Η καθημερινή διαχείριση των οικιακών υποχρεώσεων αποτελεί μια απαιτητική διαδικασία για όλους μας, ειδικά όταν δύο άνθρωποι αποφασίζουν να συνυπάρχουν και δεν εκτελούν αυτά που θα έπρεπε.
Ο άνδρας της ιστορίας, παραπονιέται για το γεγονός ότι, η γυναίκα του, αντί να πλένει τα πιάτα, τα ποτήρια, χρησιμοποιούσε μιας χρήσης, πλαστικά.
“Θέλαμε να κάνουμε οικογένεια και να ανοίξουμε σπίτι”
Η ηλικία του άνδρα είναι 28 και εκείνης 30 αντίστοιχα, ενώ είναι παντρεμένοι για δύο χρόνια και έχουν σχέση πέντε χρόνια. Και οι δύο εργάζονται πλήρους απασχόλησης και παρόλο που θέλουν να αποφασίσουν να ξεκινήσουν μια οικογένεια, αποφάσισαν να αναβάλουν αυτήν την απόφαση. Ένας από τους λόγους για αυτήν την απόφαση ήταν οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν με τις καθημερινές εργασίες στο σπίτι. “Αρχικά, είχαμε καθορίσει ένα σύστημα για να διαχειριζόμαστε τις εργασίες του σπιτιού κάθε μέρα της εβδομάδας”, εξήγησε.
«Αν και η μοιρασιά ήταν γενικά δίκαιη, εκείνη έτυχε να έχει περισσότερες ημέρες πλυσίματος των πιάτων, που το μισεί. Μισεί το πλύσιμο των πιάτων σε τέτοιον βαθμό, που, μερικές φορές κλείνεται στον εαυτό της και βάζει τα κλάματα όταν μαζεύονται τα πιάτα στον νεροχύτη». Κάθε φορά που έβλεπε τη γυναίκα του να κλαίει, ανέλαβε αυτός να αναλάβει το πλύσιμο των πιάτων, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε ότι θα ανέλαβε τις περισσότερες δουλειές στο σπίτι για χάρη της.
Η Ανατροπή
Στο τέλος, παρατήρησε ότι η γυναίκα του προσποιούνταν, λέγοντας ψέματα για τα δάκρυά της ώστε να αποφύγει το πλύσιμο των πιάτων, κάτι που αυτός απεχθανόταν. Έτσι, συμφώνησαν ότι θα ανέλαβε το πλύσιμο των πιάτων ο άλλος όταν δεν θα μαγείρευε. Δυστυχώς, αυτή η συμφωνία δεν είχε επιτυχία και η γυναίκα του έκανε θόρυβο κάθε φορά που, μετά το μαγείρεμα του, έπρεπε να πλένει και τα πιάτα.
Δεν είναι μόνο το πλύσιμο των πιάτων
Το άλλο «καυτό» ζήτημα στη σχέση τους ήταν το πλυντήριο, όπου επίσης η γυναίκα δεν βοηθούσε.
Αρνιόταν κατηγορηματικά να εκτελέσει τις εργασίες του σπιτιού και σε πολλές περιπτώσεις αποφάσιζε να μην κάνει απολύτως τίποτα, γεγονός που εξαντλούσε τον άνδρα. Η γυναίκα, επομένως, περιοριζόταν στο να βάζει τα ρούχα στο πλυντήριο, και αυτό ούτε πάντα το έκανε.
«Η γυναίκα μου γίνεται όλο και μεγαλύτερη τεμπέλα, και εγώ κατέληξα ν’ αναρωτιέμαι γιατί να κάνω όλα μόνος μου. Τα πιάτα συσσωρεύονταν, τα ρούχα βρώμιζαν και τελικά το σπίτι γέμιζε με ψίχουλα. Αποφάσισε ότι, η καλύτερη λύση θα ήταν να αγοράσει πλαστικά μαχαιροπήρουνα και ποτήρια. Δεν μπορώ να περιγράψω την απογοήτευσή μου».
«Αγόρασε πλαστικά μαχαιροπίρουνα, χάρτινα πιάτα και κάθε φτηνιάρικη εναλλακτική. Εγώ τα πετούσα. Όταν η γυναίκα τον είδε να πετάει τα χάρτινα, θύμωσε και εκείνος άρχιζε να της φωνάζει, λέγοντάς της ότι δεν κάνει αυτό που πρέπει να ότι σπαταλούσε τα χρήματά τους σε άχρηστα αντικείμενα. Εκείνη έκλαιγε και απάντησε ότι δεν αισθάνεται ασφάλεια μαζί του, και ίσως θα ήταν καλύτερο αν χωρίσουμε», προσθέτει ο άνδρας.