Η σχέση μου με την σύντροφό μου είναι η καλύτερη. Είμαστε μαζί αρκετά χρόνια με αποτέλεσμα να έχει χαθεί κάπως η πρώτη φλόγα και ο ενθουσιασμός αλλά υπάρχει κατανόηση και αλληλοσεβασμός. Συζητάμε για όλα τα προβλήματα, και δεν έχω κανένα παράπονο. Το μόνο δύσκολο σημείο στη σχέση μας είναι ότι αυτή θέλει γάμο και εγώ είμαι κατά του γάμου πράγμα που της το έχω δηλώσει από την πρώτη στιγμή που κάναμε σχέση.Τότε δεν είχε φέρει αντίρρηση. Εδώ και ένα χρόνο όμως η συζήτηση καταλήγει πάντα στο γάμο.Στο μυαλό της η σχέση μας πρέπει να καταλήξει στον πατροπαράδοτο τρόπο συμβίωσης.
Είμαι άνθρωπος καριέρας. Πολλές φορές λόγω δουλειάς αναγκάζομαι να λείπω από το σπίτι για αρκετά μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ταξιδεύω ανά τον κόσμο και η δουλειά μου με κρατά απασχολημένο χωρίς να μπορώ να βρω λίγο διαθέσιμο χρόνο για τον εαυτό μου ή για εκείνη. Όμως το καταλαβαίνει και δεν παραπονιέται αφού και η αμοιβή μου είναι μεγάλη για κάθε ταξίδι.
Το τελευταίο ταξίδι μου στην Άπω Ανατολή κράτησε πέντε μήνες. Ίσως ήταν λίγο παραπάνω από όσο συνήθως λείπω. Επικοινωνούσαμε όμως καθημερινά και ήταν σαν να ήμασταν μαζί.Ατελείωτες συζητήσεις στο τηλέφωνό και πολλά λόγια γλυκά. Μου έλεγε το πόσο πολύ περιμένει τη στιγμή που θα ξαναβρεθούμε.Και ήρθε η στιγμή. Ανοίγει την πόρτα και πέφτει στην αγκαλιά μου.
Το βράδυ στο τραπέζι μου έσκασε το νέο! ‘Αγάπη μου είμαι έγκυος!’Ήθελα να ρωτήσω πως γίνεται αυτό αφού εγώ έλειπα τόσο καιρό αλλά δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη.Είχα μείνει άναυδος! Έδειχνε τόσο χαρούμενη που έχω μπερδευτεί.Δεν μπορεί το μυαλό μου να το καταλάβει. Πως μπορεί να έγινε κάτι τέτοιο; Μήπως κάνω λάθος κάπου;
Κωσταντίνος