Η Ζωζώ Σαπουντζάκη έδωσε συνέντευξη στο Down Town και τη Φανή Πλατσατούρα, όπου μίλησε για τη λατρεία του κόσμου προς το πρόσωπό της, αλλά και την λάθος εντύπωση που είχαν σχηματίσει για την ίδια.
Γιατί εγκαταλείψατε την Αμερική; Θα μπορούσατε να κάνετε σπουδαία καριέρα εκεί.
Γιατί είχα έναν δεσμό εκείνη την εποχή και νόμιζα ότι θα παντρευτούμε. Έτσι γύρισα πίσω και δεν ξαναέφυγα για τη Νέα Υόρκη. Άλλωστε, Νέα Υόρκη ήταν για μένα η Ελλάδα. Την ημέρα που έφευγα, χτυπά το τηλέφωνό μου και ακούω: «είμαι ο Σπύρος Σκούρας, αύριο το πρωί να ‘ρθείτε στο γραφείο μου να μιλήσουμε για δουλειά». Ήταν μεγάλος παραγωγός ταινιών στο εξωτερικό. Του απάντησα «κύριε Σκούρα λυπάμαι αλλά εγώ φεύγω για την Ελλάδα, να φάω το μπαρμπουνάκι μου».
Και εδώ όμως, κάνατε σπουδαία πράγματα και λατρευτήκατε από τον κόσμο.
Νομίζω ότι τώρα έχω περισσότερη λατρεία από παλιά. Προχωρώ στον δρόμο και με σταματούν γυναίκες να με αγκαλιάσουν και πιτσιρίκια να με χαϊδέψουν. Δεν το είχα αυτό στα τριάντα μου. Είχα επιτυχίες, ήμουν πρωταγωνίστρια, έπαιζα με μεγάλους θιάσους αλλά δεν γινόταν αυτό το πράγμα που γίνεται σήμερα. Ήταν βέβαια, και άλλη εποχή. Έλα να βγούμε να περπατήσουμε εδώ στη Διονυσίου Αεροπαγίτου να δεις με τα μάτια σου τι γίνεται από τον κόσμο. Και αυτό δεν συνέβη μόνο λόγω της μεγάλης καριέρας. Έγινε λόγω χαρακτήρα. Σεβάστηκα τον κόσμο και είχα σοβαρότητα στη ζωή μου.
Πώς το εννοείτε αυτό;
Με πλησίαζαν διάφοροι άνδρες που με θαύμαζαν, ήθελαν να είναι κοντά μου και με τον τρόπο μου τους έλεγα «stop». Ακόμη και αν κάποιος από αυτούς μου άρεσε, έπρεπε πρώτα να βγαίνουμε μήνες, να τρώμε μαζί και να μιλάμε γιατί ήθελα να καταλάβω τον χαρακτήρα του, να δω αν ήταν σοβαρός. Δεν ήθελα ο άνδρας να είναι μόνο ωραίος. Ήθελα να έχει χιούμορ, να είναι χαριτωμένος, σοβαρός. Υπήρχε η εντύπωση ότι ήθελα μόνο πλούσιους. Δεν το έκανα ποτέ στη ζωή μου αυτό.
Πώς προέκυψε αυτή η εντύπωση;
Ίσως γιατί ζούσα πλούσια. Η αλήθεια είναι πως στη δουλειά μου ξόδεψα πάρα πολλά χρήματα. Με τις τουαλέτες που έχω σήμερα, μπορώ να ντύσω ολόκληρα θέατρα. Ξόδεψα τα λεφτά στα λούσα μου, στα ρούχα μου και στην κολόνια μου γιατί ήθελα πάντα, να ξεχωρίζω. Δεν το έκανα από νεοπλουτισμό, να δείξω ότι βγάζω χιλιάρικα, έτσι το ένιωθα. Ξεκινούσα από το σπίτι μου στις επτά το πρωί να πάω στον Φίνο ή στον Καραγιάννη, έφευγα στις επτά το βράδυ για διπλή παράσταση στο θέατρο και ύστερα, στο νυχτερινό κέντρο μέχρι τις επτά το πρωί. Γι’ αυτό σου λέω, έχω δουλέψει πολύ σκληρά στη ζωή μου. Έκανα τα πάντα με ιδρώτα και αίμα.