Συνέντευξη στην εφημερίδα On Time παραχώρησε ο Κώστας Φαλελάκης. Μεταξύ άλλων, ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε στην προσωπική του ζωή, αλλά και στον Μηνά Χατζησάββα.
Βρίσκεσαι με ένα νέο έρωτα τα τελευταία δυόμισι χρόνια. Δεν υπάρχει φωτογραφία του που να έχει δει το φως της δημοσιότητας, γιατί;
Δεν θέλω, γιατί θα είναι πολύ ζόρικο γι’ αυτόν, δεν θα μπορεί να το διαχειριστεί. Εμείς έχουμε εθιστεί στη δημοσιότητα, εκείνος στο χώρο της δουλειάς του και στο περιβάλλον του δεν μπορεί να το διαχειριστεί όλο αυτό, τον πανικοβάλλει. Δεν είναι έρωτας, είναι αγάπη, δεν ερωτεύομαι ή ξαναερωτεύομαι, αυτό νομίζω έχει τελειώσει… Στην ηλικία που είμαι, αυτό είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί. Ξέρω ότι με αγαπάει, τον αγαπάω, αλλά νομίζω ότι δεν είμαστε ερωτευμένοι, όχι, αυτό το περάσαμε γρήγορα.
Θέλω να μου περιγράψεις το σύντροφό σου, πώς είναι, τι είναι για σένα. Αναφέρεσαι πολύ συχνά στον Μηνά. Αυτό δεν δημιουργεί «θέμα» στο σύντροφό σου;
Θέλω να πιστεύω πως όχι και φροντίζω να μην είναι. Αυτό που κατάλαβα εγώ, μετά τα δεκαπέντε χρόνια σχέσης με τον Μηνά, όταν ξεκινήσαμε, ο Μηνάς ήταν πάρα πολύ ερωτευμένος μαζί μου και γινόταν ό,τι ήθελα, μετά διεκδίκησε το χώρο του, εκεί ήταν πιο αιχμηρό το πράγμα.
Ήταν εύκολο για σένα να αγαπήσεις ξανά;
Μου ήταν πολύ εύκολο, γιατί το είχα πολλή ανάγκη. Αφού πέρασε το πένθος που αφορούσε έμενα, όχι τον Μηνά, γιατί εμένα η ζωή μου γα@@@@κε και διαλύθηκε. Είχα το χρόνο, μια καθαρή πενταετία. Δεν ήταν για τον Μήνα, ουδεμία στιγμή, το ένιωσα για μένα. Για τον Μήνα ίσως ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να του συμβεί, δεδομένου ότι είχε ολοκληρώσει τη ζωή του, το γήρας δεν μπορούσε να το αποδεχτεί με τίποτα και καθημερινά ερχόταν σε σύγκρουση με αυτό, κάνοντας τον δυστυχισμένο, κι έφυγε «μπαμ και κάτω», ό,τι καλύτερο ποθούσε για τον εαυτό του. Ο Μηνάς έζησε τη ζωή του λαίμαργα, τα έκανε όλα. Είχε την περιέργεια να ζήσει προσωπικά και καλλιτεχνικά σε όλα τα επίπεδα, να τα ζήσει όλα και να «κάψει» τον εαυτό του μέσα σε αυτά. Ενδεχομένως, του τελείωσε, γιατί δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στην επόμενη ηλικία, στη φθορά και στο γήρας. Μόνο χαρά αισθάνομαι για τον Μηνά, την αισθανόμουν και τότε.
Είσαι «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή του», αυτό μου δείχνεις…
Πιστεύω πως ναι, με την έννοια των χαρακτηριστικών του ζωδίου μου. Εκτός από κάποια που είναι θετικά, αρκετά είναι πολύ αρνητικά, είμαι Κριός με ωροσκόπο Κριό. Είμαι ξεροκέφαλος, αδιάλλακτος, βλέπω ότι μετά το θάνατο του Μηνά και μετά την πενταετία έχω οικειοποιηθεί τα δικά του, νομίζω ότι πλέον είμαι Υδροχόος. Οι Υδροχόοι, όσους έχω συναντήσει, είναι εξαιρετικοί άνθρωποι, με το χέρι στη φωτιά. Βλέπω μακροθυμία, υπομονή, κατανόηση, αστείρευτη αγάπη, πράγματα που τα ένιωσα, μου χαρίστηκαν, οπότε θεωρώ ότι πρέπει να τα ανταποδώσω.
Το γάμο τον σκέφτεσαι;
Προς το παρόν όχι, είναι μια σχέση που εξελίσσεται, δεν ξέρω.
Παιδί θέλεις;
Το παιδί «τελείωσε» οριστικά. Θα το ήθελα πάρα πολύ, αλλά ο Μηνάς δεν μπορούσε να το διαχειριστεί, το είχαμε συζητήσει και του ήταν δυσβάσταχτο, όποτε δεν έμενε παρά να το σεβαστώ. Τώρα πώς να το σκεφτώ, σε αυτή την ηλικία, 61 χρόνων; Φαντάζεσαι ένα παιδί να έχει έναν πατέρα στην ηλικία μου; Ο σύντροφός μου είναι έξι χρόνια μικρότερός μου. Είναι και το άλλο… Εγώ ακόμα αγωνίζομαι για το βιοπορισμό, πώς θα μπορέσω να συντηρήσω έναν άνθρωπο; Αν υπερβούμε όλους τους σκοπέλους, γιατί υιοθεσία δεν υφίσταται, εκτός αν πρέπει να δοθεί η λύση της παρένθετης μητέρας, δηλαδή, να παντρευτείς κάποια παρένθετη μητέρα, να γεννηθεί το παιδί, να διαλύσεις το γάμο, να σου μείνει το παιδί… Όλο αυτό, αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αγαπώ πολύ τα παιδιά, τα πάω πολύ καλά μαζί τους και πια επικεντρώνομαι στην κόρη της ανιψιάς του Μηνά, την Ελίνα, που με λατρεύει και τη λατρεύω.
Είσαι ένας γοητευτικός άντρας. Με το θαυμασμό των γυναικών πώς τα πήγαινες;
Όπως και ο Μηνάς… Οι γυναίκες δεν μου έλειψαν, «πήγαινα» μαζί τους, απλώς με ενδιέφερε περισσότερο η ανδρική υπόσταση, όχι τόσο πολύ η σεξουαλική… Οι γυναίκες είναι πολύ… πολύπλοκες και δεν μου πάνε, ενώ οι άντρες είναι μπουνταλάδες και μου πάνε. Μέχρι που γνώρισα τον Μηνά, «πήγαινα» με γυναίκες, άλλωστε κι ο Μηνάς… θα σου πω ότι είχε «πάρει» όλες τις συνομήλικές του, και με σχέσεις, όχι περιστασιακά. Τότε ήταν μια άλλη εποχή, πιο ελεύθερη, δεν υπήρχε το AIDS. Μάλιστα, μου έλεγε χαρακτηριστικά: «Στην εποχή μου, με όποιον ή όποια βραδιαζόσουν ή τελείωνε η βραδιά σου, με αυτόν κοιμόσουν και πηδ@@@@@ν, είτε ήταν άντρας είτε γυναίκα, δεν είχε καμία σημασία. Ούτε οι γυναίκες είχαν πρόβλημα, ούτε οι άντρες». Μετέπειτα, γνωστοί ομοφυλόφιλοι είχαν σχέση με γυναίκες επώνυμες, γιατί υπήρχε αυτή η ελευθερία. Ήταν ο απόηχος του Μάη του 1968, που υπήρχε μια άνεση σε αυτό. Το χαίρομαι, μου αρέσει αυτός ο ερωτισμός και έως ένα βαθμό τον ανταποδίδω. Πιανόμαστε, χαϊδευόμαστε, τις «χερουκλώνω» τις γυναίκες στο γύρισμα… Μου λένε εκεί: «Ρε φίλε, εσύ πιάνεις από εδώ, πιάνεις από εκεί…». Κι εγώ απαντώ: «Δήλωσε κι εσύ γκέι και να δεις τι ωραία» (γέλια). Σε σχέση με τις γυναίκες, δεν είναι αντίπαλον δέος, είναι αυτές που είναι, εμένα μου πάει πιο πολύ αυτό που σου είπα, κι εντοπίστηκα πια εκεί, αυτή είναι η θέση μου στη ζωή. Είτε είσαι γκέι, είτε είσαι στρέιτ, τα ίδια προβλήματα δουλειάς έχεις, τα ίδια ψυχολογικά, τις ίδιες ανασφάλειες… δεν είναι αφετηρίες αυτά, είναι τι κάνουμε από εκεί και μετά…