H 7χρονη Αναστασία, το παιδί που ένωσε το πανελλήνιο και όλοι συνεισέφεραν για να μπορέσει να μεταβεί στην Αμερική για να υποβληθεί σε θεραπεία για τον σπάνιο παιδικό καρκίνο, το γλοίωμα εγκεφαλικού στελέχους, “έφυγε” στον ύπνο της.
Η μητέρα της μικρής, Ξένια Πρεζεράκου, με ανάρτησή της στα social media έκανε γνωστό τον θάνατο του παιδιού τονίζοντας πως «πάλεψε όσο λίγοι, ήταν πάντα αισιόδοξη και έδωσε γερή μάχη με το χειρότερο είδος καρκίνου που έχει υπάρξει ποτέ»
Λίγες ώρες πριν τον χαμό της ο μπαμπάς της Ηλίας Τριανταφυλλάκης, δημοσίευσε ένα δυνατό κείμενο για τη μάχη που έδινε όλο αυτό το διάστημα η 7χρονη με τον καρκίνο και το πόσο δυνατή ήταν κόντρα σε όλα όσα της στερούσε αυτή η ασθένεια.
Η συγκινητική ανάρτηση του μπαμπά της για τη γενναία μάχη που έδωσε η 7χρονη
Της πήρες την ακοή, τις κάναμε καρδιές για να τις δείξουμε ποσό την αγαπάμε, της πήρες την αριστερή πλευρά , περπατούσε και ανέβαινε τις σκάλες με ένα χέρι και ένα πόδι, της πήρες την ομιλία, μας έκανε σχήματα με το χέρι , της πήρες το χαμόγελο, μας έλεγε πως χαμογελάει και ας μη φαίνεται.
Της πήρες τη χαρά, τη ζωή της , απομονωμένη από τις φίλες της , την οικογένεια της και το σχολείο της, είχε τους δυο γονείς της κοντά να την αγαπάνε και να την φροντίζουν.
Της πήρες την τελευταία απόλαυση – το φαγητό, έβλεπε μαστερσεφ και ξεχνιόταν και έκανε ασκήσεις να μπορέσει να ξαναφάει.
Της έδωσες τον χειρότερο χειμώνα των 150 ετών να πηγαίνει σε ένα παγωμένο σπίτι 15 φορές τη μέρα τουαλέτα.
Αναγκάστηκε να φορέσει πάνες αλλά δε την ένοιαξε γιατί την φρόντιζαν οι γονείς της όπως ήταν μωρό. Δεν ήθελε ποτέ να κάτσει σε παιδικό καρότσι , την έβαλες σε αναπηρικό.
Της άρεσε να πηγαίνει στο μοναστήρι και στην εκκλησία , την έβαλες σε νοσοκομείο να μην μπορεί να βγει. Της άρεσε να φτιάχνει τα μαλλιά της , της πήρες αρκετά. Τώρα πας να της πάρεις την ανάσα της , μόνο έτσι μπορείς να την λυγίσεις. Όμως δεν την κερδίζεις, ότι και να γίνει δεν μπορείς. Το πνεύμα της δε νικιέται.
