Η νόσος Αλτσχάιμερ, γνωστή απλά και ως το Αλτσχάιμερ είναι μια χρόνια νευροεκφυλιστική νόσος, η οποία αρχίζει με αργούς ρυθμούς και επιταχύνει με τα χρόνια.
Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι μη θεραπεύσιμη και θανατηφόρα αποτελώντας την αιτία του 60% με 70% των περιπτώσεων άνοιας. Η νόσος Αλτσχάιμερ περιγράφηκε αρχικά από τον Γερμανό ψυχίατρο και νευροπαθολόγο Αλοΐσιο Αλτσχάιμερ το 1906 (εξ ού και το όνομα).
Το πιο κοινό πρόωρο σύμπτωμα της νόσου είναι η δυσκολία στην ανάκληση πρόσφατων συμβάντων (απώλεια βραχυπρόθεσμης μνήμης). Καθώς η ασθένεια προχωρεί, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν προβλήματα στη γλώσσα, στον προσανατολισμό (συμπεριλαμβανομένης της εύκολης απώλειας προσανατολισμού), στις διακυμάνσεις της διάθεσης, στην απώλεια κινήτρων, στη μη αυτοεξυπηρέτηση και σε θέματα συμπεριφοράς.
Αν κάθε φορά που εσείς ή κάποιο κοντινό σας πρόσωπο που βρίσκεται σε προχωρημένη ηλικία ξεχνάει που έβαλε τα κλειδιά ή τα γυαλιά του, αυτό δεν σημαίνει ότι πάσχει από Αλτσχάιμερ.
Η έκπτωση της μνήμης σίγουρα αποτελεί την πιο κοινή ένδειξη της νόσου που διαταράσσει την καθημερινότητα. Υπάρχουν όμως και άλλα πρώιμα σημάδια που γίνονται πιο δύσκολα αντιληπτά και πρέπει να σας βάλουν σε υποψίες.
Εάν παρατηρήσετε τα παρακάτω συμπτώματα σε κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο, πρέπει να επισκεφθείτε γιατρό προκειμένου να λάβετε σχετική βοήθεια ή να αποκλείσει άλλες πιθανές αιτίες.
Απάθεια
Ένας άνθρωπος που βρίσκεται στα αρχικά στάδια της νόσου Αλτσχάιμερ μπορεί να αρχίσει να αποσύρεται από κοινωνικές δραστηριότητες που μέχρι πρόσφατα τον έκαναν χαρούμενο, όπως η συναναστροφή με φίλους ή η ενασχόληση με τα εγγόνια του. Η απροθυμία για συμμετοχή σε δραστηριότητες μπορεί να αναπτυχθεί στους ασθενείς με Αλτσχάιμερ σε πολύ πρώιμα στάδια της νόσου. Έρευνα έχει δείξει ότι η αδιαφορία στα άτομα με ήπια νοητική εξασθένηση μπορεί να προβλέψει την εξέλιξη της νόσου.
Αλλαγές στην προσωπική υγιεινή ή την εμφάνιση
Η αδιαφορία και η απάθεια μπορεί να επηρεάσει και τις καθημερινές συνήθειες. Κάποιοι πάσχοντες από Αλτσχάιμερ μπορεί να φορούν τα ίδια ρούχα για πολλές μέρες ή ξαφνικά να σταματήσουν να κάνουν μπάνιο.
Στα πρώτα στάδια της νόσου, όταν αρχίζει η απάθεια, το άτομο αμελεί την εμφάνισή του και αδιαφορεί για την εικόνα του. Ο ρόλος της οικογένειας είναι πολύ σημαντικός σε αυτή τη φάση, καθώς τα μέλη της θα παρατηρήσουν τις αλλαγές στη ρουτίνα του πάσχοντος.
Άγχος και κατάθλιψη
Οι άνθρωποι που διαπιστώνουν ότι έχουν αρχίσει να ξεχνάνε, γίνονται ανήσυχοι. Είναι πολύ πιθανό να επαναλαμβάνουν τις ίδιες ερωτήσεις σχετικά με απλά πράγματα (Πού πάμε; Τι κάνουμε; Πότε φεύγουμε;), επειδή τα έχουν ξεχάσει. Η αλλαγή περιβάλλοντος είναι επίσης κάτι που τους προκαλεί άγχος.
Έρευνες έχουν δείξει ότι τα άτομα με κατάθλιψη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν άνοια και Αλτσχάιμερ αργότερα. Δεν είναι απολύτως σαφές αν η κατάθλιψη προκαλεί άνοια ή αποτελεί αντίδραση στην πάθηση, γι’ αυτό χρειάζεται περισσότερη έρευνα.
Αλλαγές στην όραση
Όσοι είναι σε προχωρημένη ηλικία και στα πρώτα στάδια της νόσου μπορεί να ζητήσουν ιατρική βοήθεια για προβλήματα στην όρασή τους κατά την οδήγηση. Είναι όμως πιθανό το πρόβλημα να μην οφείλεται στην όραση, αλλά σε φθορά σημείων του εγκεφάλου λόγω του Αλτσχάιμερ. Οι αλλαγές στον εγκέφαλο μπορεί να οδηγήσουν ακόμη σε αλλαγές στην όσφρηση ή την ακοή.