Έχει ο καιρός, γυρίσματα λα λα λα λαααα λέει το λαϊκό το άσμα κι έχει απόλυτο δίκιο ο δημιουργός να ξέρεις.
Γιατί είτε το λες κάρμα, είτε το λες μοίρα, είτε το λες θεό, η ουσία είναι πως ό,τι έδωσες, αυτό θα πάρεις στο ταμείο.
Μόνο που το ταμείο της ζωής, είναι λίγο περίεργο.
Καμιά φορά, καθυστερεί ή κρατάει χρεωστικά, πιστωτικά για μελλοντική χρήση.
Όμως μην γελιέσαι, ακόμα κι αν άργησε να σου ρίξει τη χλαπάτσα στα μούτρα για εκείνες τις αμαρτίες που κάνεις ότι δεν θυμάσαι, δεν θα γλυτώσεις.
Κι αν σου αργεί εκείνο το καλό που έκανες, μην ανησυχείς ρε φίλε, θα στο γυρίσει η ζωή.
Μην κοιτάς που για καιρό τα λαμόγια μπορούν και χαίρονται.
Είναι για να δουν αυτοί οι κακόμοιροι της ζωής πως θα μπορούσε να είναι η ζωή τους.
Είναι για να πάρουν μια γεύση από το πώς αξίζει η ζωή.
Είναι για να ξέρουν πώς είναι η ζωή που δεν θα ζήσουν.
Γιατί στο τέλος, κανένας κηφίνας, κανένα καθίκι, κανένας τύπου καλός, τύπου ψυχοπονιάρης και ευαίσθητος με τα συμπλέγματα να τον πνίγουν δεν μπορεί να επιβιώσει.
Και ξέρεις γιατί;
Γιατί η ζωή γουστάρει τους γνήσιους και τους τολμηρούς.
Εκείνους που κάνουν λάθη και λένε μια συγγνώμη που την εννοούν.
Εκείνους που υποκλίνονται σε ένα καθαρό χαμόγελο.
Εκείνους που δουλεύουν και δημιουργούν.
Με τους άλλους, μην ασχολείσαι.
Τους άλλους, τους φτύνει η ζωή χωρίς να χρειαστεί να κουνήσεις το μικρό σου δαχτυλάκι!
Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρύδης