Μου λείπει η μυρωδιά των καλών ανθρώπων…
Θα με ρωτήσεις, ′′ – Μα πώς μυρίζουν οι καλοί άνθρωποι;
Και θα χαμογελώ. Δεν θα βιαζόμουν να απαντήσω για να μην χαλάσω τις στιγμές και
τη γλύκα των ψυχών τους.
′Σαν ζεστό ψωμί! Έτσι μυρίζουν οι καλοί άνθρωποι! Σαν τα χεράκια της γιαγιάς όταν είσαι μικρή!
Σαν το πουλόβερ του παππού όταν σε αγκάλιαζε!
Σαν το χαμόγελο της μαμάς!
Σαν το γέλιο σου όταν ήσουν παιδί!”.
Ναι, μου λείπουν εκείνες οι στιγμές που στην ψυχή μου δεν καταλάβαινα την έννοια του κακού. Δεν το καταλαβαίνω τώρα, αλλά τώρα δυστυχώς ξέρω ότι υπάρχει.
Μου λείπει η μυρωδιά των ζεστών χεριών…
Θα με ρωτήσεις “Μα πώς μυρίζουν τα ζεστά χέρια;”
-Σαν ζεστό ψωμί! Έτσι μυρίζουν οι καλοί άνθρωποι! Σαν τα χεράκια της γιαγιάς όταν είσαι μικρή!
Θα κλάψω κι εγώ. Δεν θα βιαζόμουν να ανταποκριθώ για να μην νιώσω τη ζεστασιά των δακρύων από το μάγουλο μου.
′′-Σαν παιδί! Σαν τη γιαγιά μου! Σαν τον μπαμπά μου! Σαν εκείνα τα μέρη όπου πάντα ένιωθες ασφαλής!”. Και εξακολουθείς να νιώθεις. Αλλά κάποιοι έφυγαν.”
Μου λείπει η μυρωδιά της αγάπης…
Θα με ρωτήσεις, ′′ – Πώς μυρίζει η αγάπη;”. Και θα σου πω. Όλα τα συναισθήματα, τα χαμόγελα, τα δάκρυα, η παιδική ηλικία θα μαζευτούν στα μάτια μου. Θα σε κοιτάζω, θα κρατάω το χέρι σου χωρίς να λέω τίποτα και θα το βάζω στο στήθος μου. Στην καρδιά.
Αυτό είναι! Μυρίζει σαν καρδιά βανίλιας! Καρδιά με γιασεμί! Μια καρδιά με μακρύ τρέμουλο! Δεν μπορώ να περιγράψω την μυρωδιά και τη γεύση της αγάπης.
Για τον κάθε ένα είναι διαφορετικό!
Κλείστε τα μάτια σας και ασκήστε την αίσθηση. Νιώστε τον αέρα, τη χαρά, την καλοσύνη, την παιδική ηλικία. Κάθε ένα έχει μια συγκεκριμένη μυρωδιά. Θα την αναγνωρίσεις. Είναι με την καρδιά σου!”
Πηγή: