Δεν ξέρουμε αν θα καταλήξει κάποια στιγμή η Ίος να γίνει σαν τη Μύκονο του σήμερα, που είναι παραδομένη στα πολλά λεφτά Αράβων, Ρώσων και Αμερικάνων, αλλά σίγουρα βαδίζει σε ένα μονοπάτι για να γίνει η Μύκονος που είδαμε μέχρι περίπου το 2018. Ίσως και λίγο πιο πριν.
Ήταν τότε που άρχισε να αναπτύσσεται η Μύκονος και με το Nammos να βρίσκεται στον 3ο χρόνο λειτουργίας του, να εγκαινιάζει το Nammos Village, άρχισαν άλλα μέρη να αναδύονται και να απευθύνονται στις πολύ χοντρές τσάπες.
Μέχρι τότε η Μύκονος είχε ως πάτωμα τον μεσοαστό σε επίπεδο του ποιος μπορούσε να πάει για διακοπές εκεί από οικονομική άποψη. Από το 2019 και μετά, δεν χωράνε ούτε οι μεσοαστοί.
Η Ίος είναι ένα νησί που πάντοτε ο χαρακτήρας του ήταν φοιτητικός και πολύ low profile οικονομικά. Πήγαιναν Ιταλοί, Σκανδιναβοί και Έλληνες που ήταν γύρω στα 20-25, απολάμβαναν τη φάση με τα σφηνάκια του ενός ευρώ και όλες τις φθηνές παροχές που προσέφερε.
Αυτές οι παροχές δεν έχουν ακόμα φύγει. Αλλά η Ίος, ίσως ένα από τα λίγα νησιά που φαίνεται να καταλαβαίνει το κενό που θα υπάρξει στις επιλογές όσων πήγαιναν Μύκονο ή Σαντορίνη, που δεν θα μπορούν να αντεπεξέλθουν και θα αναζητούν μια άλλη κυριλέ λύση, εξίσου εύκολη, κάνει το άνοιγμά της.
Και καλώς το κάνει. Με ακτοπλοϊκά σε σχετικά νορμάλ τιμές ακόμα, με μια απόσταση που σίγουρα δεν είναι η ιδανική – με το γρήγορο πας σε 4.5 ώρες, αλλά με το αργό θες ένα 7ώρο, ενώ κάποιες φορές μπορεί να υπάρξει και μεγάλη στάση του πλοίου και να πας στο 11ωρο – οπότε πρέπει να καλύψει το handicap.
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολύ σημαντικές επενδύσεις σε ξενοδοχειακό επίπεδο. Magganari View Villa, Liknos Ios Island Resort, το φανταστικό Calilo, Dionysos Seaside Resort, Ios Art Studios, Ios Palace, Coralli Hotel, Liostasi, On the Rocks Villas είναι κάποιες από τις τρανταχές περιπτώσεις ξενοδοχείων που είτε πρωτοεμφανίστηκαν είτε επένδυσαν σε ακόμα καλύτερες υποδομές.
Από κει που το 2012 για παράδειγμα, δεν έβρισκες resorts ή ξενοδοχεία που να έχουν μια άλφα ποιότητα, να είναι 4άστερα, τώρα η Ίος αφθονεί όλο και περισσότερο σε τέτοιες επιλογές.
Αυτές οι επενδύσεις ήρθαν να προστεθούν στις εξαίρετες προσπάθειες που γίνονται στην εστίαση, με το φαγητό να είναι επίσης κάτι που εξελίσσεται χρόνο με τον χρόνο. Πάλι, πριν 10 χρόνια, γαστρονομικά η Ίος δεν έμπαινε ούτε στο top-20 των ελληνικών νησιών. Τώρα, χτυπάει δεκάδα και είναι σίγουρα στο top-5 των Κυκλάδων.
Συμβολή σε αυτό έχουν εστιατόρια όπως το Agosto, το Βιλαέτι, το Ches, το Grandma’s, το Ιθaka, το γιαπωνέζικο Pathos, το Κατώγι, η Μεθύρα και το Salt.
Όταν λοιπόν υπάρχουν εγκαταστάσεις διαμονής και εστίασης με βλέμμα στο μέλλον, υποδομές που υποδηλώνουν την αναβάθμιση της ποιότητας, και, φυσικά, παραλίες όπως το Πικρί Νερό, το Μαγγανάρι, η Αγία Θεοδότη κλπ., τότε η Ίος έχει βάλει μπρος για να γίνει η επόμενη Μύκονος, αλλά στην ωραία της εκδοχή, αυτή που είχε η Μύκονος ακόμα και στα χρόνια της κρίσης.
Κι είναι απορίας άξιο γιατί άλλα νησιά δεν επεδίωξαν αυτό που κάνει η Ίος. Κι άντε, από τη Σίφνο ή την Μήλο να το κατανοήσουμε. Η Άνδρος; Η Σέριφος; Κατανοητό και σεβαστό να μη θέλουν να «παραδοθούν» στον τουρισμό, όπως διατρανώνουν, αλλά δεν είναι κάθε εξέλιξη για κακό, ούτε κάποια παράδοση.
Αν έπρεπε φέτος το καλοκαίρι να δώσουμε την ψήφο μας κάπου, η Ίος θα ήταν επιλογή χωρίς πρώτη σκέψη.