Το διάβασμα στο σπίτι είναι μία διαδικασία που προκαλεί πολλές φορές γκρίνιες ανάμεσα στα παιδιά και τους γονείς, που τείνουν να το ερμηνεύουν ως τεμπελιά.
Η παιδοψυχολόγος Χριστίνα Γκίκα με ανάρτησή της εξηγεί τους λόγους που η αναβλητικότητα ενός παιδιού στο διάβασμα για το σχολείο δεν είναι συνάρτηση ενός τεμπέλικου χαρακτήρα.
«Συνεχώς αναβάλλει τις εργασίες του…», «Είναι τεμπελάκος…», «Πρέπει να μάθει για τις υποχρεώσεις του…»
Όπως και εμείς, όταν τα παιδιά αναβάλλουν τις εργασίες τους πολλές φορές συμβαίνει γιατί αισθάνονται:
Ότι δεν είναι ικανά να τα καταφέρουν
Έχουν πολύ περιορισμένο ελεύθερο χρόνο να παίξουν αδόμητο παιχνίδι, χωρίς να υπάρχει κάτι που πρέπει να κάνουν
Είναι εξαντλημένα.
Έχουν μια πεποίθηση ότι πρέπει να τα κάνουν τέλεια και αυτό τους αγχώνει
Δεν ξέρουν από που να ξεκινήσουν και τους φαίνεται βουνό. Δεν έχουν ακόμα συνηθίσει τη διαδικασία του διαβάσματος
Φοβούνται (ότι δεν θα τα καταφέρουν όπως τα άλλα παιδιά, έχουν μαθησιακές δυσκολίες και φοβούνται την αποτυχία και την αίσθηση της μη κατανόησης, τους γονείς όταν διαβάζουν μαζί τους κ.ο.κ)
Όταν αισθάνονται έτσι τα παιδιά, φόβο, άγχος, εξάντληση, φυσικά δεν βοηθάει η δική μας πίεση, στέρηση προνομίων, φωνές, πρέπει:..
- Να ηρεμήσουμε τους φόβους τους πρώτα.
- Να σπάμε τις εργασίες σε μικρότερα βήματα.
- Να δούμε τις προσδοκίες μας.
- Να φτιάξουμε χρόνο μέσα στην ημέρα όπου το παιδί απλά μπορεί να αξιοποιήσει το χρόνο του χωρίς να πρέπει να κάνει κάτι ή να ετοιμαστεί για κάτι.
Η αναβλητικότητα πολλές φορές είναι σημάδι κάποιας δυσκολίας του παιδιού και θέλει φροντίδα.