστικό, τότε έτσι θα προχωρήσω», είπε, μιλώντας στο star.gr.