Άρθρο του Δημήτρη Δανίκα.
Επανέρχομαι στην περίπτωση του Λαέρτη Βασιλείου. Με αφορμή τις πρόσφατες τηλεοπτικές διευκρινήσεις του. Σχετικά με τον ανατριχιαστικό θάνατο του Κωνσταντίνου Κατσίφα.
Αναγκασμένος είμαι να επανέλθω στο περιστατικό. Πάντα με κριτήριο ψυχραιμία και λογική. Εχουμε και λέμε
Ενα λοιπόν. Αν, όπως ισχυρίζεται ο Λαέρτης Βασιλείου, οι αλβανικές κατασταλτικές δυνάμεις προειδοποίησαν τον εκλιπόντα και ζήτησαν, απαίτησαν απ αυτόν να παραδοθεί, αλλά εκείνος όχι μόνο αρνήθηκε, αλλά κατ εξακολούθηση έριχνε ριπές με το καλάσνικοφ, τότε τι να πω. Πήγε γυρεύοντας και έφαγε το κεφάλι του
Δύο λοιπόν. Αν όμως, όπως οι συγγενείς και διάφοροι άλλοι μάρτυρες, ισχυρίζονται, οι Αλβανοί το πυροβόλησαν εν ψυχρώ, τότε πρόκειται για δολοφονία και εκτέλεση με κίνητρο το μίσος για τον Ελληνα τον εχθρό
Τρία λοιπόν. Ποια εκδοχή η αληθινή; Πυροβολούσε παρά τις προειδοποιήσεις; Τον πυροβόλησαν χωρίς να επιχειρήσουν να τον συλλάβουν; Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου και για τους δύο ισχυρισμούς. Μοναδικό, αλάνθαστο κριτήριο, η παρουσίαση της μαγνητοσκοπημένης σκηνής. Αν υπάρχει
Τέσσερα λοιπόν. Ομως το εντυπωσιακό και το άκρως υποκειμενικό είναι το γεγονός ότι ο Λαέρτης Βασιλείου αναπαράγει διαρκώς την επίσημη άποψη των αλβανικών αρχών. Χωρίς, μάλιστα, να διατηρεί για τον εαυτό του και την εγκυρότητα των απόψεων του, την παραμικρή επιφύλαξη και τον παραμικρό ερωτηματικό. Μα πως είναι τόσο σίγουρος, τόσο βέβαιος και τόσο θετικός για την αλβανική αστυνομία και τόσο (πλαγίως) αρνητικός για την οικογένεια του Κωνσταντίνου Κατσίφα;
Πέντε λοιπόν. Γιατί αν λάβω σοβαρά υπόψη μου-όπως πρέπει να κάνω-τον Βίο και την Πολιτεία της Αλβανικής Αστυνομίας, αλλά και εν γένει των Αλβανικών αρχών, τότε το ελάχιστο που θα έκανα στη θέση του, είναι να είμαι «κουμπωμένος», συγκρατημένος και επιφυλακτικός
Εξι λοιπόν. Ανεξάρτητα από τις αλυτρωτικές θέσεις μερικών Βορειοπηπειρωτών. Ανεξάρτητα από φανατισμούς και εμπρηστικές τοποθετήσεις. Ανεξάρτητα απ όλα αυτά, η γενική αίσθηση, είναι ότι η γειτονική χώρα του Εντι Ράμα ακόμα να εκσυγχρονιστεί, να υιοθετήσει δημοκρατικές πρακτικές της Ευρωπαικής Ενωσης και ακόμα να απαλλαγεί από τις μικρομέγαλες εξουσίες μιας μαφίας με πολλά πλοκάμια και με πολλές μορφές. Ψέματα αγαπητέ Λαέρτη Βασιλείου;
Εφτά λοιπόν. Οι συνεχείς και αλλεπάλληλες δηλώσεις, τοποθετήσεις και θέσεις υπέρ της μιας η της άλλης εκδοχής, σε τόσο υψηλούς τόνους και με τόση επιμονή, ρίχνουν λάδι στη φωτιά, τροφοδοτούν ακροδεξιά στοιχεία και ενθαρρύνουν ρατσιστικό μίσος. Τόσο από τους Ελληνες προς τους Αλβανούς, Οσο από τους Αλβανούς προς τους Ελληνες
Οκτώ λοιπόν. Και κάτι τελευταίο. Οπως ο πλούτος της Ελλάδας, ιδιαιτέρως στον τομέα των κατασκευών και οικοδομών, ενισχύθηκε με την εργασία ενός εκατομμυρίου Αλβανών. Ετσι και η Αλβανία, στην εποχή της απόλυτης ένδειας και φρικαλέας τριτοκοσμικής αποσύνθεσης, όχι μόνο ωφελήθηκε, αλλά από πάνω με τα χρήματα που ως εμβάσματα επέστρεφαν σ αυτή τη χώρα, κατάφεραν οι γείτονες να διασωθούν και έτσι να ελπίζουν
Οι πολεμικές κραυγές κανέναν δεν συμφέρουν. Παρά μόνο αυτούς που χτίζουν καριέρες με την αντιπαλότητα, το μίσος και την εχθρότητα. Και τέλος επαναλαμβάνω την χτεσινή μου προτροπή. Προς τον Λαέρτη Βασιλείου. Αφού πιστεύεις, χωρίς αποδείξεις, τους ισχυρισμούς της αλβανικής αστυνομίας, τότε δεν είναι καιρός να εξετάσεις την περίπτωση επιστροφής σου και παραμονής σου στα Τίρανα; Λέω, τώρα, εγώ!
Πηγή: protothema.gr