Mια ζωγραφιά της μικρής Τζωρτζίνας Δασκαλάκη και η ανάλυση μίας ψυχολόγου της Χριστίνας Μπογιατζή, προκάλεσε την «έκρηξη» της μητέρας Ρούλας Πισπιρίγκου.
Όπως είναι γνωστό η ζωγραφιά θα παρουσιαζόταν στην εκπομπή της Αγγελικής Νικολούλη, όμως το περιεχόμενο είχε ήδη διαρρεύσει. Τη νύχτα της Πέμπτης, ο ερευνητής – δημοσιογράφος Χάρης Φλουσκούνης (Χάρης Βεραμόν) έκανε μία εκπομπή στο space και μάλιστα με συμμετοχή πάνω από 2.000 ατόμων μεταξύ αυτών και Πατρινών. Στο διαδικτυακό αυτό «πάνελ» συζητούσαν για την υπόθεση της Πάτρας. Κάποια στιγμή εμφανίστηκε η παιδοψυχολόγος Χριστίνα Μπογιατζή, η οποία έκανε μία συγκλονιστική ανάλυση της ζωγραφιάς της 9χρονης. Η κυρία Μπογιατζή εκτός των άλλων είναι και υποψήφια διδάκτωρ στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Και ενώ όλοι στο «τεράστιο» αυτό διαδικτυακό πάνελ έλεγαν τις απόψεις τους (μπορούν και μιλούν αλλά χωρίς κάμερα), φαίνεται πως την συζήτηση παρακολουθούσε και η Ρούλα Πισπιρίγκου.
- Όταν διαβάστηκε η ανάλυση της παιδοψυχολόγου, αντέδρασε. Σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν έστειλε μηνύματα στην επιστήμονα, την απείλησε με μήνυση και με έντονο ύφος την κάλεσε.. να μην ασχοληθεί ξανά με τα παιδιά της. «Ποια είσαι εσύ που ερμηνεύεις την ζωγραφιά του παιδιού μου και που ξέρεις ποια χρονική στιγμή την έκανε»; της είπε η μάνα.
Το γεγονός γνωστοποιήθηκε στο κοινό και αρκετοί αντέδρασαν. Η παιδοψυχολόγος όμως επιμένει στην άποψη και την ανάλυση που έκανε, παρά τις απειλές. Η παιδοψυχολόγος επιβεβαίωσε τα μηνύματα που έστειλε η μητέρα των κοριτσιών. Ωστόσο δεν αποκάλυψε το ακριβές απειλητικό περιεχόμενό τους.
Θα πρέπει να τονιστεί πως η Ρούλα Πισπιρίγκου δήλωσε στην παιδοψυχολόγο ότι η ζωγραφιά αυτή έγινε με αφορμή την ημέρα της μητέρας και ότι ο άγγελος… είναι η ίδια η μητέρα. Βέβαια η παιδοψυχολόγος τονίζει πως… δεν είναι δυνατόν ένα παιδί να ζωγραφίζει ως άγγελο τη μαμά του η οποία ζει.
Τη συγκεκριμένη ζωγραφιά της μικρής Τζωρτζίνας αναλύει σε ανάρτηση στο Facebook η παιδοψυχολόγος-λογοπαθολόγος, Χριστίνα Μπογιατζή. Τα συμπεράσματά της σοκάρουν.
Γράφει συγκεκριμένα:
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
- Θέση παιδιού στην κούνια χρώμα μπλε: νιώθω ανασφάλεια να μπω στο σχήμα της ζωγραφιάς, σας προσέχω και σας παρατηρώ από μακρυά.
- Κάνω κούνια: παραμένω παιδί. Ειμαι δυναμική μου αρέσει η κίνηση.
- Σχήμα δέντρου: κορμός σε σχήμα κρεμάλας. Πρέπει να βρω τις λέξεις για να μην κρεμαστώ. Κινδυνεύω.
- Κίτρινη κούνια: η θέση μου είναι αυτή της αντίληψης, η δυνατότητα μου να κινούμαι και να βλέπω από άλλη οπτική γωνία με βάζει σε ισχυρή θέση αντίληψης.
- Ένωση δέντρου με καρδιά: συνδέομαι αλλά μένω μακριά.
- “ΓΙΑ ΕΣΑΣ”: Δώστε προσοχή στη ζωγραφιά του πλαισίου καρδιάς. Όποιος μπορεί να το καταλάβει; Για όλους εσάς! Κραυγή βοηθείας. Γραμμένο με κόκκινο χρώμα σημαίνει πως ζητάω βοήθεια από εκείνους που αισθάνομαι οτι ανήκω μαζί τους, πχ. όποιον ενδιαφέρεται.
- Φωτεινότητα στην καρδία: Στο πλαίσιο της καρδιάς είναι ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!
- 8.Σχημα αγγέλου/ πτηνού με μύτη που εξέχει: Η αδερφή μου έγινε άγγελος, πέθανε. Η μύτη της κάτι λέει για το θάνατό της, όμως έγινε ΚΑΙ πουλί/πτηνό πράγμα που με φοβίζει και εμένα και νιώθω ανασφάλεια.
- 9.Πράσινο πλαίσιο σε σχήμα καρδιάς: Βάζω αυτο που συμβαίνει στην αδερφή μου σε θέση ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ για να μη μου συμβεί το ιδιο.
- Κεντρική φιγούρα με μαυρισμένο πρόσωπο: το πρόσωπο διπλα στην αδερφη μου είναι επιθετικό, μη προσβάσιμο, πολύ συγκεχυμένο, τερατώδες, με χέρια που παραβιάζουν τα όρια της αδελφής μου όμως εκείνη βγαίνει από το σχήμα σιγά σιγά και σώζεται από αυτό το πρόσωπο. Το πρόσωπο ειναι ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟ, δεν είναι η αδερφή μου.
- Πράσινος άγγελος: Η αδελφή μου ΦΕΥΓΕΙ από το μαυρισμένο πρόσωπο με τα μακριά χέρια. Διαφοροποιείται.
- Δεξιά θέση αγγέλου στη ζωγραφιά: Η αδελφή μου (ΙΡΙΔΑ) είναι πλέον ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, γιατί μετά την παιδική ηλικία της κούνιας, ΓΙΝΕΣΑΙ ΑΓΓΕΛΟΣ στο μέλλον αν και εγώ απέχω από αυτό γιατί βρίσκομαι αριστερά, μακριά.
- Πατέρας πουθενά. ΑΦΑΝΤΟΣ.
- Μεικτά χρώματα πλαισίου καρδιάς: Το πράσινο είναι γιατί θέλω να είμαι μακριά του, δεν θέλω να γίνω άγγελος, το κόκκινο είναι γιατί συμπεριλαμβάνομαι εφόσον το βλέπω από μακριά.
- Μαύρο πρόσωπο: Αμφιθυμία συναισθημάτων, απροσδιόριστο ον που προκαλεί σκοτάδι, κυριαρχία, θάνατο.
