Το Δυτικό Τείχος, ή αλλιώς το Τείχος των Δακρύων, αποτελεί το πιο ιερό σημείο του Ιουδαϊσμού. Πέρασε από τα χέρια διάφορων λαών, ενώ σήμερα το επισκέπτονται εκατομμύρια Εβραίοι, για να προσευχηθούν.
Βρίσκεται στο Όρος του Ναού στην Ιερουσαλήμ, όπου έχουν χτιστεί σημαντικά μουσουλμανικά κτίρια για το Ισλάμ, προκαλώντας διαμάχες μεταξύ των πιστών της κάθε θρησκείας.
Ο Δεύτερος Ναός και η καταστροφή του από τον Ρωμαίο Τίτο
Στο Όρος του Ναού, ο Σολομώντας έχτισε τον Πρώτο Ναό, ο οποίος θεωρείται ότι καταστράφηκε από τους Βαβυλώνιους (587 – 586 π.Χ).
Ο Κύρος Β’ έδωσε διαταγή να επιστρέψουν όλοι οι εξόριστοι Εβραίοι στην Ιερουσαλήμ και να ξαναχτίσουν τον Ναό. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν το 515 π.Χ.
Το τείχος των Δακρύων είναι τμήμα του αρχαίου τείχους του όρους του Ναού και αποτελεί ίσως το πιο ιερό σημείο για τους Εβραίους εκτός του ίδιου του όρους.
Πηγή wikipedia
Αργότερα ο Ναός λεηλατήθηκε από τον Αντίοχο Δ΄ τον Επιφανή (169 – 167 π.Χ.). Είχε δώσει εντολή να γίνονται εκεί θυσίες στο όνομα του Δία, σε έναν βωμό που είχε χτιστεί για εκείνον.
Το γεγονός οδήγησε σε εξέγερση, με τον Ιούδα τον Μακκαβαίο να αναστυλώνει και πάλι τον Ναό.
Το 54 π.Χ., ο Κράσσος λεηλάτησε το θησαυροφυλάκιό του, ενώ ο Δεύτερος Ναός ανοικοδομήθηκε από τον Ηρώδη τον Μέγα. Η κατασκευή ξεκίνησε το 20 π.Χ. και ολοκληρώθηκε μετά από 46 χρόνια.
Ο Δεύτερος Ναός καταστράφηκε από τον Ρωμαίο Τίτο το 70 μ.Χ.
Ο Τίτος Φλάβιος Βεσπασιανός διαδέχθηκε τον πατέρα του Βεσπασιανό, μετά το θάνατό του. Έτσι έγινε ο πρώτος Ρωμαίος Αυτοκράτορας, που ανέβηκε στον θρόνο μετά τον βιολογικό του πατέρα.
Πριν γίνει Αυτοκράτορας, ο Τίτος είχε φήμη ως στρατιωτικός διοικητής στην Ιουδαία. Κατά τον Πρώτο Ιουδαϊκό Πόλεμο κατέλαβε και κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ θανατώνοντας χιλιάδες Εβραίους.
Οι αιχμάλωτοι πουλήθηκαν ως δούλοι, ενώ όσοι ήταν άνω των δεκαεπτά καταδικάστηκαν είτε σε καταναγκαστικά έργα στην Αίγυπτο, είτε βρήκαν τον θάνατο στις αρένες διαφόρων πόλεων.
Η πολιορκία και καταστροφή της Ιερουσαλήμ, του David Roberts. Πηγή wikipedia
Ο Τίτος παρά την ολική καταστροφή της πόλης, άφησε «όρθιο» ένα σημείο του τείχους, το οποίο περιέβαλε το Όρος του Ναού. Υπάρχουν διάφορες υποθέσεις για ποιο λόγο οι Ρωμαίοι δεν κατέστρεψαν και αυτό το κομμάτι, που έλαβε την ονομασία Δυτικό Τείχος.
Οι Εβραίοι θεωρούν ότι το έσωσε ο Θεός για τον εβραϊκό λαό. Άλλοι πιστεύουν ότι το άφησε ο Τίτος ως υπενθύμιση της ήττας της Ιουδαίας από τους Ρωμαίους.
Υπάρχει όμως και μια θεωρία που υποστηρίζει ότι δεν το κατέστρεψαν ολοκληρωτικά γιατί είναι μέρος ενός τείχους γύρω από το Όρος του Ναού και όχι του ίδιου του Ναού.
Το Δυτικό Τείχος ή αλλιώς το Τείχος των Δακρύων στο Όρος του Ναού. Πηγή: Wikipedia
Οι διαμάχες για την προσευχή των Εβραίων
Το 637 μ.Χ., η Ιερουσαλήμ πέρασε στα χέρια των Αράβων, και έγινε πρωτεύουσα του αραβικού βασιλείου της Παλαιστίνης.
Το 1099, οι Σταυροφόροι πολιόρκησαν την Ιερουσαλήμ για να την απελευθερώσουν. Τότε ξεκίνησε μια νέα περίοδος , όπου επετράπη το Δυτικό Τείχος να αποτελεί τόπο προσευχής.
Αρχές του 16ου αιώνα, την Ιερουσαλήμ καταλαμβάνουν οι Οθωμανοί. Κατά τη διάρκεια του τουρκικού καθεστώτος, γράφηκαν πολλαπλές αναφορές περιηγητών στους Αγίους Τόπους, κυρίως το 18ο και τον 19ο αιώνα, οι οποίες αποδεικνύουν ότι το Δυτικό Τείχος, αποτελούσε τόπο αφοσίωσης των Εβραίων.
Το 1625, γίνεται η πρώτη αναφορά για «οργανωμένες προσευχές» στο σημείο.
Το 1840 με διάταγμα του Ιμπραήμ Πασά απαγορεύτηκε στους Εβραίους να λιθοστρώσουν το μέρος μπροστά από το Τείχος. Θα μπορούσαν μόνο να το επισκέπτονται «όπως παλιά».
Ο Σύμβουλος Μουσουλμάνων ανακοίνωσε, το 1911, την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Liwa, σύμφωνα με την οποία απαγορευόταν στους Εβραίους να τοποθετούν στο Τείχος αντικείμενα.
Ο Σύμβουλος των Εβραίων, από την άλλη, παρέπεμψε το Συμβούλιο σε συγκεκριμένο φιρμάνι, που είχε εκδώσει ο Σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ, το 1889: Σε περιοχές εξαρτώμενες από Αρχιραββίνο, δεν επιτρεπόταν καμία παρέμβαση στους λατρευτικούς τόπους και τις τελετές των Εβραίων.
Το Δυτικό Τείχος ως «Τείχος των Δακρύων». Οι τελετουργικές πρακτικές.
Ο χαρακτηρισμός ως «Τείχος των Δακρύων» αποδίδεται στα δάκρυα των Εβραίων που προσεύχονται για την αποκατάσταση του κατεστραμμένου ναού.
Για να εισέλθει κανείς σήμερα στο χώρο και να αγγίξει το Τείχος, χρειάζεται να είναι «ευπρεπώς» ντυμένος. Αυτό σημαίνει ότι οι άνδρες πρέπει να έχουν καλυμμένο το κεφάλι τους και οι γυναίκες τους ώμους και τα χέρια τους.
Υπάρχει ένα έθιμο, κατά το οποίο οι πιστοί τοποθετούν στις σχισμές του Δυτικού Τείχους χαρτάκια με προσευχές ή ευχές.
Χαρτάκια πιστών στο Δυτικό Τείχος. Πηγή: Wikipedia
Οι διαμάχες των Εβραίων με τους Μουσουλμάνους
To Δυτικό Τείχος είναι μέρος ενός μεγαλύτερου τείχους που περιβάλλει το μουσουλμανικό Θόλο του Βράχου και το τέμενος Αλ – Άκσα, στο Όρος του Ναού. Αυτό οδήγησε σε διενέξεις για τον έλεγχό του και συχνά το δικαίωμα πρόσβασης σε αυτό.
Μετά τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1948, το τείχος τέθηκε υπό τον έλεγχο της Ιορδανίας και οι Εβραίοι αποκλείστηκαν από την περιοχή για 19 χρόνια. Το Ισραήλ κατέλαβε την Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ στον Πόλεμο των έξι ημερών το 1967, κατεδαφίζοντας την παρακείμενη στο τείχος ηλικίας 770 ετών μαροκινή συνοικία.
Πηγή αρχικής εικόνας: Pexels