Σαν σήμερα την Πρωτοχρονιά του 1897 γεννήθηκε η Γεωργία Βασιλειάδου, μια υπέροχη ηθοποιός, ένα έμφυτο ταλέντο, που κατάφερε να επισκιάσει καλλονές και δημοφιλείς ηθοποιούς με μια ματιά της, μια κουβέντα.
Ένα πλάνο από την «Καφετζού», ή ένα μόνο κάδρο από τη «Θεία από το Σικάγο» για να καταλάβει κάποιος το αστείρευτο ταλέντο της.
Η Φίνος Φιλμ τιμάει τη σπουδαία ηθοποιό, τη «βασίλισσα της κωμωδίας» με ένα βίντεο και μια ανάρτηση στα social media.
Δείτε το βίντεο
«Καλό μήνα και Καλή Χρονιά φίλες και φίλοι! Η πιο αγαπημένη «θεία» του ελληνικού κινηματογράφου γεννήθηκε Πρωτοχρονιά του 1897 και μεγάλωσε στην Κυψέλη μαζί με τα εννιά της αδέλφια. Δεν είχε βελούδινη παιδική ζωή, αφού δούλευε από τα οχτώ της για να βοηθήσει την οικογένεια. Τόλμησε να κυνηγήσει το όνειρο της σπουδάζοντας φωνητική, συνέχισε με δειλά βήματα στο θέατρο και σύντομα αποσύρθηκε για να μεγαλώσει την κόρη της. Ήταν πια 49 ετών, όταν ο Σακελλάριος και ο Φίνος της εμπιστεύτηκαν ρόλους που θα έμεναν στην ιστορία. Η Βασιλειάδου μέσα σε 15 χρόνια έχτισε μια κινηματογραφική προσωπικότητα που ογδόντα χρόνια αργότερα συζητιέται ακόμα, ενώ η ίδια κέρδισε δικαιωματικά τον τίτλο της «βασίλισσας της κωμωδίας».
Σήμερα τη θυμόμαστε μέσα από στιγμές της στις ταινίες «Η Ωραία των Αθηνών», «Η Καφετζού», «Η Θεία από το Σικάγο», «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός», «Ο Θησαυρός του Μακαρίτη» και «Η Κυρά μας η Μαμμή».
Ποια ήταν Γεωργία Βασιλειάδου
Η Γεωργία Βασιλειάδου (Αθανασίου το πατρικό της) γεννήθηκε στην Αθήνα την Πρωτοχρονιά του 1897. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο νωρίς και προκειμένου να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της εργάστηκε ως πωλήτρια σε διάφορα εμπορικά καταστήματα.
Σπούδασε φωνητική μουσική στη Γεννάδιο Σχολή και ξεκίνησε την καριέρα της στο Λυρικό Θέατρο ως χορωδός στην όπερα του Βέρντι «Ο Ερνάνης». Γρήγορα μεταπήδησε στο θέατρο και συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους θεατρικούς θιάσους της εποχής, όπως της Κυβέλης, της Μαρίκας Κοτοπούλη (1925-1931) και Αιμίλιου Βεάκη (1932-1935).
Στα μέσα της δεκαετίας του τριάντα, έπειτα από έναν άτυχο γάμο, αποφάσισε να αποσυρθεί από τον κόσμο του θεάματος για να αφοσιωθεί στην ανατροφή της κόρης της. Ωστόσο, το 1939 ο Αλέκος Σακελλάριος της προσέφερε έναν μικρό ρόλο στη μουσική κωμωδία «Κορίτσια της παντρειάς», που αποτέλεσε την αρχή μιας δεύτερης καριέρας για τη συμπαθή ηθοποιό. Από τότε καθιερώθηκε σαν καρατερίστα και πρωταγωνίστησε σε διαφόρους θιάσους. Ως τα τέλη της δεκαετίας του ‘60 πρωταγωνίστησε σε πολλές κωμωδίες, ενώ σχημάτισε και δικούς της θιάσους.
Η Γεωργία Βασιλειάδου ήταν πλέον η ομορφότερη άσχημη του Ελληνικού Κινηματογράφου. Τα χρόνια περνούν και η πραγματική καταξίωση έρχεται μετά τον πόλεμο το 1948, στην ταινία του Σακελλάριου «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», που σημαίνει και την αρχή της συνεργασίας της με τη Φίνος Φιλμ.
Ως συνθιασάρχης με τον Βασίλη Αυλωνίτη και τον Νίκο Ρίζο (1962 -1965) έπαιξε στα έργα «Γαμπροί της ευτυχίας», «Νεόπλουτοι», «Γυναικούλα μας». «Εραστής έρχεται» και «Πέντε λεπτά από την Ομόνοια». Με τον Κώστα Χατζηχρήστο συνεργάσθηκε το 1965 στην επιθεώρηση «Άλλος για υπουργείο».
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίσθηκε το 1930 στην ταινία του Ολλανδού ηθοποιού και σκηνοθέτη Λου Τέλεγκεν «Το Όνειρον του γλύπτου». Εξελίχθηκε σε μία από τις πιο αγαπημένες ηθοποιούς της μεγάλης οθόνης κατά τη δεκαετία του ‘50, πρωταγωνιστώντας σε ιδιαίτερα δημοφιλείς κωμωδίες, όπως «Το Στραβόξυλο» (1952), «Η ωραία των Αθηνών» (1954), «Η θεία από το Σικάγο» (1957), «Η κυρά μας η μαμή» (1958), «Ο θησαυρός του μακαρίτη» (1959).
Η Γεωργία Βασιλειάδου ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στο κοινό, και το όνομά της αρκούσε για να προσελκύσει κόσμο στα ταμεία. Οι επιθεωρησιογράφοι έβρισκαν πάντα κάποιο νούμερο να της γράφουν, μέσα από το οποίο η συμπαθής ηθοποιός σατίριζε τον ίδιο τον εαυτό της και κυρίως την «ομορφιά» της, πράγμα που έκανε το κοινό να γελάει με την ψυχή του.
Η σπουδαία κωμικός άφησε την τελευταία της πνοή στις 12 Φεβρουαρίου 1980 στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» της Αθήνας. Στη διάρκεια της βραχυχρόνιας νοσηλείας της, εκτός από τη χρόνια βρογχίτιδα από την οποία έπασχε, οι γιατροί διέγνωσαν καρδιακή ανεπάρκεια και κακοήθη εξεργασία του παγκρέατος.