Είμαι 64 ετών και χήρα εδώ και τρία χρόνια. Όταν ζούσε ο αγαπημένος μου σύζυγος, σε κάθε μεγάλη γιορτή, όπως τα Χριστούγεννα, μαζευόμασταν όλη η οικογένεια και οι φίλοι μας για να γιορτάσουμε, στο δικό μας σπίτι. Όλα τα έξοδα για το γιορτινό τραπέζι τα κάναμε εγώ και ο άνδρας μου αφού είχαμε την οικονομική δυνατότητα.Τώρα όμως είναι διαφορετικά.
Δεν έχω πια την οικονομικά υποστήριξη του άντρα μου και τα δικά μου χρήματα από την σύνταξή μου δεν είναι αρκετά για να κάνω όλες τις ετοιμασίες και τα έξοδα μόνη μου. Θέλω όμως να συνεχίσω να συγκεντρώνω στο σπίτι μου τα παιδιά μου, τα εγγόνια μου και τους φίλους.Είναι μέρα χαράς και όλα αυτά τα όμορφα συναισθήματα γίνονται πιο έντονα γύρω από το γιορτινό τραπέζι. Σκέφτηκα λοιπόν πως φέτος, θα τους ζητήσω να συνεισφέρουν και αυτοί χρηματικά.
Λέω να τους ζητήσω 40 εuρώ για κάθε έναν που θα έρθει. Σκέφτομαι να ζητήσω 35 από τα τρία παιδιά μου και 40 από τους υπόλοιπους 6 φίλους.Δεν το θεωρώ τσιγκουνιά. Κάθε άλλο. Τόσα χρόνια το έκανα με την καρδιά μου και την τσέπη μου. Το φαγητό θα περιλαμβάνει τα παραδοσιακά ελληνικά φαγητά και αρκετό κόκκινο κρασί. Εάν θέλουν περισσότερα οινοπνευματώδη και γλυκά θα πρέπει να τα φέρουν αυτοί.
Φοβάμαι βέβαια την αντίδρασή τους όταν τους το ανακοινώσω. Μήπως μου πουν ότι δεν είναι ωραίο αυτό που τους ζητάω.Αλλά, πως θα ανταπεξέλθω στα έξοδα, τώρα μάλιστα που όλα στο σούπερ μάρκετ έχουν ανέβει οι τιμές τους στα ύψη;Είναι τρομακτικό! Δυό πράγματα παίρνω και φεύγει το εικοσάρικο έτσι, σαν αέρας. Αναρωτιέμαι που θα πάει αυτό;Κατέφυγα κι εγώ σε αυτήν την ιδέα.
Είναι ο μόνος τρόπος για να συνεχίσω να τους προσφέρω το παραδοσιακό Χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Αγάπη