Ο κ. Κατερινόπουλος ανάρτησε στο προσωπικό του blog την ιστορία μιας γυναίκας που σκότωσε τα παιδιά της γιατί είχε άπιστο άντρα.
Ο Θανάσης Κατερινόπουλος, ο ταξίαρχος εν αποστρατεία που ασχολείται με την εγκληματολογία, είναι αναμφίβολα το πρόσωπο των ημερών, ου μην και του ημερολογιακού έτους.
Από τον Μάιο του 2021 που έγινε η δολοφονία της Κάρολαϊν από τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο, έχει αποτελέσει μια φωνή λογικής και σύνεσης σε περιπτώσεις που απασχολούν με ένταση την κοινή γνώμη.
Εκτός από τις τηλεοπτικές τοποθετήσεις του, έχει πολύ ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς και το προσωπικό του blog όπου αναλύει το σκεπτικό του γύρω από τα στοιχεία της εκάστοτε υπόθεσης και θέτει ερωτήματα που οδηγούν στην αλήθεια, συνήθως πριν καν οι ίδιες οι Αρχές έχουν τόσο απτές αποδείξεις για να λύσουν το μυστήριο.
Σε μια τελευταία ανάρτηση στην ιστοσελίδα του χθες, Κυριακή 20 Φεβρουαρίου, ο κ. Κατερινόπουλος περιέγραψε την υπόθεση που συγκλόνισε την Ελλάδα τη δεκαετία του ’60 και αφορά στη δολοφονία τριών παιδιών από τη μητέρα τους, όταν αυτή έμαθε ότι ο άντρας της και πατέρας τους την απατάει.
Το παράξενο είναι γιατί ο ίδιος επέλεξε να κάνει τώρα ένα αφιέρωμα στη συγκεκριμένη ιστορία.
Δείτε μερικά χαρακτηριστικά σημεία:
«Είναι 8 το βράδυ της 27ης Μαΐου 1961 στο διώροφο σπίτι στο Καλαμάκι, όταν η 35χρονη Αμερικανίδα Τζο-Aν Μπέικερ ολοκληρώνει την επιστολή της προς τον 36χρονο σύζυγό της, Αμερικανό λοχία στη Βάση Ελληνικού, Τζόελ Μπέικερ, και την τοποθετεί στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο της Βίβλου στο εδάφιο Ε’, 27-33 περί μοιχείας.
Εν συνεχεία, παίρνει ένα κορδόνι από εσώρουχο και πηγαίνει στα κρεβάτια όπου κοιμούνται τα τρία ανήλικα παιδιά της μαζί με τα παιχνίδια τους. Πρώτα περνά το κορδόνι στον λαιμό της ηλικίας δυόμισι ετών Σουζάνας μέχρι που την πνίγει και εν συνεχεία κάνει το ίδιο στο δεύτερο κοριτσάκι της.
Oταν επιχειρεί να πνίξει με τον ίδιο τρόπο το οκτάχρονο αγοράκι της, Τζόελ, αυτό ξυπνά, αντιστέκεται για λίγη ώρα μέχρι που δέχεται πολλαπλά χτυπήματα στο κεφάλι από αμβλύ αντικείμενο και αφήνει την τελευταία του πνοή. Η φρικιαστική… παράσταση της σύγχρονης “Μήδειας” ολοκληρώνεται στις εννέα το βράδυ, όταν καρφώνει, στην κουζίνα, το μαχαίρι στον λαιμό της κοντά στην καρωτίδα […]
Πριν από έξι μήνες ήμουν η πιο ευτυχισμένη μητέρα στον κόσμο. Μετά έμαθα ότι ο άντρας μου με απατούσε με μια άλλη. Δεν έπρεπε να ζήσουμε ούτε εγώ ούτε τα παιδιά μου». Μιλά για ευτυχισμένη, μέχρι τότε, ζωή, μέχρι τη στιγμή που την υποψιάζει η ψυχρότητα του συζύγου της και επιβεβαιώνει την υποψία της για απιστία το κραγιόν στο πουκάμισό του. Η φωτογραφία που βρίσκει τυχαία, που απεικονίζει τον σύζυγό της αγκαλιά με μια «νέα και ωραία γυναίκα», την οδηγεί να πάρει, το ίδιο βράδυ, την αποτρόπαια απόφαση. Σε όλη τη διάρκεια της ανάκρισης δεν δείχνει μετανοημένη, δεν ρωτά ποτέ τι απέγιναν τα παιδιά της και δεν θυμάται την απόπειρα αυτοκτονίας της».
Διαβάστε όλη την ιστορία εδώ.