Μια 11χρονη από το Τέξας των ΗΠΑ έβαλε τέλος στη ζωή της, καθώς – σύμφωνα με καταγγελίες της οικογένειάς της – δεχόταν εκφοβισμό από τους συμμαθητές της λόγω της μεταναστευτικής καταγωγής των γονιών της.
Το τραγικό περιστατικό έχει προκαλέσει θλίψη και οργή, με τη μητέρα της να κατηγορεί το σχολείο για αμέλεια, καθώς, όπως αναφέρει, δεν είχε ενημερωθεί για τις συνθήκες που βίωνε η κόρη της.
Ο εκφοβισμός που οδήγησε στην τραγωδία
Η 11χρονη εντοπίστηκε αναίσθητη από τη μητέρα της, Μαρμπέλα Καράνζα, μέσα στο σπίτι τους στις 3 Φεβρουαρίου. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών, δεν κατάφερε να ανακάμψει και άφησε την τελευταία της πνοή πέντε ημέρες αργότερα.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις της μητέρας, η κόρη της δεχόταν συνεχείς ταπεινώσεις από τους συμμαθητές της, οι οποίοι τη χλεύαζαν επειδή η οικογένειά της είχε μεταναστεύσει στις ΗΠΑ. Όπως ανέφερε η ίδια, «την απειλούσαν ότι θα ειδοποιήσουν τις αρχές μετανάστευσης για να απελάσουν τους γονείς της», γεγονός που είχε δημιουργήσει έντονο άγχος και φόβο στο παιδί.
Η καταγγελία για αμέλεια του σχολείου
Η μητέρα της 11χρονης εξέφρασε την οργή της για το γεγονός ότι το σχολείο, παρά το ότι γνώριζε την κατάσταση, δεν της είχε δώσει καμία ενημέρωση σχετικά με τον εκφοβισμό που υφίστατο η κόρη της. Σύμφωνα με τα λεγόμενά της, το κορίτσι επισκεπτόταν τη σχολική συμβουλευτική υπηρεσία μία ή δύο φορές την εβδομάδα για να αναφέρει όσα βίωνε, όμως η οικογένειά της δεν είχε λάβει καμία ειδοποίηση.
Σε δήλωσή της, η μητέρα ανέφερε χαρακτηριστικά: «Φαίνεται ότι το σχολείο ήταν ενήμερο για όλα αυτά, αλλά ποτέ – ποτέ δεν μου είπαν τι συνέβαινε με την κόρη μου». Τόνισε επίσης την ανάγκη για δικαιοσύνη, επισημαίνοντας πως θεωρεί πως υπήρξε «αμέλεια του σχολείου που δεν με ενημέρωνε για το τι συνέβαινε με την κόρη μου».
Αντιδράσεις και ανοιχτά ερωτήματα
Το τραγικό περιστατικό έχει προκαλέσει έντονο δημόσιο διάλογο στις ΗΠΑ για την ευθύνη των σχολικών δομών στην αντιμετώπιση του εκφοβισμού, ειδικά όταν αυτός σχετίζεται με φυλετικές ή κοινωνικές διακρίσεις. Οι αρχές διερευνούν τις συνθήκες του περιστατικού, ενώ οργανώσεις για τα δικαιώματα των μεταναστών και των παιδιών ζητούν πιο αυστηρούς μηχανισμούς πρόληψης και άμεσης παρέμβασης σε περιπτώσεις σχολικού εκφοβισμού.
Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο το σχολείο μπορούσε να έχει αποτρέψει αυτή την τραγική εξέλιξη εάν είχε δράσει πιο έγκαιρα, καθώς και ποια μέτρα θα πρέπει να ληφθούν ώστε να αποφευχθούν παρόμοια περιστατικά στο μέλλον.